Pobuna nije bila samo izraz antiratnog raspoloženja u Austrougarskoj monarhiji, već je, po izvještaju srpskog vojnog atašea u Padovi, bila „rezultat lenjinističkih ideja koje su se toliko raširile u austrougarskoj mornarici da su znatno oslabile poznatu surovu disciplinu“.
Mornari su preuzeli komandu, a carske oficire na čelu sa kontraadmiralom Aleksanderom Hansom su internirali u brodskim kabinama. Na čelu pobune su bili František Raš (izvan broda), Antun Grabar, Dane Tadić, Leo Lelas, Krsto Knežević, Mijo Vidak, Mate Ostojić, Rudolf Kreibach, Ivan Vnuk i Franc Galet, svi sa komandnog broda „Sankt Georg“, dok je na čelu pobune broda „Gea“ bio Mate Brničević.
Topovskim plotunom je spriječeno isplovljivanje razarača „Csepel“, a red su održavale naoružane patrole koje su kružile čamcima oko zatečenih brodova i na kopnu. Formiran je Komitet mornara na komandom brodu „Sankt Georg“ čije je članstvo određeno ranije u Kamenarima u kafani „Šumadija“. U istoj kafani je odlučeno: da dan opšteg ustanka bude 1. februar, da se uhapse oficiri i podnese pismeni zahtjev kontraadmiralu Hansu. Zahtijevalo se: prekid rata separatnim mirom, poboljšanje hrane i redovna odsustva.
Međutim zbog niza propusta vođstva pobune uglavnom zbog toga što su komunikacije i dalje bile pod nadzorom službenih vlasti, i odlučnosti vlasti da i oružanom silom spriječe ustanike u ostvarenju nauma, makar i po cijenu potapanja većine brodova, i lukavim vođenjem pregovora u cilju dobijanja vremena, ustanak je pomalo jenjavao. Jedna struja ustanika je zastupala ideju da zaposjednuti brodovi isplove i pridruže se silama Antante, dok je druga tražila da brodovi ostanu u Boki.
Komanda je 2. februara uputila ultimatum pobunjenim mornarima naredila evakuaciju civilnog stanovništva i njemačkim podmornicama naredila potapanje brodova „Gea“ i „Sankt Georg“. Pobuna ugušena 3. februara, kada je uhapšeno 1000 mornara i podoficira, pred prijeki sud u Kotoru izvedeno njih 98, četiri su osuđena na smrt i strijeljana u Škaljarima (Antun Grabar iz Poreča, Jerko Šižgorić iz Žirja, Mate Brnčević iz Krila Jesenica i Čeh František Raš ). Veliki broj oslobođen poslije suđenja, u septembru, a krivični postupak protiv ostalih prekinut slomom Austrougarske u Prvom svjetskom ratu.
