Tokom stogodišnjeg rata na sjeveroistoku Francuske rodila se djevojčica, koja će svojom hrabrošću i strategijom zauvijek promijeniti istoriju. Sa samo 15 godina odlazi u rat i oslobađa djelove svoje zemlje, u vrijeme kada je i sam vrh Francuske ostao bez ideja kako da se oslobodi od okupacije. Pobjede koje je izvojevala omogućile su krunisanje francuskog kralja i doprinijele podizanju morala zemlje, kao i njenom konačnom oslobođenju. Jednoga dana Burgonjska frakcija koja je sarađivala sa okupatorom - Engleskom, opkolila je i zarobila. Jovanka se nadala u pravdu i u pomoć francuskog kralja koja je u potpunosti izostala. Prepuštena na milost i nemilost engleskom sudu, u svojoj devetnaestoj godini biva spaljena na lomači kao vještica. Dvadeset i pet godina nakon njene smrti, inkvizitorski sud je izvršio istragu suđenja i posthumno je oslobodio presude, a kasnije proglasio velikomučenicom, uvrstivši je i u red svetaca.
Praksa pokazuje da su ljudi u gomili skloni histeriji koja nije utemeljena na racionalnim osnovama. Strah od nepoznatog pomiješana sa sujevjerjem i predrasudama su provjerena formula koja dovodi do nasilja, ratova i genocida. U srednjem vijeku se pokazala kao ,,odlična“ taktika za nestanak i osudu jednog dijela populacije - žena. Bilo bi sasvim dovoljno da žena pokaže samostalnost ili interesovanja drugačija od propisanih, a najčešće za medicinu, nauku ili umjetnost, bivala bi momentalno proglašena vješticom. Cilj ovakvog djelovanja bila je tendenciozna destrukcija i najmanje šanse da društvo u kojem žena ima kakvu značajniju ulogu bude stvoreno.
U helenističko doba u Aleksandriji, u najvećoj biblioteci na svijetu Hipatija je provodila vrijeme izučavajući matematiku, nauku i filozofiju i pokazala se kao vrhunski matematičar i filozof, ubrzo počevši da piše i svoje studije i zapažanja. Kreirala je instrument koji je služio za izračunavanje pozicija Sunca i Mjeseca kao i ostalih zvijezda. Postala je učiteljica astronomije, a njeni časovi su bili popularni kod širokih masa, koje su se skupljale kako bi je čuli šta govori. Odbila je da nosi žensku garderobu i oblačila se kao i ostali učitelji, njen uticaj u društvu je rastao i često su političari dolazili kod nje po savjet. Tokom promjena u Aleksandriji 415 g. dok se vraćala kući grupa ljudi je presrela njenu kočiju, odvela je u hram đe su je mučili i ubili, izvadivši joj očne jabučice, a djelove njenog tijela su vukli do grada Cinarona đe su je mrtvu zapalili. Ovakav akt je predstavljao običaj u ophođenju prema najgorim zločincima, paljenje tijela van grada je simbolično predstavljalo pročišćavanje grada od zlih sila tj. demonizaciju.
Prema nekim tvrdnjama, zločin nad Hipatijom je počinila ,,gomila aleksandrijskih laika“. Iako se u pojedinim tragovima navodi da je u smrt povela njena posvećenost magiji, paganskim običajima, kao i zavaravanje ljudi svojim satanskim lukavstvima... Istoričar Sokrat od Konstantinopolja, njen savremenik, ovo ubistvo predstavlja kao potpuno politički motivisano i naznačava ,,postala je žrtva političke ljubomore koja je tada preovladala“.
Iako stara latinska poslovica kaže da je istorija učiteljica života, prateći sadašnje trendove mogu slobodno da zaključim da lov na ,,vještice“ juriša našim ulicama a gomila ,,aleksandrijskih laika“ pokušava da zapali lomaču nauci i istoriji i da tim činom demonizuje naše društvo od zdravog razuma.
