„Nema veće prevare od one pred oltarom“, kaže njemačka poslovica. A ispred oltara SPC u Crnoj Gori danima su polazili jeromonasi svetosavske ideološke sekte sa ikonarima i božijim znamenjima ispred okupljenih građana, kao živomhipotekom, da otetu crnogorsku duhovnu materijalnu prošlost, grešni ljudi uknjiže u grešne knjige i da crnogorsko postane - srpsko.
CRNA GORA PRED RASPEĆEM NA SVETOSAVSKI KRST
Zloupotrebom Istinskog Boga u liku svetosavlja, litije su bile ogledna ideološka lekcija i poligon za spin doktore različitih sadržaja specijalnog rata, za manipulisanje energijom, učesnika litija.
Kao što je glas, prevarenog naroda, poslao Hrista na raspeće, tako je i prozelitistički inkvizitorski pohod SPC na Crnu Goru, postao jurišni odred velikosrpskog Projekta Zla za stvaranje„srpskog sveta“.
I sekularnoj državi Crnoj Gori prijeti raspeće!?
Iz „braka“ svetosavske pravoslavne sekte i ideološke fikcije patoloških zanesenjaka velikosrpstvom, u ambijentu milenijumskog crnogorskog slobodarstva, rodila se popovska Nakarada u liku tzv. „apostolske vlade“.
A, pravda božija je htjela, da se glavne babice Nakarade presele u tartarske dubine, dok se njihov, dvanaestoglavi Kerber, proglasi, ekspertskim mesijom, za pripremu raspeća Crne Gore na svetosavski krst.
A, zapravo, zbunjeno tumaranje popovskog Kerbera postalo je epska prilika za otrežnjenje aktera na političkoj sceni Crne Gore.
Otrežnjenje prevarenih građana, kojima su svetosavski fariseji sa raznim metanijama i ikonarima u ambijentu lažne svetosti, obećavali nagradu na ovom, i spas duše onom svijetu, samo ako im svoj glas daju, da oteti dio crnogorske materijalne duhovne tradicije ozakone kao da je vlasništvo SPC, koja, bajdvej (by the way), nije postojala 144 godine, od 1776. do 1920. godine.
Poslije te blagoslovene krađe, građani više neće morati tabanati za popovima. Moći će mirno gledati kako se popovi voze skupim džipovima i troškare rentu od otetih svetinja crnogorskog duhovnog trajanja. Kao nagrada za njihovu bogougodnost „srpskoj veri“, svakodnevno će im iz Tamnog Vilajeta Palanke, na duhovnom meniju, biti serviran asortiman lažnih vijesti o Crnoj Gori.
Alternativa rečenom, je prepuštanje vječne Crne Gore velikosrpskom Projektu Zla. Potčinjavanje crnogorskog slobodarskog duha hegemonu Tamnog Vilajeta Palanke, iz koje se jasno čuje tišina beogradskih dispečera, anticrnogorske buke i „nauke“, koji zlurado seire kako njihovi kursanti, za potrebe „srpskog svijeta“ zagađuju i skrnave crnogorsku Čovječnost i Čestitost.
Otrežnjenje velikosrpskih četničko-nacionalističkih prvaka u Crnoj Gori, da priznaju, da je klero-nacionalistička ideologija velikodržavnog Projekta Zla, isključivi kreator tzv. „ugroženosti Srba“, ne samo u Crnoj Gori, nego i u regionu. Zar je moguće da dio stanovništva srpske nacionalnosti, ne doživljava državu u kojoj živi - svojom domovinom, i od „države i od prirode“? I, dokle god oni budu regruti velikosrpske politike Beograda, dotle će biti remetilački faktor makro-socijalnog ambijenta u državi gdje žive, i biće stvarno ugroženi, zbog uloge, koju su prihvatili, za račun beogradskih ideoloških opsjenara.
Otrežnjenje, za nesrećnike kojima se „desila vlada“, kao nagrada za legalizaciju pljačke... Njima je namijenjena uloga urušavanja crnogorskog bića i devastacije simbola crnogorske državnosti. Da oslabe materijalnu osnovu crnogorskog identiteta i državnog digniteta. Da, pod Dritanovom parolom „držite lopova“, učine privid vladavine pravnog reda u kojem bi bili instalirani kadrovi za obavljane narednih kriminalnih poslova za potrebe POPISA.
Nakon toga slijedi dolazak „ekspertske pogrebne ekipe“ koja bi, uz namaknutu srpsku većinu stanovništva, dobila lažni legitimitet za konačni obračun sa Crnogorcima i Crnom Gorom.
Lažni legitimitet za drugo istorijsko ubistvo vječne Crne Gore.
Otrežnjenje dosadašnje političke elite, koja ima istorijske zasluge da je spasila Crnu Goru NATO bombardovanja, obnovila crnogorsku državu, i otvorila viziju crnogorskoj državi u društvu savremenih euro-atlantskih integracija.
Na makro-socijalnom planu je dozvolila da nosioci destruktivnih oportunističkih bakterija kontaminiraju institucije sistema i dovedu do slabljena imunološke i represivne snage pravnog reda. Spirala regresije je dovela u pitanje raspad osnovnih vrijednosti društva.
Mafija je sve više postajala mentalitet.
Umjesto kompetentnih i stručnih kadrova, od partijskih poslušnika, sa patriotskim deficitom i hedonističkim suficitom, afirmisala se kleptokratija i lupenkratija, koje su urušavale efikasnost institucija sistema.
SMRT ZA SULUDE ILUZIJE KAO MJERILO PATRIOTIZMA
Crnogorski informativno-medijski prostor prepušten je raznim oblicima plasiranja lažnih, anticrnogorskih izmišljotina i poluistina, koje su masovno i neprekidno plasirane iz Beograda. Njih je sveštenstvo SPC pretvaralo u svetosavske dogme za manipulaciju vjernicima. Tako je plasirana laž postala argument za anticrnogorsko ponašanje izmanipulisanih građana.
Zanemarena je činjenica da je crnogorska tradicionalna „etika vrlina“ počivala više na RATNOM nego na RADNOM iskustvu. Blagoslov muškoj djeci pri rođenju „sačuvaj ga bože da ne umre na postelji“ ili roditeljska motivacija đeci da uče; „bogomi ako ne bidneš učio, moraćeš raditi“. S tom osnovom „etike vrlina“ i BDP u Crnoj Gori manjim od 50% prosjeka zemalja EU, bez jakog pravnog reda i vladavine prava, veća je šansa afirmaciju „mafije“ nego zdravog i sigurnog socijalno-ekonomskog ambijenta za kvalitetniji život građana.
Alternativa rečenom, je prepuštanje vječne Crne Gore velikosrpskom Projektu Zla.
Potčinjavanje crnogorskog slobodarskog duha hegemonu Tamnog Vilajeta Palanke, iz koje se jasno čuje tišina beogradskih dispečera, anticrnogorske buke i „nauke“, koji zlurado seire kako njihovi kursanti, za potrebe „srpskog svijeta“ zagađuju i skrnave crnogorsku Čovječnost i Čestitost.
Pokušavaju da Crnu Goru utope u „srpski svet“.
Na djelu je nepromjenjiva radikalsko-četnička matrica koja čini suštinu i aktuelne političke nomenklature Srbije. Ništa se tu nije promijenilo. Od izjava osuđenog ratnog zločinca vojvode Šešelja, o zapadnoj granici Velike Srbije na liniji Karlobag-Karlovac-Virovitica, preko „srpskog genetskog koda“ Tomislava Nikolića, do datog „zavjeta“ Aleksandra Vučića kleru SPC o stvaranju „srpskog sveta“ od „ujedinjenih srbijanskih i srpskih zemalja kad-tad“!
Sve „lažne vijesti“ o navodnoj ugroženosti Srba u Crnoj Gori i regionu, isključivo su alibi za potrebe patokratskih iluzija opsjenara velikosrpskim Projektom Zla, uz blagoslov SPC. Posljedice tih iluzija iz posljednje decenije 20. vijeka, sa više od 120 hiljada nepotrebnih žrtava na prostorima avnojske Jugoslavije, za neke patokratske vođe ne predstavljaju argument za otrežnjenje, već motiv za nova ludila i nove uzaludne pogibije.
Ponovo se porazi pretvaraju u pobjede, ponovo se stvaraju mitovi svetosti uzaludnih pogibija i ponovo smrt za sulude iluzije postaje mjerilo patriotizma.
Ubrzano se naoružava. Stvara se kadrovska vojska. Apeluje se na veći prirast „srpskog genetskog koda“!?
A tek je stasala prva generacija bez rata!
Dokle!?
