Marko Milačić je od Crnogorca postao Srbin, pa ima stalnu potrebu da se dokazuje. Mahanje srpskom zastavom nije dovoljno. Palio je NATO zastavu i pljuje po svemu crnogorskom. Izgleda da je i to malo.
Sada je šokiran jer je vidio Roma sa crnogorskom zastavom i podignuta dva prsta. Slični događaji su i u Pljevljima. Tamo ratuje “Srpska Sparta” protiv “Turske”. Gotovo isti simptomi kao kod Milačića. A mi u čudu.
Kakav je ovo novi virus u Crnoj Gori? Odakle se kod nas pojavilo ovo zlo, za koje cijeli svijet ima jasno ime? A onda se sjetimo da je prije par godina na Voždovcu pretučen Rom(14), jer je nosio srpsku zastavu. Da je poznati srpski glumac Dragan Maksimović umro nakon brutalnog prebijanja u Beogradu, jer su mislili da je Rom. Da je Dušan (13) na smrt pretučen u Beogradu, zato što je Rom.
Nosioci tog virusa su se razmiljeli i po Crnoj Gori. Lako se to prenosi i ima vidljive simptome. Ova teška bolest dijeli ljude na Srbe i nesrbe, ili na svetosavce i ljude lažne vjere. Onda im smetaju svi koji nijesu kao oni.
Ta opaka bolest traži šok terapiju. A najveći šok za njih je kada vide da su svi Crnogorci ponosni na Muslimane, Rome, Bošnjake, Hrvate, Albance, pa i Srbe, koji u Crnoj Gori vide svoju majku.
Kad vide da “Zlatni orao” nije Crnogoraca, nego svih nas i da uz zastavu, hidžab, keče i crnogorska kapa, jednako dobro pristaju. Da dva prsta šalju poruku da okupator može imati teritoriju i vlast, ali nikada, baš nikada, neće imati dušu i duh slobodne Crne Gore.
Kad vide da se mi dijelimo na ljude i neljude i na patriote i izdajnike. Ništa njima nije jasno. Zato je ovo sudar XXI-og i XV-og vijeka.
Sudar ljubavi i mržnje. Sudar slobode i zarobljenog uma. Sudar onih što dijele svoje, sa onima koji otimaju tuđe. Sudar svijetle evropske Crne Gore i mračnog Srpskog sveta.
