Crvena ili „krvava“ pomorandža je vrsta citrusa, tačnije posebna vrsta pomorandže. Ono što ih razlikuje od obične, tj. slatke pomorandže je to što sadrže pigmente poznate kao antocijani u svom mezokarpu (mesu, pulpi) a ponekad i u samoj kori, tj. egzokarpu.
Ovaj pigment daje mesu crvene pomorandže tamno crvenu boju, pa otuda i naziv „krvava“ pomorandža. U literaturi se često može pronaći podatak da su crvene pomorandže nastale kao hibrid mandarine i grejpfruta.
Krvave pomorandže se gaje od 18. vijeka na području južnog Mediterana, odakle se smatra da najvjerovatnije i potiču. Danas su područja pod zasadima crvenih pomorandži uobičajena u Italiji i sjevernoj Španiji. Tri najčešće sorte crvenih pomorandže su Moro, Taroko i Sangvinelo.
Taroko je blaža, slađa i veća crvena pomorandža, dok je Moro intenzivnija, kiselija i tamnija po boji. Ukus plodova Taroko crvene pomorandže je slađi i uravnoteženiji, sa blagom kiselinom koja je prijatna za konzumaciju.
Pogodna je za pripremu svježeg soka i direktnu upotrebu. Boja pulpe je crvenkasto-narandžasta, često sa svjetlijim nijansama. Pigmentacija može biti i neujednačena.
Veća je od plodova Moro sorte crvene pomorandže, sa tanjom korom. Bere se od januara do aprila i smatra se jednom od najukusnijih sorti crvene pomorandže, pa se često koristi u kulinarstvu.
Plodovi sorte Taroko sadrže u sebi veću koncentraciju vitamina C nego bilo koji drugi agrum. Samo jedna crvena pomorandža osrednje veličine pruža organizmu preporučenu dnevnu dozu tog vitamina.
S druge strane, plodovi crvene pomorandže sorte Moro imaju intenzivniji kisjelkast ukus, sa izraženim citrusnim notama. U literaturi je opisan kao „eksplozija ukusa“. Boja pulpe Moro pomorandže je tamno-crvena do gotovo ljubičasta, zahvaljujući visokom nivou antocijanina. Manje je veličine ploda od sorte Taroko, sa debljom korom i bere se ranije – od decembra do februara.
Idealna je za pravljenje sokova sa jakim aromama i vizuelno upečatljivim jelima. Čaša gustog, svježeg soka crvene pomorandže ukusan je i zdrav izvor jednostavnih ugljenih hidrata, koji se lako apsorbuju i sadrže veliku energetsku vrijednost, minerale i biljna vlakna.
Najpoznatije crvene pomorandže na svijetu dolaze sa jedinstvenog italijanskog ostrva Sicilija. Crvene pomorandže sa Sicilije su proizvod zemljišta kakvo je u dolini ispod planine Etna, oko Katanje, sa čudotvornim svojstvima, energijom sunca i blagom klimom. Zemljište na brežuljcima i ravnicama oko vulkana je izuzetno plodno zbog hiljada godina taložene lave.
Tome dodajte i toplo sunce, morski vazduh sa Mediterana i geografsku lokaciju, gdje se prednosti sjeverno-afričke klime kombinuju sa svježinom obronaka Alpa.
Klima je posebno važna jer se antocijani najbolje razvijaju kada su temperature niske noću. Najslađe su u februaru, uglavnom zbog dramatičnog pada temperature tokom hladnih zimskih noći koje slijede nakon toplih, mediteranskih dana, pretvarajući pomorandže u ukusan plod i duboko crvenu boju sa jarkim narandžastim prugama.
Ova kombinacija faktora je dovela do toga da od 1600-ih pa do danas, na zapadnom dijelu Sicilije mogu da se gaje neke vrste pomorandži sa crvenom unutrašnjošću, koja podsjeća na boju krvi. Agrumi su oduvijek bili važan dio sicilijanske kulture, još od 450. godine nove ere.
Prema istorijskim izvorima, prva crvena pomorandža stigla je na Siciliju 1600-ih godina, a na ovo italijansko ostrvo donio je misionar sa Filipina. Nakon skoro 400 godina uzgoja, crvena pomorandža je danas prepoznata kao jedan od simbola Sicilije, kako u Italiji, tako i širom svijeta. 
Ovo voće može da se razvije samo na tlu istočne obale Sicilije, jer samo tu zemlja i klimatski uslovi dozvoljavaju drveću da proizvede voće crvenog mesa, savršeno izbalansiranog ukusa, slatkog, ali oštrog. Zahvaljujući ovoj dubokoj povezanosti sa svojom teritorijom, krvava pomorandža Sicilije je dobila oznaku „Zaštićena geografska oznaka“, priznanje koje se dodjeljuje kao posebna šema kvaliteta vrhunskim proizvodima, čije su karakteristike direktno vezane za region u kome se proizvode.
Tokom posljednje nedjelje februara, proizvodnja pomorandži dostiže vrhunac u malom gradu u oblasti Katanije. Da bi proslavili, svake godine se održava Festival krvave pomorandže, đe se može probati ukusni sok koji se smatra „crvenim zlatom Sicilije“.
Prema izvještaju Globalne baze podataka o novim proizvodima (GNPD), krvava pomorandža je jedan od najbrže rastućih ukusa citrusa u svim kategorijama u lansiranju novih proizvoda tokom posljednjih pet godina. Ovi sočni i slatki, „rubin citrusi“ se odlikuju slatkim ukusom, hranljivim materijama i korisnim biljnim jedinjenjima.
Bogat izvor vitamina C i drugih antioksidanata, za krvave pomorandže se kaže da imaju antiinflamatorna dejstva u telu. Međutim, upravo nas ukus ovih posebnih pomorandži oduševljava.
Slađe od običnih pomorandži, sa cvjetnijim ukusom i nešto manjom kiselošću, krvave pomorandže donose i notu maline ili jagode, pružajući osvježavajući dodatak svim vrstama slatkih i slanih jela. Mogu se veoma efikasno koristiti u napicima, bilo da su gazirana ili negazirana, alkoholna ili bezalkoholna.
