Ključ ove nove metode koju su primijenil istraživači u Singapuru je upotreba nanočestica obloženih specifičnom aminokiselinom nazvanom L-fenilalanin, jednom od nekoliko kiselina koje ćelije rata koriste za svoj rast. Naše tijelo ne stvara L-fenilalanin, već ga apsorbuje iz mesa i mlječnih proizvoda.
Naučnici su tokom eksperimenta na miševima pomoću nanočestica zvanih Nanoskopik fenilalanin porozna aminokiselina (Nano-pPAAM) uspješno uništili ćelije raka jer su je one doživjele kao „prijateljsku aminokiselinu“ i apsorbovale je, poslije čega je kisjelina u njima podstakla proces samouništenja.
Naime, nanočestice su u ćelijama raka pokrenule prekomjernu proizvodnju reaktivnog oblika kiseonika, što je uništilo kancerogene ćelije dok su okolne, zdrave, ostale netaknute, piše Sajens alert.
„Suprotno uobičajenim metodama, koristili smo nanomaterijal kao lijek, a ne kao prenosioca lijeka. Nano-pPAAM ima selektivna razarajuća svojstva koja se sama aktiviraju bez ikakvih podsticaja. Aminokasilina L-fenilalanin djeluje kao 'trojanski konj' koji iznutra uništava ćelije raka“, napominje profesor Dalton Tej sa Univerziteta Nanjang u Singapuru.
Ista efikasnost kao lijekovi, ali bez propratnih neželjenih efekata
U eksperimentu se pokazalo da je Nano-pPAAM ubio oko 80 odsto ćelija raka dojke, kože i želuca kod miševa, približno isto koliko uspijevaju i trenutni ljekovi za hemioterapiju, ali bez svih neželjenih efekata. Iako opasana za ćelije raka, ova supstanca se zaniva na nanočesticama silicijum-dioksida koje su američki regulatori hrane i ljekova klasifikovali kao sigurne za ljude.
Do sada su sprovedeni samo laboratorijski testovi i testovi na miševima, ali prvi rezultati, po mišljenju naučnika, veoma obećavaju. Mnoštvo studija u kojima je ispitivano koje bi nanočestice mogle bolje da ciljaju na ćelije raka, a da pritom ne remete ostale djelove organizma, nisu davale ovako obećavajuće rezultate. Takođe, mnogi ponovljeni karcinomi na kraju postaju otporni na ljekove kojima su tretirani, a pošto ovdje nema ljekova, nemaju na šta da postanu otporni, očekuju istraživači.
