3Oni reaguju na saopštenje Koprivice u kojem se pita da li ovaj fakultet živi u pravoj ili virtuelnoj Crnoj Gori.
Reagovanje FCJK prenosimo u cjelosti:
Čitajući reagovanje državnoga eksperta za kulturu Dragana Koprivice, čovjek spozna kako je korona donijela i neke korisne stvari. Jedna od njih svakako su i rukavice koje nas štite da se, čitajući Koprivičin tekst, ne zagadimo.
Da je državni ekspert za kulturu odložio harmoniku kako bi liječio sopstvene frustracije uzrokovane ambisom između želje i mogućnosti da jednom bude tretiran kao pisac, potvrđuje skandalozno njegovo reagovanje. U maniru kafanskoga zabavljača on u svojoj ekspertizi ovoga puta ne denuncira samo Milorada Popovića nego i one što faktografski nabrajaju Popovićeve rezultate u književnosti i kulturi šalje „pod hitno u Dobrotu“. Odista, bez namjere da koga uvrijedimo, vjerujemo da bi u Dobroti čovjek našao sposobnijih za ekspertizu u resoru kulture koja je povjerena kafanskome zabavljaču i Šešeljevoj metli za progon beogradskih profesora s kraja 90-ih godina.
Bez namjere da se detaljnije bavimo nebuloznim tvrdnjama Dragana Koprivice, državnoga eksperta za kulturu, skrenućemo pažnju na dva-tri detalja. Državni ekspert zahtijeva da „neimenovani potpisnik reagovanja FCJK navede koji su to sve crnogorski pisci i profesori univerziteta vječiti dužnici Popoviću za svoj lični ugled“ da bi on mogao da „vidi dužinu liste povlašćenih“. Neumitnom sudbinom izmješten iz književnoga i kulturnoga života, ekspert naravno nije mogao znati koji su to crnogorski pisci stekli regionalni ugled i koji su to profesori književnosti ostvarili svoj ugled baveći se tim piscima. Upravo ga je zato i zapalo da bude ekspert. Kako juče rekosmo, krizna vremena traže ljude spram sebe. Ovo naše doba adekvatnijega od Koprivice teško da je moglo naći.
„Nezavisno od mog stava o crnogorskom jeziku“, veli Koprivica, kao da ne znamo da ga je upravo negativan stav prema službenome jeziku države nominovao na mjesto državnoga eksperta za kulturu. Onaj koji javno, u ime države, promoviše negativne stavove o ustavnim vrijednostima države što je drugo do njezin izdajnik! No nespretni ekspert ni u tome ne umije biti maestralan. Koprivica nastavlja pokušavajući da saopštenje FCJK prikaže kao lažno predstavljanje. „Odmah fatam muštuluk da Studijski program za crnogorski jezik duže traje na Filološkom fakultetu u Nikšiću, nego FCJK, koji i nije formirao Univerzitet Crne Gore, nego Vlada na čudan način.“ Efendija, ti ne ugoneta! FCJK jeste jedina specijalizovana visokoškolska i naučno-istraživačka ustanova u CG s ciljem proučavanja i promocije crnogorskoga jezika. Studijski program u Nikšiću jeste studijski program, ali nije ustanova. A o tome kako promoviše crnogorski jezik, javnost se crnogorska imala više puta prilike uvjeriti. Što se pak načina osnivanja FCJK tiče, neka državni ekspert batali da krivotvori i podmeće no neka savije tabak pa utuži one koji su „na čudan način“ osnovali FCJK. Dok to ne uradi, njegova ekspertska reagovanja tretiraćemo kao graju piskarala koje u nedostatku argumenata oblajava ustanove i ljude koji tvrdo stoje na braniku osnovnih identitetskih vrijednosti države koja je njega izabrala za eksperta.
Muči se ekspert da odgonente ko su sastavljači reagovanja FCJK, a lijepo mu piše. Iza saopštenja FCJK stoji Uprava FCJK. Ako mu je već muka tražiti po sajtu podatke o upravi, neka iskoristi svoje ekspertske sposobnosti da prepozna po jeziku i stilu ko je pisac saopštenja. Tolkujući saopštenje FCJK državni ekspert mudro zaključuje: „Anonimni autori proglasa FCJK pokazuju da nijesu odmakli od vremena Josipa Broza po tome što ističu i da je napadom na OKF izvršen i kompletan napad na crnogorsku kulturu. Valjda u duhu nove parole: 'Svi smo mi Milorad'.“ Napad na OKF jeste napad na najreprezentativniji dio tekuće crnogorske kulture, ali nijesmo svi mi Milorad. Jedan je Milorad Popović, državni ekspertu za kulturu! Da je državni ekspert pročitao koje je sve zasluge i priznanja za svoj književni rad Popović stekao i u Crnoj Gori i još više izvan nje, šapatom bi mu ime izgovarao. A kao državni ekspert za kulturu pokazao bi malo više poštovanja pred činjenicom da priča o osobi koja je nosilac najviše nagrade države u kojoj je on ekspert! On tu nagradu i tu državu, za razliku od državnoga eksperta, do danas nije obrukao!
Na kraju i ovo. Mudrujući kako je FCJK ekspozitura OKF-a, a ako nije onda „baš i ne zna što je prava književnost“, Koprivica je uboo i jednu istinu: „nivo katedre FCJK-a je kao i nivo OKF-a“. Upravo je tako! Samo su FCJK i OKF uz minimalna sredstva, nadljudske napore i maćehinski odnos države, koja je njivila one što danas barjače kulturnom okupacijom, mogli ostvariti rezultate tako značajne da je marionetskoj Vladi bio potreban državni ekspert za blaćenje tih ustanova i denuncijaciju njihovih predvodnika.
