Pred velikom publikom Hoking je održao predavanje na temu “Porijeklo univerzuma”.
Na početku je ispričao mit o stvaranju Afrike i postavio pitanje otkud ljudi na zemlji.
Primijetio je da mnogi ljudi traže božansko rješenje za teorije fizičara, a čak se i našalio: “Šta je Bog radio prije nego što je stvorio univerzum? Da li je pripremao pakao za ljude koji postavljaju takva pitanja?”
Nakon što je isključio istorijsku teološku debatu o nastanku svemira, Hoking je dao brz pregled naučnih teorija i objašnjenja kosmosa, uključujući i teoriju o stabilnom stanju Freda Hojla i Tomasa Golda. Prema toj hipotezi, nema početka i nema kraja, a galaksije se rađaju iz spontano nastale materije.
Hoking je potom raspravljao s publikom o ideji ponavljanja Velikog praska. Naveo je da je osamdesetih godina fizičar Rodžer Penrouz dokazao da univerzum nije “elastičan”, pa stoga ne može “poskočiti” ukoliko se naglo kontrahuje.
Vrijeme je počelo u trenutku singulariteta i to se vjerovatno desilo samo jednom, rekao je Hoking.
Starost svemira, za koji se veruje da ima 13,8 milijardi godina, uklapa se u taj model.
On je zatvorio predavanje podsjećajući na “M-teoriju” čije je osnove prije više godina postavio čuveni fizičar Ričard Fejman. Hoking tu teoriju smatra jedinom velikom idejom koja zaista objašnjava nastanak univerzuma.
M-teorija pretpostavlja da se višestruki univerzumi stvaraju ni iz čega, objasnio je on, pa tako postoji mnogo mogućih istorija i mnogo mogućih stanja postojanja. Samo neka od njih omogućavaju život, dok u još manje njih može da postoji nešto slično čovečanstvu. (B92)
