Tom prilikom govoriće Božo Koprivica, Zlatko Paković, Varja Đukić i Marinko Vorgić.
- Program koji organizujemo na dan rođenja Danila Kiša ostvario je posebnu vrstu pažnje javnosti i publike u Crnoj Gori. Vanserijsko dijelo i intelektualni angažman Danila Kiša donosili su tematske i autorske tribine u kojima su učestvovali: Božo Koprivica, Paskal Delpeš, Mladen Lompar, Božena Jelušić, Marko Vešović, Teofil Pančić, Saša Ilić, Borka Pavićević, Dragan Radulović, Vladimir Vojinović, Balša Brković, Ognjen Spahić, Saša Ilić i mnogi drugi – podsjećaju iz ove knjžare.
Božo Koprivica rođen je u Nikšiću, 1950. godine. Diplomirao je svjetsku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu i jedan je od najznačajnijih esejista u kulturama bivših jugoslovenskih prostora. Autor je kultnih knjiga: „Dribling - 1001 noć“, „Volej i sluh“, „Kiš, Borhes, Maradona“, „Vreme reči: razgovori sa Pekićem“; „Samo bogovi mogu obećati“, „Luđak je vječno dijete - Partizanski eseji“. Koprivica je i urednik Zbornika eseja o Danilu Kišu, objavljenog 2005. povodom 70 godina rođenja pisca, a njegovi tekstovi o Kišu, Kovaču i Pekiću predstavljaju primjer majstorskog umijeća pisanja eseja.
Zlatko Paković rođen je u Valjevu, 1968. Studirao filozofiju i pozorišnu režiju. Diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Režirao mahom u pozorištima u Bugarskoj i na Kipru, a od prošle godine je reditelj u Centru za kulturnu dekontaminaciju. Između ostalog, režirao deset epizoda dokumentarne serije „Pogled u prošlost“ (Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji) i dokumetarni film „Ne u naše ime“ (Žene u crnom). Stalni je filmski kritičar nedeljnika „Ekonomist“ i kolumnista Kulturnog dodatka dnevnika „Politika“. Objavio zbirku pjesama „Dnevnik pevanja“ i dva romana „Soba za jedan krevet“ i „Zajednički pepeo“.
- Jedan pisac jugoslovenski (posljednji jugoslenski pisac) u drugoj polovini dvadesetog vijeka svojim književnim djelom i svojim poetičkim dejstvom (prevodi, eseji, razgovori) pokazao je Evropi da se i na Balkanu (bila jednom jedna zemlja...) pisala, da je nastajala, da se piše književnost koja doseže najveće domete u evropskoj literaturi.
Danilo Kiš. On je to učinio sa (književnim) dostojanstvom. Gospodstveno. Viteški.
Kiš je govorio da on dolazi iz sredine, iz jezika, iz tradicije trojice pisaca, jugoslovenskih pisaca, čijim bi se djelom podičila svaka od velikih evropskih književnosti: Crnjanski, Andrić, Krleža. Pa još iz tradicije, iz blaga (od zlata jabuka) narodne poezije, Vuka i Njegoša, Laze Kostića i Ujevića, Kamova i Disa, Marinkovića i Desnice, S. Novaka i Zupana, Ivana V., Lalića i Hristića, Bulatovića, Pekića, Kovača – zapisao je Koprivica u jednom od eseja o Danilu Kišu.
K.J.
