Režija i scenografija: Andraš Urban
Glumačku podjelu čine: Ana Vujošević, Srđan Grahovac i Dejan Ivanić
Muzika: Aleksandar Radunović- Popaj, dramaturgija: Rajko Radulović, kostimografija: Lina Leković; asistent režije i organizator: Jelena Odalović, fotografija: Duško Miljanić
O drami: Andraš Urban
“Drama „ Leptir” Aleksandra Radunovića, beskompromisno dekonstruiše pojam porodice. Čovjek, unutar sopstvene nesposobnosti da se obračuna sa tradicionalnim pristupom društvu, nije u stanju da postane adekvatno “Ja”, autentično lice osnovne zajednice, da prihvati onog drugog, s kojim treba da čini onu prvobitnu ćeliju društva, koja svakako nije namijenjena za destrukciju već za stvaranje. Želimo se roditi, ponovo i ponovo. Ta želja, ipak se artikuliše u tom naboju rušenja svega onog ljudskog, koji inače ocjenjujemo pozitivno, kao osnovne vrijednosti čovjekovog postojanja. Rodimo se za svaku scenu. A radja se i zlo sa nama, unutar materice društva. Odgovoran je uvijek onaj drugi, i taj mora da strada.
I sada, povodom ove drame, predstave, mi bi voljeli da se svemu tome smijemo. Kažemo, da pozorište treba da bude smiješno. Želimo da se smijemo onim drugima, da kažemo da to nijsmo mi, to su oni drugi.
Tradicija, društvo, država, javni prostor, sve to je ušlo u intimu, tako da je i ona postala javna. A nove generacije stradaju, i stradaju iznova. Umjesto slike budućnosti, plodnog koncepta za život, jedino im ostaje da traže samo pristojan grob…..no ipak, ako ništa drugo, čovjek je sposoban da opsuje, da stavi ruke u džep i zviždući krene dalje… valjda.”
Aleksandar Radunović rođen je 1971. godine na Cetinju. Student je specijalističkih studija, na FDU Cetinje, odsjek dramaturgija. Član je grupa „Perper“ i „The Books of knjige“ . Radio je muziku za sedamnaest pozorišnih predstava . Sa grupom „Perper“ je objavio sedam CD-a, a sa „The Books Of Knjige“ jedan. Nedavno je iz štampe, izašao njegov drugi samostalni album instrumentalne muzike “Muzika za pozorište”.
Uz ostale članove grupe „The Books of Knjige“, od 1995. godine na podgoričkom radiju Antena M, radi kao voditelj jedne od najslušanijih emisija u regionu. Od januara 2016. godine radi kao asistent na FDU Cetinje, na predmetu scenario. Oženjen je , ima dvoje djece.
Andraš Urban sa sedamnaest godina formira samostalnu pozorišnu i književnu radionicu, u kojoj radi kao autor, reditelj i glumac. Nakon izvjesnog vremena, formira pozorišnu trupu “Aiowa”, koja je teatar tretirala kao specifičnu, ali ipak sveumjetničku ideološku akciju.
Na novosadskoj Akademiji umjetnosti, studira filmsku i pozorišnu režiju. Istovremeno je kao reditelj angažovan u subotičkom Narodnom pozorištu. Sredinom devedesetih, napušta studije, rad u pozorištu i godinama živi povučeno.
Režiju diplomira 2000 godine, u klasi prof. Vlatka Gilića i Bora Draškovića, i nastavlja intenzivan rad u pozorištu. Uz podršku segedinskog MASZK¬a, i vlastitog ansambla stvara i “nezavisne” pozorišne predstave. Od 2005. godine direktor je Mađarskog gradskog pozorišta “Deže Kostolanji” u Subotici.
Osnivač je internacionalnog pozorišnog festivala, Desiré Central Station.
Radi u Novom Sadu i Subotici, vodi umjetničke radionice u Rumuniji, odlazi na studijsko putovanje u Japan.
Režirao je predstave u Nišu, Novom Sadu, Beogradu, Segedinu, Bitoli, Ljubljani, Berlinu, Cluju, Varni, ukupno, 40-ak profesionalnih režija.
Pozorište percipira kao na prosvetljeni prostor, ponekad provokativne akcije, gdje se misli, govori i organizuje specifičan vid umjetničke stvarnosti. Predstava je za njega komuikacija, i druga stvarnost, koja postoji za sebe, ali nastaje u odnosu izvođača, izvođene stvarnosti i gledaoca. Režiju ostvaruje preko interaktivne komunikacije s glumcem.
Nosilac je odlikovanja, nagrada “Jasai Mari” (Najprestižnija nagrada za kazališnu umjetnost R.Mađarske), nagrada “Joakim Vujić”, Pro urbe grada Subotica, Pro urbe grada Senta, za Paralelnu umjetnost (Mediawave).
Njegove režije i predstave su nagradjivane na festivalima: Profesionalnih Pozorišta Vojvodine, Sterija, Infant, Joakimfest, Tvrđava fest, Teatarfest, festival alternativnih pozorišta R.Mađarske, Festival mađarskih pozorišta, MOT.
