Telekomunikacijski antenski sistemi i poznate bazne stanice postale su sastavni dio funkcionisanja savremenog društva. Iako smo se navikli da ih vidimo u gradovima i na višim kotama pored puteva, pojavili su se i na mjestima gdje im, vjerovatno, barem u ovim gabaritima u kojima ih vidimo danas, nije mjesto.
Neprijatni orijentiri: Mnogi nepokretni spomenici kulture su danas “obilježeni” oznakama savremenog tehnološkog napretka. Postavlja se pitanje da li su za turizam bili neophodni orijenntiri koje možete vidjeti na fotografijama. Antene se danas mogu vidjeti iznad Muzeja u Ulcinju, pored jednog od ulaza u stari grad Budvu, na vrhu srednjevjekovne tvrđave Španjola u Herceg Novom … O broju tehnološko obilježenih arheoloških lokaliteta i starim gradinama, značajnim istorijskim biljezima, svi smo svjedoci.
Sad, da li su antenski sistemi tu sa privremenim ili stalnim dozvolama za korišćenje trebalo bi da bude irelevantno, jer se ipak nalaze na zaštićenim kulturnim dobrima. Narušavajući njihov integritet kulturnih dobara. Kako estetski tako i utičući na način njihovog prezentovanja zainteresovanoj javnosti. A to interesovanje nije malo kada neko dolazi u muzej ili stari grad koji pamti višemilenijumsku istoriju svoga bitisanja.
Nema opasnosti po zdravlje ljudi: Ekspert za telekomunikacije Predrag Boljević kazao je za Portal Analitiku da u slučajevima gore navedenih baznih stanica ne postoji nikakva opasnost po zdravlje ljudi i okolinu, međutim da sa estetskog stanovišta uveliko narušavaju integritet kulturnih dobara.
“Izgledaju kao da je neko spustio spejs-šatl u srednji vijek”, objasnio je Boljević.
Svi ovi antenski sistemi, prema njegovim riječima, posjeduju dozvole izdate od nadležnih ministarstava, a takođe se i svake godine vrši kontrola - mjerenja nivoa elektromagnetnih polja, tako da bi se u slučaju nekih anomalija te stanice stavile van upotrebe.
Ali ostaje velika nepoznanica, po njegovom mišljenju, zašto kod nadležnih nije bilo više sluha da se ne naruže stara urbana jezgra. Boljević ističe da je evropska praksa prepoznala i riješila ovaj problem .
Kako je Evropa riješila problem: U Evropi u starim urbanim jezgrima koriste umjesto jedne veće bazne stanice više manjih koje svojim gabaritima ne narušavaju integritet starih urbanih jezgara.
”Čak bi i lokalne uprave uvođenjem ovakvih rešenja višestruko bile na dobitku. Osim estetskog mogli bi I da naplate od operatora više baznih mjesta koja bi opsluživala njihove antenske sisteme”, ističe Boljević.
U dokumentaciji o procjeni uticaja na životnu sredinu Bazne stanice mobilne telefonije Španjola može se pročitati da se predmetni antenski stub sa pratećom opremom nalazi na lokaciji Španjola u opštini Herceg Novi.
Navodi se da bazne stanice svojim radom ne zagađuju životnu sredinu. Pri normalnom korišćenju, bazne stanice ni na koji način ne zagađuju vodu, vazduh ili zemljište. Prilikom rada stanice ne proizvode nikakvu buku ni vibracije, nema toplotnih kao ni hemijskih dejstava. U manjoj mjeri i u ograničenom prostoru, eventualno , može doći do pojave nedozvoljenog nivoa elektromagnetnog zračenja baznih stanica, što se redovno kontroliše. Tako da se može zaključiti da bazne stanice ni na koji način ne ugrožavaju životnu I tehničku sredinu – navodi se u dokumentaciji.
Ipak, može se sve pročitati o baznim stanicama, samo nigdje nema jednog važnog detalja. Da su bazne stanice podignute na ili pored zaštićenog kulturnog dobra.
Ivan KERN
