Pronalaženje skrivenog vulkana nikada nije bio dio plana istraživača, ali kada je tim predvođen naučnikom iz oblasti astronomije dr Paskalom Lijem sa SETI Instituta istražio region sa tragovima drevnog glečera, shvatili su da je to ono što su razmatrali, ipak je to bio – vulkan.
Do sada njegovo prisustvo nije detektovano vjerovatno jer je toliko erodiran, da na prvi pogled ne izgleda kao vulkan. Zapravo, u pitanju je tako idealna maska, da je istraživačima vulkan Noktis, izmicao decenijama.
„Poznato je da ova oblast Marsa ima širok spektar hidratisanih minerala koji su prisutni tokom dugog period istorije Marsa. Dugo se sumnjalo na prisustvo vulkana, tako da otkriće vulana na ovoj lokaciji možda i nije preveliko iznenađenje“, rekao je istraživač geolog Surab Šubam sa Univerziteta Merilend.
Inače, vrh vulkana se nalazi na više od 9.000 metara a njegova baza se prostire na površini od 250 kilometara. To čini ovaj vulkan sedmim najvišim vrhom na crvenoj planeti.
Najviši neaktivni vulkan na Zemlji, primera radi, dostiže visinu od 6.893 metra iznad nivoa mora.
Postoji nekoliko karakteristika koje ukazuju na vulkansku prirodu ovog uzvišenja na Marsu koje je u fazi raspada. U blizini njegovog centra, istraživači su identifikovali ostatke urušenog kratera koji je nekada bio ispunjen jezerom lave.
Takođe, utvrđeno je da je kanal koji vodi do rezervoara lave konusnog oblika, a vulkanske naslage su identifikovane na više mjesta. Studija tima ukazuje na region vulkanskih naslaga na oko 5.000 kvadratnih kilometara oko vulkana.
Veličina vulkana i složenost terena oko njega sugerišu da je bio aktivan veoma dugo.
Posebno je zanimljivo da je na dnu jedne strane vulkana, tim je pronašao veliko područje ispunjeno naslagama. Istraživači smatraju da su naslage mogle da nastanu u momentima kada je sloj lave prekrivao površinu bogatu vodom ili ledom – što je u skladu sa detektovanim prisustvom glacijalnih naslaga.
Prethodna analiza tog regiona na Marsu, pokazala je prisustvo minerala koji su vjerovatno nastali hemijskom reakcijom između rastopljene vulkanske stene i leda glečera. To sugeriše da bi glacijalni sloj još mogao biti „zakopan“ ispod Noctis Labirinthus, zaštićen od sublimacije pokrivačem od vulkanskih stijena.
Izgled Noctis Mons je rezultat dugih uticaja termalne erozije, glacijalne erozije i lomljenja tokom podizanja pejzažnih ploča.
Čini se da su svojevrsni kanjoni koji razdvajaju vulkan rezultat glacijacije. „Svu tu „istoriju reljefa“ možemo da sastavimo iz satelitskih snimaka“, navode naučnici. Ono što ne znaju je to – šta se dešava ispod površine. Nedavni dokazi sugerišu da je Mars geološki mnogo aktivniji nego što se mislilo, sa tekućom vulkanskom i seizmičkom aktivnošću.
Moguće je da bi Noctis Mons još bio aktivan, iako je u stanju mirovanja, što znači da bi toplota mogla da vreba odmah ispod površine. Toplina i voda iz bilo kakvog ostatka glacijalnog sloja mogu značiti da pod Noktisovim lavirintom postoje uslovi za nastanak života.
„To je zaista kombinacija stvari koje mjesto vulkana Noktis čini izuzetno uzbudljivim“, kaže dr Paskal Li. „To je drevni i dugovječni vulkan koji je toliko jako erodiran da biste mogli da pješačite, vozite ili letite kroz njega da biste ispitali, uzorkovali i datirali različite dijelove njegove unutrašnjosti i da biste proučavali evoluciju Marsa kroz vrijeme“, dodao je.
Doktor Li takođe kaže: „Ovo područje takođe ima dugu istoriju interakcije toplote sa vodom i ledom, što ga čini glavnom lokacijom za astrobiologiju i našu potragu za znacima života. Konačno, led iz glečera je vjerovatno još očuvan blizu površine u relativno toplom ekvatorijalnom regionu Marsa, i to mjesto izgleda veoma privlačno za robotsko i ljudsko istraživanje“.
Tim je predstavio svoje nalaze na 55. Konferenciji o lunarnoj i planetarnoj nauci.
