Rozario Đenoveze rođen je u Kataniji 1953. godine, gdje i danas živi i radi. U rodnom gradu pohađao je Umjetnički institut i Akademiju likovnih umjetnosti, gdje je danas angažovan ao predavač na katedri za dekorativne umjetnosti.
Umjetničku karijeru započeo je kasnih 70-tih. Njegov istraživački put ga je naveo da fotografiše urbana mjesta, što mu služi kao vizuelno sjećanje da bi spajanjem različitih stavova stvorio slike, približavajući se fotorealističkom slikarstvu. Naredne decenije suočava se sa novom problematikom - vizuelnom dvojnošću, primičući fotografiju slici koja postaje potpuno druga, u simetričnom diptihu. Od 1982. je jedan od centralinih likova grupe Narcisa. Tokom 90-tih njegovo istraživanje dobija kosmološke mimeze.
- Traganje za sličnostima s kosmosom dovodi ga do izbora zakrivljene ili kružne slike, na čijoj površini se materijski pigment taloži savijajući se, prilagođavajući se formi, dok boja postaje istovremeno sinteza nove tematike. On pozajmljuje slike zvijezda, planeta i galaksija pa ih, nakon analize odnosa dimenzija, ponovo predstavlja na visećim strukturama umotanim prirodnim užadima u kojima se spoljni prostor prožima sa unutrašnjim prostorom djela dajući mu prostornost - navodi se u biografiji ovog umjetnika.
Od 2000. godine fokusira se na predstavljanje "nebeskih mapa" slične zvijezdanim mapama, spajajući u tome umjetnost i nauku. Deset godina kasnije, počinje da posmatra zvijezde pojedinačno, u djelima koja čuvaju kako srazmjerni metrički odnos, tako i originalne boje, stvarajući instalacije sazvježđa. Od 2012. godine nastavlja analizu kontaktnih binarnih zvijezda, koja ga vodi ponovnom prisvajanju dvostrukog rada, spajanjem dvije podloge.
- Rozario Đenoveze je astronaut umjetnosti, umjetnik koji se hrani eksperimentima i otkrićima, koji aktivno učestvuje u intelektualnom nomadizmu koji je u osnovi svakog istraživanja i svakog pristaništa. U izradi njegovih djela prisutna je istorija i prošlost: stalno upućivanje na mitove i legende, otkriveno strpljivom preciznošću jednog rezbara, živi u prostoru kruga ili elipse u kojem se oko, približavajući se, može izgubiti u sitnim znacima, u predstavama koje se neprestano pojavljuju i nestaju u vibrirajućem tkivu likovnog rada. U djelima Rozarija Đenovezea pojavljuje se sadašnjost i nazire se budućnost: ne samo zbog tehnike koju koristi u kojoj sužive tradicija i tehnologija, već i zbog odabira instalacija u kojima interpretacija univerzuma koristi precizne astronomske reference, dok je je svaka distanca matematički proračunata. Ipak, zahvaljujući snazi njegove imaginacije, svaki njegov rad živi od vibrirajuće poezije vraćajući nam upravo to - poetski univerzum. Jer, čini se da ono što Rozario Đenoveze, kao čovjek i kao umjetnik, želi da nam kaže, jeste citat poznate rečenice iz "Ratova zvijezda": Nadajmo se da nikada nećemo naći toliko velike prostore, toliko hladne planete, toliko prazna srca i umove, da ne uspijemo da ih ispunimo ljubavlju i toplinom - zapisao je kustos Ermeneđildo Frioni podovom postavke kojom će se Đenoveze predstaviti crnogorskoj publici.
