Ovaj jednočasovni film nagrađen je Gran prijem na francuskom Festivalu dokumentarnog filma jugoistočne Evrope – SEE a Paris, ocijenjen je kao "izuzetno filmsko djelo dokumentarno-poetičnog portreta Petra II Petrovića Njegoša, jer originalnim filmskim jezikom prikazuje duboke tragove koje je Njegoš ostavio balkanskoj, evropskoj i svjetskoj književnosti".
- Rriječ je o klasičnom arhivskom filmu koji je nastao od već snimljenog materijala, uz korišćenje drugih izvora, kao što je Lavrovljeva knjiga o Njegoševom dopisivanju sa Rusima, kao i "Njegoš i Francuzi", doktorski rad Krunoslava Spasića, odbranjen prije 20 tak godina na Sorboni. U filmu se mogu čuti i citati iz Njegoševih najznačajnijih djela i pisama. Zanimljivo je da je Baletić koristio djelove iz filmova čiji su autori, odnosno učesnici u filmu, bili između ostalih: scenarista Ratko Đurović, reditelj Veljo Stojanović, snimatelj Stevo Lepetić, slikar Milo Milunović, pisac Mihailo Lalić. Koristio je i materijal iz serije o Njegošu koju je 1991. godine uradila rediteljka Jelena Goncić za TV Srbija, ocjenjujući to ostvarenje "korektnim, i u istorijskom, i u umjetničkom kontekstu". Reditelj nije koristio samo filmove koji se odnose na Njegoša već i na one koji oslikavaju epohu u kojoj je živio - navodi se u sinopsisu ovog ostvarenja.
Montažu filma uradio je Milo Lekić, ton majstor bio je Jovo Kljajić, a majstor fotografije Vladimir Vučinić. Tekst govore: Gojko Šantić, Miloš Jeknić, Mihajlo Janketić i Miloš Pejović, dok je Leo Đokaj komponovao muziku, a numere izvodi Miroslav Čangalović.
Film je realizovala Crnogorska kinoteka, a uz nju proizvodnju potpisuje Ministarstvo kulture Crne Gore.
