Ko je čovjek koji je potukao Orbana u najmoćnijem mađarskom gradu?
Karačonj je po struci politikolog, koji je do 2010. godine karijeru gradio istražujući javno mnjenje u firmi “Media”. Politički se aktivirao u novoosnovanoj stranci
“Politika može biti drugačija” (LMP) 2009. godine, i sljedeće godine napustio svoju dotadašnju karijeru da bi bio poslanik. Naredne četiri godine proveo je u mađarskom parlamentu, a potom je bio na čelu XIV distrikta Budimpešte.
Praktično cijela opozicija stala je iza njega kao jedinog kandidata i to se pokazalo kao odlična taktika. Opozicija je nastupila tako složno da je čak i ultradesničaski Jobik, koji je odbio da podrži Karačonja, odlučio da ne imenuje svog kandidata da bi svi opozicioni glasovi otišli na jedno mjesto. Rezultat – skoro 51 odsto glasova za, do juče, manje poznato ime mađarske političke scene.
“Izvešćemo Budimpeštu iz 20. u 21. vijek”, rekao je novi gradonačelnik nazivajući pobjedu istorijskom.
Do te istorijske pobjede, uz podršku cijele opozicije, Karačonj je došao i zahvaljujući svom programu. On je ljevičar, koji je tokom kampanje često govorio o ekologiji, obećavao žestoku borbu protiv korupcije, ali i da će rješavati problem manjka pristupačnih stanova za građane Budimpešte.
Ko je bio sa druge strane?
Karačonjev protivkandidat na izborima bio je Ištvan Tarloš, gradonačelnik Budimpešte od 2010. godine, odnosno od trenutka kada je Orban došao na vlast.
Tarloš je građanima ponudio modernizaciju gradske infrastrukture, obećao dalja ulaganja i najavio nove projekte. U otvorenom pismu građanima objavljenom u julu ove godine naveo je da “želi mir”, ali istovremeno prozvao svog protivkandidata.
Tokom kampanje odbacivao je tvrdnje da je on samo portparol stranke Fides, tvrdeći da se, ponekad, svađao sa vladinim zvaničnicima. Ipak, naglašavao je da da bi bilo manje “štetno” da Budimpeštu vodi neko ko se ne protivi vladi.
Tarloš je po struci inženjer, oženjen je, ima troje djece i šestoro unučadi. Politički se angažuje 1989. godine u anti-komunističkoj stranci “Alijansa slobodnih demokrata”. Iako je u međuvremenu napustio stranku, kao nezavisni kandidat više puta je biran na različite pozicije u gradu. Od 2010. godine bio je prvi čovjek mađarske prijestonice.
