Predstava nastala po motivima Njegoševe filozofsko - teološke poeme “Luča Mikrokozma” je rađena u koprodukciji sa Kraljevskim pozorištem Zetski dom 2010 godine i već 4 sezone se jedino i ekskluzivno igra u oživljenom zdanju starog austrougarskog zatvora.
NJEGOŠ, VATRE: po motivima Luča mikrokozma Petra II Petrovića Njegoša
Autorski projekat: Radmila Vojvodić i Paolo Magelli Četvrtak, 8 avgust 2013. Zgrada starog zatvora, 20 i 22 h
Producent: Slobodan Božović
Kompozitor: Ljupčo Konstantinov
Video art: Ivan Marušić Klif
Saradnik na režiji: Danijela Radovanović
Organizator: Đorđije Radoičić
Igraju:
Pjesnik / Adam: Srdjan Grahovac
Tvoritelj: Jelena Rakočević / Karmen Bardak*
Satana: Goran Slavić
Luča: Ana Vučković*
Angel Mihailo: Karmen Bardak */ Sanja Vujisić**
Angel Gavrilo: Jovan Krivokapić
Angeli: Emir Ćatović/ Momčilo Otašević*, Petar Novaković*, Julija Milačić, Bojana Malinovska*, Gordana Mićunović*, Miloš Pejović*, Aleksandar Radulović*
*Studenti specijalističkih studija Fakulteta dramskih umjetnosti na Cetinju, klasa profesora Branislava Mićunovića
**Student druge godine glume Fakulteta dramskih umjetnosti na Cetinju, klasa profesora Branimira Popovića
Đevojčice sa školjkama: Antonina Lešenko, Tijana Lešenko klavir: Julija Milačić
Petar II Petrović - Njegoš , rođen je na Njegušima, blizu Cetinja 1. novembra 1813. godine. Vladika, pjesnik i filozof, naslijedio je Svetog Petra Cetinjskog nastavljajući njegovu državotvornu i prosvetiteljsku misiju. Njegoševo djelo pripada duhu evropskog romantizma, ali je njegov autorski otklon oslonjen na narodnoj poeziji, donio autentičan pečat književnosti XIX vijeka.
Dramski spjevovi “Gorski vijenac” i “Lažni car Šćepan mali” kao i filozofsko-religiozni spjev “Luča mikrokozma” nesumnjivi su vrhunci njegovog djela. Najveći pjesnik Južnih Slovena, jedan od najobrazovanijih umova svoga vremena, državnik i izvrstan diplomata, bio je
jedan od kreatora “jugoslovenske ideje”. Održavao je duhovne veze sa najvišim evropskim političkim i kulturnim personama svoga vremena, boravio u Italiji, Rusiji, Austriji... Umro je od tuberkuloze 1851. godine u tridesetosmoj godini života, a dvadesetprvoj godini vladavine.
“Luča mikrokozma” je, kako kažu kritičari, Njegošev najzreliji misaoni spjev sa filozofskom i teološkom sadržinom. Napisao ga je krajem marta i početkom aprila 1845. godine za svega nekoliko sedmica, odgovarajući na složene probleme egzistencije u snažnoj inspiraciji. U njemu je do najvećeg pjesničkog izraza došlo bogatstvo Njegoševih misli i prema ocjeni
savremenika “Luča mikrokozma” bila je pjesniku najdraža od svih djela.
RADMILA VOJVODIĆ, pozorišni reditelj, dramski pisac i univerzitetski profesor rođena je 25. oktobra 1961. godine u Baru. Diplomirala je režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu 1985. godine.
Autor je drama Princeza Ksenija od Crne Gore (1993), Montenegrini (1998) i Montenegro blues (2005). Pozorišnim predstavama po vlastitim dramskim tekstovima, kao i tekstovima savremene
svjetske dramaturgije i klasične drame (Bremenska sloboda, R.V. Fasbinder, Gnijezdo, F.K. Krec, Markiza de Sad, J. Mišima, Leons i Lena, G.Bihner, Mravlji metež, Nega Mrtvaca i
Play, Aleksandra Popovića, Vreme čuda, B. Pekić, Konte Zanović, V. Sekulić, Don Žuan se vraća iz rata, J.F. Horvat, Danilo, M. Kovač) učestvovala je na brojnim festivalima: Moskovski pozorišni festival (Rusija), Sterijino pozorje (Srbija), Poletni festival (Slovenija), Mitelfest (Italija), MOS (Makedonija), Pozorišni festival-Elbasan (Albanija), Sarajevska zima i MESS (BiH).
Dobitnik je stručnih priznanja i najviše državne Trinaestojulske nagrade (1997).
PAOLO MAGELLI je rođen u Pratu, u središtu Toskane u Italiji. Na njegov umetnički razvoj uticao je njegov učitelj Giorgio Strehler, kome je Magelli bio asistent.
Početkom 70-tih zajedno s Robertom Benignijem, Pamelom Viloresi i Marcellom Bartolijem postaje jedan od osnivača “Teatro studio del Teatro Metastasio”, gdje su se bavili proučavanjem kultura njima manje poznatih prostora.
Režira gotovo na svim prostorima bivše Jugoslavije, te u Njemačkoj, Francuskoj, Belgiji,
Švajcarskoj, Italiji, Južnoj Americi, Mađarskoj i Izraelu. Živi između Njemačke, Toskane i Zagreba, u kojem se nastanio krajem 1985. godine.
Dobitnik je mnogih međunarodnih pozorišnih nagrada. Od 2010. je upravnik “Teatro Stabile della Toscana” i vanredni profesor na ADU Zagreb, na Odsjeku za pozorišnu režiju.
Direktor je Međunarodnog festivala Kotor arta.
