Saga o imenovanju ključnih pozicija u bezbjednosnom sektoru i dalje traje, čini se da nije završeno ni prvo poluvrijeme. Rasplet se iščekuje, a novi zaplet naslućuje.
Međutim, upravo sukob unutar vladajuće većine otkriva dubinu zavisnosti njenih konstituenata o režimu u Beogradu, odnosno o predsjedniku Srbije Aleksandru Vučiću. Za razliku od ranijih nesrećnih stranica crnogorske istorije, od udara do udara, ovog puta primat u odbrani interesa režima u Beogradu preuzima Demokratska Crna Gora.
Riječ je o partiji koja je politički banalno a medijski vješto izbjegavala da se očituje i odredi o gotovo svim pitanjima suštinski vaznim za crnogorske građane i društvo, varajući tako međunarodnu zajednicu i okupljajući onaj dio crnogorskog biračkog tijela kojem smeta retorika, ali ne i ideologija bivšeg Demokratskog fronta.
39
Pitki populizam uz teže konzumirajući politički kič, modus operandi je političkog djelovanja partije izrasle na "nacionalno" odgovornijem dijelu SNP. Nade i napori više garnitura diplomata na službi u Podgorici da od kičem glaziranog populizma podstaknu stvaranje istinski proevropske partije propadali su i prije nego su i započinjali. Svaki eventualni iskorak po pravilu je bio zamka za te napore. I tako ukrug.
Istovremeno, ta je strategija Demokratama donosila rezultate - stabilno biračko tijelo i pristup izvršnoj vlasti, odnosno namirivanje klijentelističkih apetita "grupe male ali odabrane".
Upravo sukob unutar vladajuće većine otkriva dubinu zavisnosti njenih konstituenata o režimu u Beogradu
Sve do maratonske sjednice Vlade na kojoj je odlučivano o sudbini v.d. direktora Uprave policije, Demokrate nisu bile predmet ozbiljne analize i interesovanja javnosti.
Vještina izmještanja od odgovornosti za donošenje odluka i delegiranje odgovornosti drugim učesnicima litijaške kontrarevolucije gotovo su depolitizovale stranku Alekse Bečića. Međutim, upravo takva reputacija Demokrate je dovela u poziciju faktora koji će preuzeti obaveze i zadatke bivšeg DF-a, prije svih lidera Nove Andriju Mandića, u od Vučića projektovane destabilizacije kako Vlade, tako i države Crne Gore.
Režim u Beogradu strateški je trenutnog predsjednika Skupštine, gotovo kopernikanski, nametnuo predsjedniku Vlade Milojku Spajiću za ključnog političkog oslonca. Upravo ista struktura koja je Spajića onemogućila da postane predsjednik, danas mu se nametnula kao sidro stabilnosti. Sa druge strane, Bečićeve Demokrate preuzele su ulogu agresivnog destabilizatora države, čiji potezi ne korespondiraju s uzusima zdrave logike.
Ostajanjem u Vladi Demokrate ne pokazuju samo da ne vode računa o elementarnom političkom dostojanstvu, već demonstriraju da su isključivo instrument destabilizacije koji, iz samog srca izvršne vlasti, nastavlja podrivanje. DF je do sada isto radio - kako sa ulice, tako i iz pozicije "uglednih parlamentaraca".
Nije tajna da osovina kojom se koordinira iz Beograda, a koju u Crnoj Gori predvodi lider URA Dritan Abazović, očekuje da uz pomoć predsjednika Jakova Milatovića sruši Spajićevu Vladu, i to onog trenutka kad se procijeni da bi novi izbori omogućili formiranje nove većine, uz minimalno učešće onog što Spajić sad predstavlja.
Do tada Demokrate iznutra, URA preko Parlamenta, a predsjednik Milatović spolja imaju zadatak da nastave ljuljanje izvršne vlasti. Za to vrijeme, bivši DF kozmetički mijenja političke identitete ne bi li kupili, kao Demokrate nekad, ako ne podršku, onda prećutnu saglasnost međunarodne zajednice tj. pasivni stav u odnosu na njihovo učešće u nekoj novoj Vladi.
Već sad je jasno da do juna, kad je zakazana međuvladina konferencija Crne Gore i EU, državu očekuje talas nestabilnosti. Režim u Beogradu nema luksuz da dopusti nastavak integracionog puta Crne Gore, pa su angažovani svi uspavani sedmi bataljoni.
Danas su na prvu liniju te borbe upravo isturene Demokrate, čak i uz rizik da dožive cijepanje. Na kraju, mala je to žrtva za srpski svet. Uostalom, svima njima je Vučić jedina nacija.
