Maline se mogu uzgajati kao jednogodišnje (dvorodne) i kao dvogodišnje (jednorodne) voćne vrste, koje se svrstavaju u sitno ili jagodasto voće. Kod dvogodišnjeg tipa plodonošenja, plodovi se stvaraju samo na izdancima koji su stari dvije godine, i to na bočnim, odnosno plodonosnim mladarima (iz pupoljaka koji se razvijaju u pazuhu lista).
Nakon plodonošenja, izdanci odumiru i moraju biti uklonjeni da oslobode prostor za nove priraste koji se pojavljuju iz pupoljaka na korijenovom vratu. Tokom vegetacije, prve godine nastaju vegetativni prirasti, čiji je rast posebno intenzivan tokom juna i traje sve do oktobra. U ovom prostoru, dolazi do diferencijacije generativnih pupoljaka, te će ovi prirasti tek narednu godinu plodonositi.
Nakon perioda vegetacije, u kasnu jesen, prirasti gube lišće i ulaze u fazu mirovanja (decembar). U proljeće druge godine dolazi do buđenja generativnih pupoljaka u pazuhu listova i razvoja bočnih prirasta-plodonosnih mladara, te u maju nastupa cvjetanje. Istovremeno, pojavljuju se novi, mladi izdanci iz pupoljaka na korijenu koji će ove godine samo vegetativno rasti.
Tokom juna i jula dolazi do sazrijevanja i berbe plodova sa dvogodišnjih prirasta, dok jednogodišnji i dalje samo vegetativno rastu. Nakon berbe dolazi do prirodnog sušenja dvogodišnjih prirasta, onih koji su donijeli rod, i to od vrha prema bazi, te se isti uklanjaju do osnove. S druge strane, jednogodišnji izdanci sazrijevaju, tj. odrvene, gube list i ulaze u fazu mirovanja. Sve što je navedeno za period druge godine ponavlja se svih narednih sezona.
Kod jednogodišnjeg tipa plodonošenja, plodovi nastaju na vršnim, terminalnim djelovima izdanaka u prvoj godini rasta istih (pupoljci proizvedeni u vršnoj zoni izdanka čija dužina zavisi od sorte i vremenskih uslova, i kreće se od 1/3 do 1/2 njegove ukupne visine).
Ovo je očigledna razlika u odnosu na dvogodišnji tip maline, koji ne proizvodi plodove do svoje druge godine. Jednogodišnji tip maline, takođe proizvodi plodove na donjem dijelu istog izdanka u drugoj godini. Iako ovi plodovi često sazrijevaju ranije u odnosu na tradicionalne dvogodišnje, prinosi su niski, te se isti uzgaja uglavnom samo za jedan rod, odnosno plodonošenje isključivo na jednogodišnjim izdancima.
Selekcijom je stvoren veliki broj kultivara maline koji pripadaju jednogodišnjem tipu plodonošenja, te iste iz dana u dan postaju sve popularnije i značajnije.
Nakon pripreme zemljišta i dodavanja neophodnih dodataka istom, naredni korak je formiranje redova za sadnju. Malina se može saditi na ravnim parcelama, pod uslovom da su ista dobro drenirana. Međutim, ova vrsta voća na ravnim parcelama sa slabo dreniranim zemljištem treba saditi na gredicama, dimenzija približno 25 cm visine i 60 cm širine. Udaljenost između redova trebala bi iznositi od 2.2 do 2.5 metra. Ovakav razmak će obezbijediti minimalan prostor potreban za obavljanje neophodnih agrotehničkih radnji (fertilizacija, zaštita, berba), a istovremeno će maksimizirati produkciju.
Sadnja maline na nagnutim, dobro dreniranim parcelama trebala bi biti tako postavljena da su redovi formirani nasuprot padu terena, čime bi se spriječila erozija zemljišta. Najčešći termini sadnje ove kulture su kasna jesen i rano proljeće.
Jesenja sadnja se najčešće koristi, budući da ima niz prednosti, odnosno da daje najbolje rezultate prijema. Neposredno pred sadnju, obavezno je podzemni sistem svake sadnice osvježiti, prvo skraćivanjem žila za ¼ njihove ukupne dužine, a potom potapanjem istog u vodenu smjesu podjednakih dijelova balege i ilovače, uz dodatak namjenskih sredstava.
Izdanci maline sade se po pravilu na istu dubinu na kojoj su bili prije vađenja u matičnjaku, ali se u praksi zbog izvjesnog slijeganja zemlje, sade za 3-4 cm dublje. Sadnja se obavlja po oblačnom vremenu, a njena tehnika zavisi od nivoa pripreme zemljišta. Ukoliko je zemljište dobro pripremljeno, sama sadnja može se obaviti u brazde (što je u praksi najčešći slučaj). Međutim, ukoliko je parcela lošije pripremljena, kopaju se pojedinačne rupe za malinu dimenzija 20 cm x 20 cm, koje će omogućiti neophodnu dubinu i pravilan raspored žila sadnicama maline.
Nakon sloja plodne zemlje kojima se prekrivaju žile sadnice, nanosi se sloj zgorjelog goveđeg stajnjaka u količini od 1 kg do 2 kg po sadnom mjestu i 0,1 kg NPK formulacije 8:16:22, a potom sadno mjesto, uz lagano gaženje, potpuno prekriva zemljom. Nakon sadnje, svaku sadnicu treba zaliti sa 3 do 4 litra vode. Skraćivanje posađenih sadnica predstavlja posljednju radnju koju podrazumijeva tehnika sadnje. Ona se obavlja na 3 do 4 pupoljka, odnosno na dužinu oko 20 cm, a u cilju boljeg prijema i stimulisanja veće vegetativne snage rasta budućih prirasta.
Morfološke i biološke karakteristike dvogodišnjih sorti maline uslovile su i adekvatan sistem uzgoja, koji podrazumijeva naslon od betonskih ili drvenih stubova za koje se fiksira i duž reda postavlja žica. Takođe, na stubovima se fiksiraju poprečne prečage na čijim krajevima se instalira špag, a broj i dužina zavisi od kultivara koji se gaje. Ovakav sistem uzgoja naziva se vertikalni špalir i u praksi je najzastupljeniji kod ovog, dvogodišnjeg tipa maline.
U proizvodnoj praksi kod vertikalnog špalira obično se postavljaju tri reda žice, gdje je prva namijenjena kao nosač crijeva sa kapaljkama za navodnjavanje i postavlja se na visini od 30 cm iznad zemlje, a ostale - druga na oko 1.2 metra i treća na 1.8 metara, te služe za pridržavanje izdanaka. Za ovu namjenu uobičajeno se koristi pocinčana žica, debljine 3 mm.
Standardna visina stuba za sve kultivare dvogodišnjeg tipa maline iznad zemlje iznosi 2 metra, i nema potrebe istu smanjivati prilikom pravljenja stubova, jer to direktno utiče na prinos koji se postiže po jedinici površine. Razmak na koji se stubovi postavljaju u redu zavisi od materijala od kojeg su isti izrađeni i u slučaju drvenih isti iznosi od 5 do 7 metara, a betonskih od 8 do 10 metara.
Njega zasada maline u prvoj godini po sadnji podrazumijeva: redovnu obradu zemljišta, uništavanje korova, đubrenje, pomotehniku, zalivanje, te pravovremenu i efikasnu zaštitu od štetnih bioloških agenasa. U pogledu pomotehnike, u prvoj godini po sadnji dio sadnice koji je ostao nakon sadnje (oko 20 cm iznad zemlje) u potpunosti se uklanja, i to u momentu kada novoformirani izdanci dostignu dužinu oko 25 cm. Ukoliko se stari dio sadnice ne ukloni, isti će se tokom vegetacije razvijati i plodonositi, ali na račun mladih izdanaka koji treba da se formiraju te godine kako bi plodonosili naredne, a u tom slučaju isti će zakržljati (neće se razviti dovoljno).
Tokom vegetacije novoformirani izdanci se razvijaju popunjavajući cjelokupan redni prostor. Obzirom da su mladi izdaci savitljivi i obaraju se ka zemlji, kako bi se isti održali u uspravnom položaju i omogućili nesmetano izvođenje obrade zemljišta u zasadu, potrebno je paralelno uz žicu vezati špagu, između kojih se isti provlače i tako održavaju u uspravnom položaju.
Na kraju prve godine uzgoja maline svako sadno mjesto mora obezbjediti 2 ili 3 nova izdanka, na potrebnom rastojanju. Po završetku vegetacije špaga se odvezuje i izdanci puštaju slobodno da padnu prema zemlji kako bi se tokom zime nalazili ispod snijega, i na taj način smanjila opasnost od izmrzavanja. U proljeće na početku vegetacije (obično krajem marta) vrši se prorjeđivanje izdanaka tako što se do osnove uklanjaju izmrznuli, slabi, polomljeni, nedovoljno razvijeni, a ostavljaju najbolji.
Nakon prorjeđivanja, ostavljeni izdanci vezuju se uz žicu, u cilju njihovog razvođenja i fiksiranja, klasičnim vezivanjem plastičnim vezivima ili vezivanjem pomoću plastičnih kopči. Nakon toga svaki ostavljeni izdanak prikrati se kosim rezom iznad pupoljka na visinu do 2 metra od zemlje, ili u praktičnom smislu na toliku visinu da iznad zadnje žice ostanu četiri pupoljka, odnosno na cjelokupnom izdanku 24. Ovo je proljećna rezidba maline. Nakon rezidbe slijedi plitko okopavanje rednih traka.
Ukoliko ostavljeni prirasti u vrijeme berbe dostignu prvu žicu, to je pravi momenat za uklanjanje, a ukoliko pređu visinu iste sa uklanjanjem je trebalo ranije prekinuti. Nakon berbe, orezani dvogodišnji prirasti se počinju sušiti od vrha prema osnovi, te se isti uklanjaju do osnove. Orezani dvogodišnji prirasti, se mogu ostaviti desetak dana u malinjaku, nakon rezidbe. U tom periodu oni služe kao zaklon mladim prirastima, koji ako bi se naglo izložili direktnom suncu lako dobijaju ožegotine na listovima.
Nakon tog perioda, dodatno se uklanjaju oštećeni mlađi prirasti i zajedno sa starim se iznose i odmah pale. Kako bi se omogućila efikasna obrada rednog prostora mladi izdanci se ponovo pomoću paralelne špage uz žicu ostavljaju u uspravnom položaju, sve do kasne jeseni kada se puštaju slobodno da padnu prema zemlji.
Investiranje u proizvodnju maline, naročito u uslovima navodnjavanja, je ekonomski efikasna poljoprivredna proizvodnja.
Crnogorski klimatski i pedološki uslovi za uzgoj maline su veoma odgovarajući. Prosječni godišnji iznosi troškova podizanja (nulta ili prva godina) i eksploatacije zasada masline iznose oko 11 hiljada eura. Razlika prosječnih godišnjih primanja i prosječnih godišnjih troškova podizanja i korišćenja zasada je pozitivna (odnos je 1.4), što znači da je ulaganje u ovu investiciju ekonomski opravdano.
