Građani cijele naše regije željni su da čuju neku dobru vijest koja smiruje, koja govori o spuštanju tenzija i o nečemu dobrom, da čuju neku pametnu, umirujuću izjavu političara i ljudi na vlasti. U posljednjih mjesec i po bilo je previše uzbuđenja, previše događaja koji izazivaju zebnju i strah.
Naređali se takvi događaji — od onih na Cetinju, preko tenzija na dva granična prijelaza između Kosova i Srbije zbog registarskih tablica, pa do onih prije nedjelju dana u sjevernom dijelu Mitrovice, gdje je grupa građana srpske nacionalnosti fizički napala službena lica kosovskih vlasti, u jednoj od akcija protiv šverca i privrednogkriminala. Tu je i neizbježni Milorad Dodik, koji već duže vrijeme izluđuje javnost Bosne i Hercegovine do te mjere da to ljude zloslutno podsjeća na tragedije koje su upravo na ovaj način tamo započele prije trideset godina. Svi tamo, a i Srbi u entitetu RS, znaju da on to čini da bi prikrio svoje afere i kriminalne radnje, te da bi ućutkali svoje oponente, ali požar može da potpali samo jedan piroman. Vjerovatno ga u njegovoj antizapadnoj histeriji i djelovanju na rastakanju Bosne kao države podstiču i njegovi mentori na istočnoj strani, ali svejedno, on je postao neposredna opasnost za mir i stabilnost ne samo u Bosni već i u regiji. Time on ugrožava i same Srbe u Bosni, kao i u RS, koje inače tretira kao svoju igračku.
Očigledno je da se sve te ekscesne aktivnosti, tenzije i uzbuđenja podstiču i koordiniraju od strane srpske vlasti u Beogradu, sa dalekosežno smišljenim ciljevima i strategijom. Jer srpski politički korpus i ideolozi iz SANU ne smatraju da je raspad bivše Jugoslavije završen dok Srbija ne postane veća nego što jeste. Ne znamo koji će novi događaj izazvati nova uzbuđenja, ali će toga biti i na to nećemo dugo čekati.
Jedini pozitivan i normalan događaj, a kom je narod dao obilježje, bili su lokalni izbori na Kosovu i u S. Makedoniji. Dobro su organizovani i demokratski sprovedeni, protekli u miru, bez izraženih neregularnosti, uz uobičajena partijsko-politička rivalstva i nadmetanja. Na Kosovu, pored drugih, i u opštinama sa srpskom većinom — dakle i na sjevernom dijelu —izbori su takođe protekliu redu i bez problema. Atmosfera tenzija, stvorena samo tri dana prije izbora, nije se osjetila. Naravno, u tim opštinama rezultat se znao unaprijed. Morali su da pobijede kandidati Srpske liste, jer je tako naređeno iz Beograda. Bilo je i drugih kandidata, tek da se vidi da ne misle svi Srbi isto, ali bez šansi. Važno je da su oni na ove izbore izašli po važećem izbornom sistemu u skladu sa Zakonom o izborima Kosova. Normalno je što će u opštinama sa srpskom većinom predsjednici opština biti Srbi, kao i u sastavu opštinskih skupština.
U S. Makedoniji lokalni izbori protekli su mirno i bez ikakvih etničkih tenzija. Normalno je što će i tamo predsjednici opština sa albanskom većinom biti Albanci. Ali za razliku od kosovskih Srba, oni nisu dirigovani od strane Kosova i Albanije da se ponašaju kao opozicija svojoj državi.
U Crnoj Gori jasno se vidi nervoza političkih snaga iz kleronacionalističkog srpskog bloka da zauzmu pozicije u Vladi
Pošto nema izgleda da će prestati aktivnosti iz Beograda na destabilizaciji i stvaranju tenzija na Kosovu upotrebom Srba, prije svega na sjeveru, valja ukratko podsjetiti na događaje u sjevernoj Mitrovici od prije nedjelju dana. To je važno da bi se mogao predvidjeti budući razvoj događaja u vezi sa Kosovom, a uzbuđenja će još biti. Beogradski mediji pod kontrolom vlasti događaje od prije nedjelju dana predstavili su kao progon kosovske policije protiv mirnih srpskih građana, kao neku raciju koja je imala za cilj njihovo zastrašivanje, maltretiranje i fizičko zlostavljanje. Naravno, i oni koji tako dezinformišu javnost o tom događaju znaju da to nije istina. Ali lažima treba prikrivati druge planove i namjere Beograda. Najprije treba znati da je sjeverni dio Kosova, posebno sjeverni dio grada Mitrovice, sve od 1999. godine postao siva zona šverca, krijumčarenja droge i mnogo čega drugog, upravo zato što tamo nema efektivne kontrole vlasti, kao u drugim djelovima Kosova. Na sjeveru postoje sudovi i policija. U najvećem broju tamo rade Srbi, ali situaciju uglavnom kontrolišu kriminalne grupe koje imaju velike koristi od šverca, kriminala i drugih nezakonitih radnji. Na tim prljavim radnjama sarađuju i sa svojim pajtašima Albancima. Pojedinci i grupe iz sfere kriminala zagorčavaju život mirnim građanima, koji su u najvećem broju Srbi. Na to je svojevremeno ukazivao i pokojni Oliver Ivanović, pa je platio glavom.
Sektor kosovske policije za borbu protiv privrednog kriminala, zajedno sa carinskom i poreskom službom, prati takve kriminalne djelatnosti i radi na njihovom suzbijanju. Toga dana (14. oktobra) policija je krenula u akciju privođenja prethodno evidentiranih počinilaca takvih krivičnih radnji, a sa njima i carinski radnici za evidentiranje i privremenu konfiskaciju prošvercovane robe — uglavnom ljekova u većim količinama, te druge robe široke potrošnje, pošto se ilegalni transport takvih roba u najveće broju slučajeva obavlja ilegalnim puteljcima na sjeveru iz pravca Srbije, a manjim transportnim sredstvima. Akcija je bila sprovedena u Prištini, Peći, u južnom i sjevernom dijelu Mitrovice i u obližnjem Zvečanu. Policija je po obavljenom poslu u južnom dijelu grada prešla na sjeverni dio, a njihova prva meta bila je apoteka vlasnika Albanca, preko koje je dolazila velika količina švercovanih ljekova iz pravca Srbije.
Najednom, počela se okupljati manja grupa Srba i odmah krenula napadati policijske i carinske službenike i bukvalno ih fizički ugrozila, gađajući ih tvrdim predmetima, dimnim bombama i drugim predmetima. Došla je u pomoć policija iz obližnje stanice na sjeveru i sa južne strane, kako bi zaštitila kolege u obavljanju službenog posla. Na strani huligana-napadača čuli su se i pucnji iz vatrenog oružja. Greškom su vatrenim oružjem upucali i ranili nekog Sofronijevića iz svojih redova. Policija je koristila sredstva za odvraćanje — suzavce, šok-bombe i pendreke. Osam policajaca je tom prilikom povrijeđeno, među kojima četvoro teže (od kojih jedan srpske nacionalnosti), te desetak huligana-napadača. U toj akciji, sprovedenoj u tri opštine južno do rijeke Ibar i dvije sjeverno, privedeno je petoro švercera albanske i troje srpske nacionalnosti. Za tu trojicu na sjeveru potrebne naloge izdao je tužilac srpske nacionalnosti.
Za tu akciju kosovske policije prethodno su saznali određeni ljudi iz sjevernog dijela Mitrovice, iz Srpske liste na Kosovu, i preko njih, naravno, znao je A. Vučić. Inače, ta grupa, koja je stalno na zadatku za ekscese i scenarije dirigovane iz Beograda, ne broji više od 300-400 ljudi, a njihovo vođstvo tek desetak. Na sjeveru Kosova živi oko 35.000 Srba.
Skoro istovremeno dok su se odvijali sukobi sa policijom, dva autobusa građana sa sjevera krenula su prema Raškoj, a tamo je stigao i Vučić da se sretne sa njima. Iz toga se vidi suština scenarija.U Mitrovici izazvani sukobi sa policijom — grupa građana u Raškoj da se požali Vučiću i da zatraži da ih on ,,brani”.Taj njegov susret sa grupom građana neodoljivo me je podsjetio na susret S. Miloševića sa grupom Srba na Kosovu Polju, 24. aprila 1987. godine. Tada su se isto žalili kako su ugroženi od strane kosovskih vlasti i tražili da ih Srbija zaštiti. Sada potpuno ista slika — nisu isti, ali jesu slični ljudi, samo van Kosova. Kosovo Polje pomjereno u Rašku. Vučić ih sluša kao onomad Milošević. Ali govor na kraju tog cirkusa ipak mu nije kao Miloševićev. Iznudio je mlaki aplauz tek na kraju, kada im je rekao da se tamo brane, a ako treba, Srbija je uz njih. I još ih ,,zabrinuo” da Srbiju čekaju teška iskušenja, pošto će neke velike sile u maju tražiti ukidanje Republike Srpske.
Državna politika Srbije insceniranjem ovakvih ekscesa i instrumentalizacijom kosovskih Srba zasad ima za glavni cilj da, izazivanjem ekscesa, privoli i poziva KFOR, znači NATO i UNMIK administraciju, da preuzmu punu kontrolu nad tim dijelom Kosova i time eliminiše prisustvo svakog segmenta vlasti Kosova tamo. A kasnije, ako se formira zajednica srpskih opština, da taj dio bude pod punom kontrolom Srbije i faktički njen dio. Zato, i ovom prilikom kao onomad u krizi zbog registarskih tablica, Vučić nije propustio da postavi zahtjev za formiranje te zajednice.
U drugim djelovima Kosova gdje živi većina Srba, oni nemaju nikakvih problema ni sa Albancima ni sa kosovskim vlastima.
Istovremeno, dok postaje jasna tendencija da se sjeverni dio Kosova izvuče iz jurisdikcije ove zemlje i veže uz Srbiju, u Bosni i Hercegovini na djelu vidimo bahato djelovanje Milorada Dodika da se RS odvoji od ove države.
U Crnoj Gori jasno se vidi nervoza političkih snaga iz kleronacionalističkog srpskog bloka da zauzmu pozicije u Vladi, jer im započeti posao na vraćanju ove države u skute Srbije nekako ne ide sa ekspertskom vladom. Sve je ovo sinhronizovano iz Beograda i Rusije. Dokle će se ići, ostaje da vidimo.
