Istraživači ove objekte nazivaju "Plankovim zvijezdama" i vjeruju da mogu odgovoriti na važno pitanje u modernoj fizici: paradoks informacija, ili što se događa sa informacijom sadržanoj u materiji kada upadne u crnu rupu.
Ideja bi konačno mogla da zaokruži kvantnu mehaniku i opštu teoriju relativiteta Alberta Ajnštajna.
Crne rupe su djelovi svemira koji imaju tako veliku gustinu da ništa, pa ni svjetlost, ne može da im pobjegne. Većina njih je, smatraju naučnici, nastala na kraju života velikih zvijezda, kada je unutrašnji pritisak nedovoljan da se odupre sopstvenoj gravitaciji, zbog čega se zvijezda urušava pod sopstvenom težinom.
Većina stručnjaka vjeruje da pošto ništa ne može da zaustavi to urušavanje, nastaje singularitet - regija u kojoj je postignuta beskonačna gustina. Međutim, ova hipoteza ima svoje nedostatke.
Pošto se zakoni fizike više ne primjenjuju na oblast beskonačne gustine, niko ne zna što bi se tačno desilo u crnoj rupi. Stiven Hoking je početkom sedamdesetih izložio tezu da crne rupe mogu postepeno isparavati i nestati. Ali, što se u tom slučaju dešava sa informacijom sadržanom u objektu koji upadne u crnu rupu?
Prema opštoj teoriji relativiteta, informacija ne može tek tako nestati. Zato taj "paradoks informacije" već decenijama muči istraživače.
Karlo Roveli sa Univerziteta u Marseju i Franćesko Vidoto sa Radbaud univerziteta u Holandiji pokušali su da odgovore na te nedoumice istražujući ideju da svemir koji je, pretpostavlja se, nastao iz Velikog praska, zapravo nastao, zbog efekata kvantne gravitacije, naglim širenjem nakon ranije faze kontrakcije.
"Kvantni gravitacioni efekti dovode do maksimalno kompaktnog stanja materije, a ne singulariteta", kaže Vidoto.
Na taj način, svemir bi "eksplodirao" kada gustina energije materije dostigne Plankovu skalu, izazivajući ponovno širenje svemira, a možda i njegovo ponovno urušavanje.
Slična ideja sada se odnosi i na materiju zvijezde koja umire. Istraživači kažu da bi kvantni efekti, slični onima koji sprečavaju propadanje elektrona u jezgro atoma, mogli spriječiti urušavanje zvijezde prije nego što se ona smanji u tačku singulariteta.
Zvijezda bi tako postala super-kompaktan objekat, a zatim se naglo proširila tokom procesa isparavanja crne rupe i na poslijetku eksplodirala.
Tako bi bilo oslobođeno sve što je upalo u crnu rupu.
"Crna rupa ima ogroman ostatak - Plankovu zvijezdu - a to nam omogućava da razumijemo isparavanje crnih rupa u posljednjoj fazi njihovog života bez paradoksa. Paradoksi nijesu dio prirode; oni su znak nepotpunog znanja", kaže Vidoto.
Roveli se slaže s tim. "Informacija nikad nije previše koncentrovana i može pobjeći eksplozijom zvijezde", kaže on.
"Sada smo suočeni sa izuzetnom mogućnošću: ako se u crnim rupama materija urušava, a zatim eksplodira, to širenje bi bilo spektakularan događaj. Postoji mogućnost, dodaje on, da su astronomi već vidjeli Plankovu zvijezdu u obliku izuzetno snažnih bljeskova gama zračenja.
Na poslijetku, ako njihova hipoteza bude potvrđena, to će biti dokaz postojanja kvantne gravitacije, kaže Oreli Baro sa Univerziteta Žozef Furije u Grenoblu, koji nije učestvovao u istraživanju.
"Rad pokazuje da možda postoje eksperimentalne posljedice kvantne gravitacije. To bi bilo fascinantno", kaže on.
Sljedeći korak je pronalaženje adekvatnog opisa kvantnog gravitacionog procesa koji vodi do "velike eksplozije", možda uz pomoć tačne kompjuterske simulacije.
