LSCG je osnovala grupa vodećih crnogorskih intelektualaca koje je predvodio Slavko Perović. Za prvog predsjednika LSCG izabran je Velimir Vujović.
Ova partija važila je za glas zdravog razuma u trenucima raspada Jugoslavije kada je zvanična crnogorska politika slijedila velikosrpski pravac, pridruživši se sljedbenicima Slobodana Miloševića, pod čijom se komandom krenulo u ratne pohode.
Upravo protiv jednog od najsramnijih događaja u cijeloj crnogorskoj istoriji – napad na Dubrovnik 5. novembra 1991. godine LSCG je protestovao, poslavši otvoreno pismo jugoslovenskom ministru obrane generalu Veljku Kadijeviću, u kojem je navedeno protivljenje, jer „crnogorska javnost dobro zna da je navodna direktna opasnost za Crnu Goru izmišljena kako bi se ona uvukla u rat i svjetsku sramotu u dubrovačkoj operaciji“, nakon čega su organizovani protesti, od kojih je jedan od najznačajniji bio onaj 3. decembra 1991. godine, tokom kojeg je više od 10.000 Crnogoraca izrazilo žaljenje zbog napada na Dubrovnik i zatražilo oprost.
Samo tri dana kasnije, 6. decembra uslijedio je napad koji će ostati upamćen kao najžešće razaranje starog gradskog jezgra Dubrovnika koje je pod UNESCO zaštitom, što najjasnije svjedoči koliko su se tadašnji donosioci odluka i građani oglušivali o apele liberala.
LSCG je od početka 1992. profilisao i artikulisao projekat obnove crnogorske nezavisnosti, uz poruku Slavka Perovića da „zbog crnogorske nezavisnosti ne treba da se prolije ni dječija suza, a kamoli da padne krv“.
Ova partija je u svom članstvu i rukovodstvu imala ne samo Crnogorce, već i pripadnike svih autohtonih naroda Crne Gore koji su bili delegirani predstavnici u Skupštini Crne Gore.
Protiv LSCG su vođene brojne policijsko-političke kampanje, a njegovi članovi bili su žrtve progona, omalovažavanja, hapšenja i medijskog linča, uz prijetnje i zastrašivanja koji su bili gotovo svakodnevna pojava.
Iako su mnogi zagovornici očuvanja državne zajednice kasnije prihvatili ideju samostalne Crne Gore i uveli je u svoje partijske programe, doprinos LSCG obnovi nezavisnosti je nemjerljiv.
LSCG je ugašen 24. marta 2005. na vanrednoj konferenciji na Cetinju usvajanjem Deklaracije o prestanku političkog djelovanja Liberalnog saveza nakon petnaest godina postojanja.
