Riječ je o novom doprinosu eksperimentalnom radu na novoj generaciji kamuflaže. Prethodni „nevidljivi ogrtači“ sakrivali su objekte od pogleda prelamajući svjetlost.
-Naši rezultati predstavljaju značajan napredak koji će dovesti do stvaranja sveobuhvatnog, prostornog i vremenskog ogrtača- ističe se u studiji koju je predvodio Moti Fridman sa Kornel univerziteta u Njujorku.
Novi izum zasniva se na činjenici da se frekvencije svjetlosti kreću frakcionalno različitim brzinama. Snop zelene svjetlosti propušta se kroz vlaknasto-optički kabl i prolazi kroz dvosmjerna sočiva koja ga razdvajaju u dvije frekvencije - plavu svjetlost koja se pomjera relativno brzo i crvenu svjetlost koja ide sporije. Ova mala brzinska razlika se zatim pojačava postavljanjem prozirne prepreke pred oba snopa. Time se stvara vremenski razmak između crvenog i plavog snopa dok putuju optičkim vlaknom.
Vremenski razmak je sasvim mali - svega 50 pikosekundi ili 50-milionitih djelova od milionitog dijela sekunde, ali dovoljno dug da se laserski puls zaustavi na različitoj frekvenciji od svjetla koji prolazi kroz sistem. Cio proces se potom obrće. Crveni i plavi snop prolaze kroz još jednu prepreku koja ovog puta ubrzava crveni, a usporava plavi. Dva snopa ponovo prolaze kroz sočiva koja ih ujedinjuju u jedan, jedinstveni zeleni snop.
Budući da se odvija izvan snopa fotona, "procjep" od 40 pikosekundi je nemoguće detektovati. Optički inžinjeri Robert Bojd i Džimin Ši sa Ročester univerziteta u Njujorku uporedili su eksperiment sa prelazom frekventne saobraćajnice preko željezničke pruge.
Kada voz dolazi, automobili se zaustavljaju, a to izaziva zastoj u saobraćaju. Kada voz prođe, automobili ubrzavaju da bi sustigli kolonu pred sobom. Za posmatrača, protok automobila čini se sasvim normalnim i ne postoji dokaz da je voz prošao kroz raskrsnicu. Nakon što su dokazali da je „vremenski ogrtač“ moguć, istraživači će pokušati da produže vremenski procjep, najprije na mikrosekunde, a zatim i na milisekunde.
Primjenom „vremenskog ogrtača“ bilo bi moguće povećati bezbjednost u vlaknasto-optičkim komunikacijama s obzirom na to da je u stanju da zaustavi optičke signale, da ih pusti da putuju različitim brzinama i ponovo ih spoji, čime otežava ilegalno preuzimanje podataka. Prošle godine, naučnici su postigli napredak u takozvanim metamaterijalima koji se ponašaju kao „prostorni ogrtači“.
Metamaterijali su novi vještački materijali čija površina reaguje na svjetlost specifičnim frekvencijama zahvaljujući nano strukturi. Kao što voda teče oko kamena na sredini rijeke, tako se svjetlosni valovi iskrivljuju oko ogrtača i spajaju perfektno na suprotnoj strani, ne ostavljajući trag svog skretanja.
