Ugovor sadrži, upozorava Vlahović, prava Srbije sa jedne i obaveze Crne Gore sa druge strane.
“Izgubili su dva kanala: kada je Crna Gora 2006. postala nezavisna i 2017, kada je postala članica NATO-a, i ostao im je treći kanal, koji se tiče položaja crkve. Najveći problem ugovora, pored preambule koja je apsolutna istorijska neistina, mnogih članova i odredbi koje zadiru u suštinske državne ingerencije i onemogućavaju Crnu Goru da vrši vlast u sopstvenoj državi, jeste što se Crna Gora u tom papiru, koji je postao javan prije dva dana, tretira ne kao država, nego kao teritorija druge crkve, gdje se ne poštuje državna teritorija”, pojašnjava Vlahović.
Interesantno je, dodaje, da je neposredno prije posjete premijera Srbiji crnogorska javnost imala uvid u to što piše u ugovoru.
Komentarišući izjavu ministra pravde Marka Kovača da su radnu verziju Temeljnog ugovora potpisala četiri člana pravnog tima radne grupe, kao i dokument na kojem se vidi da ga je potpisao iIlir Harasani, koji nije njen član, Vlahović kaže da je riječ o političkoj propagandi.
Neistinita projekcija
“U civilizovanim, demokratskim zemljama ta vrsta javnog ispada, odnosno alternativne istine, promovisana od strane premijera i ministra pravde, morao bi da ima direktnu političku posljedicu u njihovoj neposrednoj odgovornosti i u ostavkama”, ističe Vlahović, pitajući se kako je moguće da to opstaje na političkoj sceni i postaje način rada, odnosno modus operandi najviših državnih službenika i predstavnika izvršne vlasti.
“Dešavanja vezana za tzv. temeljni ugovor, koji ne može nositi takav naziv, predstavljaju pitanja od opšteg društvenog značaja, koja se tiču i elementarne stabilnosti Crne Gore, jer se na brutalan način eliminišu legitimna prava Crne Gore i svih nas koji u njoj živimo”, navodi Vlahović.
Riječ je, kaže, o diktatu iz Beograda, koji je veoma jasan.
“Kao takav, ugovor znači negaciju crnogorske nezavisnosti, identiteta i integriteta. Ovaj ugovor potpuno bi marginalizovao nezavisnost Crne Gore i članstvo u NATO-u. Taj papir ne može biti osnov za pregovore o tom sporazumu, od naslova do članova tog sporazuma. Ako neko želi da, saglasno programu manjinske Vlade, pokuša da reguliše odnose sa vjerskim zajednicama sa kojima Crna Gora još uvijek nema zaključen ugovor, treba se krenuti od početka”, smatra Vlahović.
Pitanje povjerenja Vladi
Siguran je da kao država imamo dovoljno znanja, snage i želje da branimo Crnu Goru na civilizovan način, a odlučan da ne dozvolimo ovu vrstu kompromitacije.
“Povjerenje Vladi će se neizostavno postaviti kao pitanje, ukoliko se nastavi na ovaj način. Ova Vlada nije konstituisana da se bavi ovim stvarima, niti da gubi energiju i troši naše istorijsko vrijeme oko Otvorenog Balkana. Njihova je primarna svrha vezana za evropsku agendu, sa preciziranim rokovima i obavezama”, navodi Vlahović.
Podsjeća da 31. jula ističe prvi rok koji je vezan za reformu u oblasti pravosuđa.
“Evropski partneri očekuju da do tada budu završene određene obaveze”, dodaje Vlahović.
Prelazak granice “milošću Božijom”
Osvrnuo se i na zadržavanje poslanika na granici sa Srbijom, navodeći da nam je potrebna neka vrsta propusnice za Srbiju i da naši građani i poslanici idu za Srbiju, i to“milošću Božijom”, odnosno voljom predsjednika Srbije Aleksandra Vučića i srpskih državnih organa.
“Do prvog jula smo u toj nekoj sivoj zoni, dok se istovremeno promoviše Otvoreni Balkan. Ovakve situacije su tragikomične. Samoponižavanje crnogorskog premijera, od samog odlaska tamo u delegaciji od 12 ljudi, kako se hvalio, bilo je i ‘oko 25 vozila u pratnji’. To su stvari koje nijesu dovoljno ozbiljne da bi bile predmet ozbiljne analize”, zaključuje Vlahović.
