BBC scenarista i režiser, Nik Jang (Nick Young) film je snimao u CERN-u, a pored Hajdukovića akteri su Džon Elis (John Ellis) i Džefri Hangst (Jeffrey Hangst).
Hangst je vođa ALPHA eksperimenta, koji je, pojašnjava nam Hajduković, najbolji sa antimaterijom u svijetu. Dobio je više međunarodnih priznanja, uključujući i ono za najznačajniji rezultat u fizici 2010. Taj eskperiment ulazi u drugu fazu, a novi rezultati, koji se očekuju krajem 2018, mogli bi da budu značajna podrška Hajdukovićevoj teoriji.
Elis je jedan od vodećih svjetskih naučnika u oblasti supersimetrije, teorije za koju se 30 godina vjerovalo da je budućnost fizike, a koja je srušena srušena LHC eksperimentima u CERN-u.
Poredeći iskustva snimanja sa američkom i britanskom televizijom, Hajduković primjećuje da su Amerikanci bolji u pravljenju spektakla i zabavljanju publike, dok su Britanci više zainteresovani za ozbiljnu i kvalitetnu popularizaciju nauke.
Žao mu je, kaže, što ekipa BBC-ja nije došla na Cetinje.
“Nažalost, nijesam ih pozvao, jer sam znao da moj Institut ne može biti ni približno dobar domaćin kao CERN. Institut će tek od marta imati inostrane izvore finansiranja, a do tada treba održati glavu iznad vode, u totalnoj besparici. Ostaje tuga i šteta, jer rijetke su prilike da BBC dođe u Crnu Goru, na Cetinje. Ipak, obećavam da ćete ih uskoro vidjeti. Ovo je tek početak svjetskog medijskog interesovanja za moj rad i projekat QVADIS”, poručuje Hajduković.
Kriza u fizici izazvana je slomom supersimetrija i nesposobnošu da se objasni niz astronomskih otkrića – tamne materije, tamne energije, asimetrije materije i antimaterije. Teorija Dragana Hajdukovića može biti izlaz iz te krize. Upravo ta mogućnost zainteresovala je režisera BBC-ja, Nika Janga, a film ćemo uskoro moći da gledamo na britanskom javnom servisu.
Istraživanje univerzuma
Snimanje filma u CERN-u vremenski se poklopilo sa održavanjem naučnog skupa “Exploring the Universe with JWST”. Profesor Mario Gai, koji će provjeravati Hajdukovićevu teoriju bipolarnosti gravitacije, u Holandiji je predstavio QVADIS.
Osim formalnog dijela, Gai je razgovarao s mnogim uglednim naučnicima, a Hajduković nam prenosi da se QVADIS odlično uklapa u naučne ciljeve JWS teleskopa, naročito u poglavlje “New Physics” koje se odnosi na razumijevanje tamne materije i tamne energije.
“CERN-ovi eksperimenti (ALPHA, AEGIS i GBAR) mogu biti značajna podrška mojoj teoriji, ali njena puna potvrda je moguća jedino astronomskim posmatranjima”, podsjeća Hajduković.
JWST konferencija dio je serije predstavljanja koja je počela u Kembridžu, nastavljena u Londonu,Honoluluu i Sankt Peterburgu.
Slijedi Indija, pa Švajcarska
“Od budućih aktivnosti, do kraja godine, izdvojio bih novembarsko predavanje po pozivu u Indiji i Teksas simpozijum u Ženevi”, kaže Hajduković.
"Texas Symposium" je ugledni i jedan od najstarijih skupova astrofizičara. Prvi je organizovan 1963. Održava se u decembru svake druge godine i okuplja svjetsku elitu u astrofizici.
Simpozijum je prihvatio pet Hajdukovićevih radova, koje će predstaviti od 14. do 18. decembra.
“To je svojevrstan rekord, ne zbog broja radova, nego zato što su radovi u pet različitih oblasti. Nauka je danas, rekao bih nažalost, usko specijalizovana. Na primjer, astrofizičar koji proučava crne rupe i astrofizičar koji proučava tamnu materiju se samo površno razumiju među sobom. Teksas simpozijum je skup specijalizovanih podkonferencija (tamna materija, tamna energija, crne rupe, rani kosmos, novi projekti astronomskih mjerenja…) i rekord je u tome što ću predstaviti moj rad pred pet različitih grupa usko specijalizovanih eksperata, što dosta govori o širini i sveobuhvatnosti moje teorije”, rekao nam je fizičar.
Pobjednička godina
Hajduković je optimista i vjeruje da je na pravom putu“Kada sam prije devet godina prvi put djelimično objelodanio moje ideje, koje su bile potpuno suprotne vladajućem mišljenju, bio je to, praktično, samoubilački potez. Mada danas ne postoje lomače kakve su postojale u doba Galileja i Đordana Bruna, ima mnogo drugih načina da moćni mejnstrim zagorča život svakome ko se usudi da razmišlja drugačije od propisane istine. Ne dao bog nikome da prođe kroz ono što sam morao proći. Srećom, imao sam i imam u sebi mnogo nesalomivog starocrnogorskog duha”, smatra Hajduković.
Supersimetrična teorija imala je, dodaje, poziciju garantovane naučne revolucije koja samo čeka da se izgradi veliki CERN-ov akcelerator LHC koji će je eksperimentalno potvrditi. Desilo se, ipak, suprotno.
“Prva faza rada LHC je, praktično, srušila supersimetrične teorije. Ostala je mini šansa da se u drugoj fazi rada akceleratora ipak vide tragovi supersimetrija, ali čvrsto vjerujem da neće. U prve četiri godine, sve do 2010, nijesam mogao objaviti jedan jedini naučni rad u elitnim časopisima, niti je bilo šanse da mi rad bude prihvaćen na nekoj konferenciji, a kamoli da održim predavanje po pozivu. Od 2010. pojedini naučni časopisi su počeli da objavljuju moje radove, a u januaru 2013. su stigli pozivi za predavanja na dvije naučne konferencije. No, puna promjena se desila tek ove godine. Ovo je prelomna, pobjednička godina”, kaže Hajduković.
Put, priznaje, nije lak, ali vjeruje da postoji šansa da nova naučna revolucija bude djelo crnogorskog naučnika.
"Nauka je težak i složen posao u kome se ništa ne zna unaprijed. Primjer su supersimetrične teorije - više hiljada najboljih svjetskih fizičara 30 godina su bili na pogrešnom putu. Kada se to zna ne bi bilo nikakvo čudo da jedan jedini čovjek bude na pogrešnom putu 15 godina. Ja sam optimista, a čak i da se pokaže da moja teorija nije tačna, novi metod astronomskih mjerenja koji sam predložio ostaje trajni naučni doprinos", ističe Hajduković.
rtcg.me
