Stariji čitaoci zasigurno će pogoditi – u jesen te 1975. trajala je seoba mještana Plužina, ali i Novog Bara, odnosno Pristana.
Nakon decenije gradnje, u to vrijeme završena je gradnja kapitalnog energetskog objekta – hidroelektrane Piva. Otud, republičke vlasti upravo su u ovo doba te godine 'presjekle' – nešto više od hiljadu mještana starih Plužina trebalo je da se presele u nove Plužine od 10. do 20. oktobra.
I preseljenje je zaista počelo tokom predviđenog datuma, ali završeno je nešto kasnije. Jer, mnogi mještani nastavili su da žive u starom naselju i po isteku roka.
Pritom, ni novo naselje – udaljeno oko sat hoda od starog – nije u potpunosti bilo spremno. Doduše, bile su izgrađene nove stambene zgrade, škola, zdravstvena stanica i hotel, a kako je bilo predviđeno – one porodice za koje smještaj nije bio gotov, trebalo je da budu privremeno useljene u nekadašnje radničke barake. Uz to, otvoreno je više prodavnica, uz pekaru i mesaru.
Međutim, do naselja je bila samo djelimično uspostavljeno snabdijevanje strujom, ali ne i vodom. Pritom, škola nije na vrijeme počela sa radom, ali ni zdravstvena stanica.
Oni koji se nijesu preselili, to će uraditi u jednoj noći – sredinom novembra. Tada su, naime, jake kiše uzrokovale izlivanje Pive, te je staro naselje završilo pod vodom. Nastala situacija primoraće i tadašnje izvođače radova da u novim Plužinama ubrzaju preostale radove, kako bi što prije bio uspostavljen redovan život.
Kada je u pitanju Pristan, odnosno Novi Bar, riječ je o naselju formiranom krajem 19. i 20. vijeka ispod Volujice. Ipak, sedamdesetih godina, planovi o proširenju Luke Bar podrazumijevali su rušenje svih građevina u tom mjestu i preseljenje stanovništva.
Doduše, prema izvorima iz tog vremena na koje se može naići u rijetkim agencijskim vijestima, život je tamo godinama unazad po svoj prilici bio nepodnošljiv, jer – dugo je trajalo miniranje Volujice, što je takođe bio dio radova na širenju luke. Usljed eksplozija, mnogi objekti bili su oštećeni.
Do oktobra 1975. u naselju koje je, zapravo, bilo pravi mali grad, srušen je i tadašnji hotel „Obala“, a nedaleko odatle, za Pristanjane su građene nove stambene zgrade na Topolici. Do kraja godine, u istoriju će otići i lokalni bioskop, banka, biblioteka, sud i drugi sadržaji.
Dio mještana Pristana nije čekao na završetak gradnje zgrada – sami su podigli kuće na izlazu iz Bara u pravcu Šušanja.
Preseljenje je završeno 1976. godine, nešto kasnije će u pogon biti pušteni i novi djelovi barske luke, te je priča o naselju uz Volujicu time i definitivno postala dio istorije.
