Mještani su reagovali podnoseći krivičnu prijavu Osnovnom tužilaštvu u Nikšiću protiv osoba koje su, kako navode, otuđile seosku crkvu Svetog Đorđa koja je, tvrde mještani, nezakonito prepisana na eparhiju Budimljansko- nikšićku što, kako kažu, potvrđuju katastarske knjige.
Takođe su mještani Dubrovskog tužili Sima Stanića i Stanušu Pašić iz Uprave za nekretnine, šavničkog paroha Draženka Ristića, opunomoćenika eparhije Budimljansko-nikšićke zbog zloupotrebe službenog položaja.
U najnovijoj aktivnosti koju su uradili u pokušaju na vraćanje nelegalnog upisa na staro stanje podnijeli su zahtjev katastru u Šavniku sa preko osamdeset potpisa.Među potpisanima su članovi iz pet brastava: Božovići, Ćeranići, Pekovići, Golubovići i Pićurići.
Na poziv mještana Dubrovskog, novinar Portala Analitika bio je ove nedjelje u Dubrovskom. Proljećni dan i vožnja kroz predjele koji su svojom ljepotom poznati odavno i van granica Crne Gore obećavali su prijatan događaj. Međutim, kako se ispostavilo, ipak je i ovaj događaj morao biti opterećen sumornom svakodnevicom izazvanom po tvrdnji mještana uplivom sa strane.
Teritorija Opštine Šavnik administrativno je podijeljena na osam mjesnih zajednica sa 28 naselja. Mjesne zajednice su: Bijela, Boan, Bukovica, Duži, Ivica, Mljetičak, Pošćenje i Šavnik. Naselja u opštini Šavnik su: Bare, Boan, Godijelji, Gornja Bijela, Gornja Bukovica, Grabovica, Dobra Sela, Donja Bijela, Donja Bukovica, Dubrovsko, Duži, Komarnica, Krnja Jela, Malinsko, Miloševići, Mljetičak, Mokro, Petnjica, Pošćenje, Previš, Pridvorica, Provalija, Sirovac, Slatina, Strug, Timar, Tušinja i Šavnik.
Dubrovsko je naselje u opštini Šavnik u Crnoj Gori. Prema podacima koji se mogu naći na popisu iz 2003. bilo je 51 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 96 stanovnika). Tako da i ovo naselje ne odstupa od opšte slike u kojoj se uočava konstantan pad broja stanovnika sa 7512 (1948) na 2974 (2003) što je kulminiralo preliminarnim rezultatima popisa 2011. godine po kojima je Šavnik opština sa najmanjim brojem stanovnika -2077.
U svih 27 naselja opštine zabilježen je pad broja stanovnika, nešto izraženiji u seoskim naseljima u odnosu na gradsko naselje. Samo tri naselja opštine Šavnik imaju više od 100 stanovnika (Šavnik, Bare i Duži), dok čak deset naselja ima manje od 50 stanovnika.
Ali danas glavno pitanje kako zadržati stanovnike i obezbijediti im bolje uslove za život i ostanak na vjekovnim ognjištima je pao u drugi plan. Zahvaljujući, po mišljenju mještana, zastupniku Srpske pravoslavne crkve odnosno Budimljansko-nikšićke eparhije u Drobnjaku tj. njihovog šavničkog paroha. Oni su mišljenja da je on na osnovu njegovih postupaka ovamo poslat ne da propovijeda Božiju riječ, niti da bi širio ljubav i slogu, već očigledno kao agent koji je poslat da rovari, da potkopava temelje ove države da unosi razdor među braćom,prijateljima,rođacima,kumovima i komšijama.
Tako da nas je na prilazu crkvi sv. Đorđija u selu Dubrovsko dočekalo ne malo iznenađenje. Iznenađenje od oko stotinak ljudi ispred crkve. Moglo se primijetiti i prisustvo policijskog auta sa policajcima u njemu. Na pitanje povodom čega se okupio ovoliki broj ljudi dobili smo više nego prozaičan odgovor.
Naime, izgleda da je neko čuvši da će dio mještana da se okupi te nedjelje u Dubrovskom najavio i dolazak Mitropolita CPC Mihajla taj dan. To je izgleda bilo dovoljno da se samoorganizuje skup ispred crkve sa sve sveštenicima da mu se slučajno ne dozvoli ulaz u nju. A to što je neko prošle godine crkvu koja se sve do tada vodila u katastarskim knjigama kao dobro sela, prepisao na sebe, izazvavši tako podjele kojih se ni najstariji stanovnici sela ne sjećaju, za njih nije problem. Na stranu to da kod mještana Dubrovskog koji su taj dan došli kod Doma gdje se skupljaju, Mitropolita – bilo nije, niti bilo kojeg drugog sveštenog lica.
Mještanin Željko Božović je mišljenja da je i ovaj skup kod crkve organizovan da bi se skrenula pažnja sa aktuelnog nezakonitog upisa imovine mještana u vlasništvo Budimljansko-nikšićke eparhije Srpske pravoslavne crkve.
- „Pokušavaju da zamijene teze i prikriju tragove svojih nepočinstava, Naime,već neko vrijeme protura se, planski i izuzetno vješto, priča o navodnom napadu na SPC, njenom progonu iz Crne Gore i zavjeri protiv Srba.
Mislim da je bespotrebno i govoriti o besmislu takvih teorija. Svima je jasno iz naših postupaka da niko od nas ne želi da proćera srpske popove iz Drobnjaka. Srpska pravoslavna crkva u Drobnjaku ima određeni broj vjernika i oni imaju apsolutno pravo da im služe njihovi sveštenici. U ovome što mi zahtijevamo radi se isključivo o imovini koja pripada našem narodu i mještanima Dubrovskog i koja mora biti vraćena. Da je ta crkva bila vlasništvo Budimljansko-nikšićke eparhije, njen bi zastupnik priložio validan dokaz o tome, a ne nekakav Šematizam koji nema nikakvih dodirnih tačaka sa imovinskim odnosima. Način na koji je Srpska pravoslavna crkva prisvojila crkvu svetog Đorđija u Dubrovsku predstavlja najobičniju i najpodliju otimačinu.Nadam se da će građani Crne Gore na osnovu ovog slučaja zaključiti kakvom su napadu izloženi i Crna Gora i Crnogorci i da će se učinjena nepravda ispraviti.“
Selo Dubrovsko je oduvijek bio primjer sloge i tolerancije u Drobnjacima. O tome govoreći za Portal Analitika svjedoči i jedan od najstarijih mještana dobrodržeći Velimir Ćeranić.
- „ Ovo što se dogodilo sa ovim upisom i podjele koje je izazvalo ne pamtim u svom životu. I ovu ondašnju a danas bivšu školu, kao i crkvu, uvijek su svi mještani održavali zajedno. U cijelom kraju su mještani Dubrovskog bili poznati po slozi i po zajedničkim akcijama. Čak i u ratu svi su gledali da sačuvaju jedni druge. Očigledno je i danas da su problem napravili ljudi sa strane, ne vodeći računa o mišljenju i osjećajima drugih.“
Da se radi o isključivosti paroha i crkvenog odbora oko njega posvjedočio nam je mještanin Bogoljub Božović.
-„ Nikoga od nas niko nije pitao prilikom upisa crkve sv. Đorđija u korist Budimljansko-nikšićke eparhije Srpske pravoslavne crkve. Kao da to nije i naša crkva.“ kazao je on.
Iako znaju da će borba za ispravljanje pričinjene nepravde zahtijevati puno energije i truda mještani Dubrovskog poručuju da se neće žaliti falsifikatima i nezakonjem čime se poslužila druga strana dovodeći ih u ovaj nezavidan položaj da nakon viševjekovnog posjedovanja ostanu bez prava na svoju imovinu. I tradiciju.
Možda njihovu riješenost za ispravljanje ove pričinjene nepravde najbolje oslikavaju riječi Đura Božovića izgovorene prilikom našeg odlaska.
-„ Tražićemo pravdu ako bude trebalo i do Strazbura jer znamo da smo u pravu. Nema toga dokumenta po kojem su mogli bez pitanja da nam uzmu ono što je vjekovima naše.“
Za nadati se da će za ovaj problem mještana biti sluha da se nađe rješenje i u Crnoj Gori, da bi se nastavio dobar običaj sloge o kojoj smo slušali prilikom ove posjete Dubrovskom.
