U centru Balkana i „trbuhu“ Evrope, nesmetano buja toksično jezgro militantne autoritarne vlasti jednog čovjeka. Savremena, građanska Evropa 21. vijeka, zatvara oči pred agresivnom ideološkom matricom velikosrpstva, koja prijeti krhkom miru u regionu.
„Nebeska Srbija“ kao ideološka fikcija velikosrpskih maksimalista, prema procjeni aktuelnog beogradskog Vođe, stiče uslov da se sa nebesa preseli na zemaljske prostore kao „srpski svijet“. Svuda gdje su sadašnji i „bivši“ Srbi, gdje su srpske crkve i srpski grobovi.
Tamo gdje je suverena teritorija, najmanje, pet država, na jugozapadnom Balkanu.
Spiritus agens, te opsesivno agresivne političke opcije je aktuelni predsjednik Srbije Aleksandar Vučić. Čovjek koji radikalski konzervatizam pretvara u konzervativni radikalizam sa autokratskim oblikom dominacije u svim sferama kulturno-političkog života.
Jednopartijski „parlamentarizam“ kao karikaturalni oblik stvarnog parlamentarizma, sveden je na euforično obožavanje Vođe i zaklinjanje u njegovu natprirodnu snagu - demiurga „srpskog svijeta“. Eventualni disonantni tonovi izrečeni ili nagoviješteni u parlamentu Srbije, ili van njega, bivaju personalizovani i satanizovani, kao neprijatelji ili izdajnici „srpske vjere i srpskog roda“. Zbog neprirodne opsesivne lojalnosti vođi, čak je i Vučićev ministar vojni, nespretnom interpretacijom Vukovog pravila, nevoljno, saopštio suštinu odnosa u vrhu beogradske totalitarne vlasti: „Čitaj kako piše, a govori kako ti se kaže“!
SPC podstiče satanizaciju protivnika svesrpskom Fireru, a „srpsku vjeru“ nameće kao jedini identitetski entitet svih parvoslavnih hrišćana na zamišljenom prostoru „srpskog svijeta“.
"KULT LIČNOSTI" NA BALKANSKI NAČIN
Simfonija velikodržavnog nacionalizma i svetosavskog prozelitizma, predstavljatemeljnu snagu destrukcije velikosrpske ideološke matrice na Balkanu. Ona je mitska podloga za masovnu indoktrinaciju i motivaciju srpskog etničkog korpusa za spremnost na žrtvovanje za ideje Vođe na ostvarenju privida o „srpskom svijetu“ u Velikoj Srbiji.
A i sam Vođa ima politički pedigre i ekspertske mentore, koji su njegove radikalske predispozicije usmjeravali za ciljeve radikalske politike. Kao mlad, Alek je pred svojim mentorima, još 1995. godine, položio prijemni ispit za radikalskog poglavicu, kada je izgovorio u Glini, da će "Glina i Banija biti dio Velike Srbije".
Tada je, Alekov glavni idejni mentor, danas osuđivani ratni zločinac na slobodi, Vojislav Šešelj, odredio zapadne granice Velike Srbije na liniji, Karlobag-Karlovac- Virovitica. Kasnije će njegov drugi politički „roditelj“, bivši predsjednik Srbije, Tomislav Nikolić, izgovoriti drugu odrednicu bitnu za velikosrpski Projekat Zla, da u Srbiji treba da se „rađaju djeca sa srpskim genetskim kodom“.
To je ideološki kvasac koji je godinama fermentirao u pogodnom mentalnom ambijentu patokratske ličnosti, da bi u aktuelnom političkom trenutku Srbije izrastao u „kult ličnosti“ na balkanski način.
Čudovište je stvorilo sistem u kome lobotomirani paraziti gube buntovnički duh i postaju pogodni da vođa može da upravlja njihovim ponašanjem, a da oni imaju uvjerenje da to što rade, rade zato što žele, a ne što moraju.
Pomoću njih kolektivni entitet srpstva se pretvara u manipulativni objekat sa efektom materijalne sile u funkcijiinfantilnog Projekta Zla.
SREDNJEVJEKOVNA KRUNA I ČETNIČKA KOKARDA
Kao što je Hitler crpio snagu, za svoje rasističke ideje, iz srednjevjekovne Pruske, tako se i beogradski Firer vraća srednjevjekovnoj osvajačkoj dinastiji Nemanjića. Simbolima i ritualima: otkrivanje spomenika srpskom županu Nemanji, imenovanjem borbenih sredstava „Dušan“, „Lazar“ i „Miloš“, uvezivanjem poruka od Kosovske bitke preko Jasenovca do Košara, Vučić pokušava da srednjevjekovnu krunu spoji sa četničkom kokardom dvadesetog vijeka, radi ostvarivanja velikosrpske fikcije o „srpskom svijetu“ u dvadeset prvom vijeku.
ON sebe kandiduje za mesiju da ispravi, umišljenu „istorijsku nepravdu“ srpskom rodu.
Obilježeni krivci te nepravde su države u kojima žive Srbi, koje Beograd proglašava ugroženim, sve dotle, dok nijesu u poziciji da oni ugroze državu u kojoj žive ili dok se uz pomoć beogradskog Firera ne pripoje Velikoj Srbiji.
Godinama se predsjednik Vučić bavi samoreklamerstvom. On je hrabar (spašava iz smetova, iz poplava), on je najbolji student, on ne spava, uvijek je na raspolaganju Srbiji i svim Srbima u regionu. Donosi respiratore, vakcine, najavljuje sudske presude, otkriva buduće kriminalce… Najavljuje nove sadržaje za udžbenike istorije, geografije i srpskog. Čak određuje i kriterijume o zagađenosti vazduha u Beogradu.
Građane Srbije korumpira njihovim novcem, jednokratnom uplatom od po 30 ili 50 eura. U svom posjedu ima vjerne tabloide i TV programe sa nacionalnom frekvencijom u kojima timovi, kvazieksperata, javnost kljukaju o mitovima i zabludama iz prošlosti i o iluzijama o budućnosti. Ovi tumačipolitike Vođe, nemilosrdno satanizuju Crnu Goru i sve što nosi predznak crnogorsko.
A ON, u svojim monolozima, u TV programima, izliva patriotske emocije, kvasi se vodom, vrijeđa neistomišljenike i ističe snagu i moć Srbije koju je postigla zahvaljujući samo - njemu.
Jedina prepreka Velikosrpskom Projektu Zla je činjenica da se na prostorima zamišljenog „srpskog svijeta“ nalazi neki drugi narod, druga suverena država, drugi zakoni i da i tamo postoje patriote sviknute mrijeti za Slobodu, Čovječnost i Čestitost.
Vanjska politika svake države je, po pravilu, nastavak unutrašnje politike na drugi način.
Politika Srbije je endemski slučaj.
Po pravilu, država i crkva konstruišu LAŽ koja u narodu postaje MIT, njega SPC pretvara u ZAVJET, a političke elite zavjet pretvaraju u IDELOGIJU, koja postaje pogonsko gorivo za stvaranje sukoba, konflikata i ratova u regionu u funkciji ostvarenja velikosrpskog Projekta Zla.
HIBRIDNI RAT I CRNA PROPAGANDA
Crna Gora je prva država na jugozapadnom Balkanu koja najžešće osjeća svu brutalnost te arogantne osvajačke militantne politike Beograda. Crnoj Gori se permanentno otimaju entitetske vrijednosti milenijumskog trajanja, sprovodi se etnocid nad crnogorskim identitetskim kolektivitetom, pustoši se njeno istorijsko nasljeđe. Najrazličitijim oblicima hibridnog rata i crne propagande, novcem iz kriminalnih kanala, korumpira se stanovništvo Crne Gore, s namjerom da se promijeni demografska i mentalna struktura stanovništva u državi.
Naučni tumači politike beogradskog Firera, na čelu sa Rakovićem, Antićem, Šešeljem, koriste antroporasističku teoriju i terminologiju kako bi dokazali da „Crnogorci imaju mentalitetnu falinku i da su Srbi tu da im urade fabričko podešavanje za srpski novi svijet“. Taj iskaz istoričara Rakovića, kao tumača zvanične politike Beograda prema Podgorici, nije osuđen od strane beogradskog Firera, kome su puna usta dobrih namjera ali, očigledno, zlih radnji.
Samo se Crnogorci, u cijeloj Evropi, nazivaju „feleričnim“ od strane fašizoidnih naučnih kadrova Beograda bliskim Fireru, ako kažu da su Crnogorci, i da nijesu „srpske vjere“ i da ne žele biti podaniciosmanlijskih vodonoša.
Vučić i nakon svega što čini protiv slobodne i suverene crnogorske države, očekuje da mu Crnogorci poljube ruku za „danajski dar“ vakcina.
A, ispod te (kako Beograđani kažu) „picouste“ mimikrije, krije se endemska hipokrizija Aleksandra Vučića.
Patokrata, kome ne pada na pamet da, u ime tzv. bratskih odnosa, pouči svoje sunarodnike u Crnoj Gore na čelu sa četničkim vojvodama, da poštuju ustavni poredak države u kojoj žive i da ne insceniraju sukobe i podjele među građanima Crne Gore.
Da je bilo i minimum iskrenosti, mogao je beogradski Firer istim avionom, kojim je dostavio vakcine, pokupiti i svesubverzivne kadrove koje angažuje i plaća da zagađuju Crnu Goru, kao peta i šesta kolona. Da ih vrati u Beograd i da time iskaže iskrenu spremnost da mu je stalo do samostalne, slobodne i građanske - crnogorske Crne Gore.
Znao je Vučić da bi mu pogledi crnogorskih patriota skinuli obrazinu sa Janusovog lica i otkrili svu zluradost palanačke oholosti, pa je „Danajski dar“ poslao po fikus premijerki, da ga preda zbunjenom svetosavskom crkvenjaku, u ulozi predsjednika Vlade Crne Gore.
Zar dar Crnoj Gori od čovjeka koji vodi politiku razaranja crnogorskog nacionalnog identiteta i međuetničkog građanskog sklada, ne liči na drskost piromana koji ima obraza da se, nakon što komšiji potpali kuću, pojavi sa dva litra vode pomoći!?
