Istina, moglo bi se reći da poruka iz Ambasade SAD u Podgorici po intonaciji i sadržini predstavljala izvjesno razočaranje, za koje vjerujemo da može biti otklonjeno onim što će reći g. Eskobar, kada, za dan-dva, bude opet u Podgorici. Tu ne bi smjelo, tj. ne bi valjalo, da bude isprazne generalizacije i opštih diplomatskih mjesta, jer takve poruke ne doprinose pronalaženju rješenja, već (čak i bez namjere) mogu poslužiti za racionalizaciju i de facto opravdanje postupaka Demokratskog fronta i partija koje ga i dalje poslušno prate.
Za razliku od inicijalne američke reakcije, razumijevanje i interpretacija situacije koja se vidjela u saopštenju britanske ambasade u Podgorici, kao i sa nekoliko evropskih adresa, predstavljaju korektno viđenje najvažnijih uzroka ozbiljne ustavno-pravne i političke krize. Reakcija g. Bilčika – otkazivanje sjednice Parlamentarnog odbora za stabilizaciju i pridruživanje (POSP) – je bila logični i očekivani potez. Dvojbe o razlozima za takvu odluku nema, bez obzira na neka medijska prećutkivanja i partijska „objašnjenja“. Ponovljeno usvajanje neustavnih izmjena Zakona o predsjedniku je urušilo šanse da se dogovori bilo kakav „paket“ rješenja za izlazak iz krize.
Pitanje da li se Crna Gora, tj. njena aktuelna vlast, nalazi pred izolacijom međunarodne zajednice ne smije da prenebregne situaciju, odnosno scenario, u kojoj bi ta izolacija bila, zapravo, samonametnuta od strane političkih snaga u našoj zemlji koji nemaju iskreno evropsko, a još manje evroatlantsko opredjeljenje. Moglo bi se reći da bi takav razvoj situacije odgovarao partijama „stare većine“ i njihovim inostranim (srpskim i ruskim) mentorima.
Zato je pravo pitanje da li je Crna Gora u opasnosti od samoizolacije, odnosno od nastavka politike koja Crnu Goru skreće i odvaja od evropske agende i koja želi da, dodatno, kompromituje našu savezničku poziciju u okviru NATO-a. S druge strane, nema naznaka da bi izolacija mogla biti, bar ne u ovoj fazi, odgovor evropskih i evroatlantskih prijatelja i partnera. To bi mogla biti samo krajnja, posljednja mjera, ukoliko se iscrpe sve mogućnosti i šanse da se Crna Gora i njena politika vrate u okvire normalnosti i funkcionalnosti. Period pred nama će biti izuzetno kompleksan i težak. Urušavanje ustavno-pravnog sistema mora biti zaustavljeno. Odustanak od neustavnog zakona, kompletiranje Ustavnog suda i vanredni parlamentarni izbori su jedini put za to.
4
