Sazivanjem vanredne sjednice skupštine akcionara Elektroprivrede (EPCG) Vlada je prekršila Zakon o privrednim društvima. Vlada, kao akcionar, nije mogla sazvati sjednicu za 25. februar. To su mogli da urade ili odbor direktora EPCG ili Privredni sud, ukoliko bord to nije uradio za mjesec nakon zahtjeva akcionara.
Vlada je na sjednici od 14. januara odlučila da traži od Odbora direktora EPCG da što prije sazove vanrednu skupštinu akcionara na kojoj bi trebalo da se raspravlja o razrješenju i imenovanju novih članova borda. Odbor direktora je imao rok od 30 dana od prijema zahtjeva da sazove skupštinu akcionara.
Međutim, Vlada nije čekala da Odbor direktora kompanije EPCG sazove vanrednu sjednicu skupštine akcionara, već je u dnevnom listu Dan 23. januara, a u dnevnom lsitu Vijesti 24. januara objavila da je sazvala vanrednu skupštinu akcionara za 25. februar.
Redovni profesor na Pravnom fakultetu Univerziteta Crne Gore Vladimir Savković je u izjavi za Pobjedu naveo da pravo na sazivanje skupštine akcionara iz člana 135. stav 1. Zakona o privrednim društvima, akcionari čije akcije predstavljaju najmanje pet odsto osnovnog kapitala društva, bilo da je riječ o državi ili drugom pravnom subjektu, ostvaruju u skladu sa stavom 4. tog člana.
“Oni to čine upućujući u datom slučaju Odboru direktora zahtjev za sazivanje skupštine akcionara, a uz njega i dnevni red skupštine i prijedloge odluka za čije se donošenje zalažu”, rekao je Savković.
Precizirao je da je, shodno članu 135. stav 5. Zakona, Odbor direktora dužan da sazove skupštinu akcionara u roku od 30 dana od dana prijema takvog zahtjeva.
“Ukoliko se to, međutim, ne desi, u skladu sa članom 152. Zakona, akcionar po čijem zahtjevu nije postupljeno svoje pravo može ostvariti sudskim putem, što je mehanizam osmišljen upravo radi zaštite vlasničkih interesa u slučaju da uprava društva ne izvršava svoje zakonske obaveze”, pojasnio je Savković.
Ukoliko Privredni sud naloži sazivanje skupštine akcionara, izvršenje te odluke je ponovo u nadležnosti Odbora direktora, koji treba da objavi i organizuje skupštinu u roku koji utvrdi sud. Tek ako Odbor direktora ne posluša Privredni sud, akcionar, u ovom slučaju Vlada, stiče pravo da sazove skupštinu akcionara i objavi je, shodno odredbi člana 135 - 143 Zakona o privrednim društvima.
Kako se ništa od ovoga nije desilo, Vlada je zakazavši nezakonito skupštinu akcionara otvorila vrata tužbama. Svaki akcionar EPCG, naime, može da se žali Privrednom sudu zbog nezakonito zakazane sjednice, a nakon odluke suda obaraju se sve odluke nezakonito sazvane skupštine. A potom slijede zahtjevi za odštetu…
Ostaje i problem verifikacije tih odluka u Centralnom registru privrednog suda, jer ih, po zakonu, predaje zakonski zastupnik društva (trenutni izvršni direktor) ili osoba koju on ovlasti.
Ministar kapitalnih investicija Mladen Bojanić je 24. januara tvitnuo da je Vlada zakazala sjednicu skupštine akcionara EPCG za 25. februar.
Oglas Vlade
“Odbor direktora EPCG prestaje biti partijska ćelija DPS”, napisao je Bojanić na svom Tviter nalogu i pozvao zainteresovane za članstvo u tom tijelu da biografije pošalju Ministarstvu.
“Obavještavamo zainteresovane za članstvo u Odboru direktora, bilo da ih predlažu političke partije ili poslovna udruženja, i ohrabrujemo samostalne kandidate, da svoje prijave sa biografijom pošalju na kabinet@mki.gov.me. Birajmo najbolje za najvrednije crnogorske resurse”, rekao je Bojanić.
Na dnevnom redu sjednice biće razrješenje svih članova Odbora direktora i imenovanje novih članova. Vlada traži razrješenje Đoka Krivokapića, dr Ranka Milovića, Samira Hodžića, dr Vladana Radulovića, Srđana Spaića, Nikole Vujovića i Miloša Konatara.
Treći put mimo propisa
Ovo je treći put da kabinet premijera Zdravka Krivokapića ne poštuje zakone države Crne Gore. Prvi put Zakon o budžetu i fiskalnoj odgovornosti i Zakon o budžetu za 2020. su prekršeni kad je Vlada, bez odluke o zaduživanju, 9. decembra 2020. pozajmila 750 miliona eura, plus 140 miliona eura kamata. U Polaznim osnovama o zaduživanju, koje su jedini dokument koji je Vlada imala prije zaduživanja, navodi se da bi trebalo emisijom euroobveznica da se pozajmi 530, a ne 750 miliona eura. Vlada je samo usvojila informaciju o zaduživanju 14. decembra. Drugi put Zakon o budžetu je prekršen kad nije donesena oduka o privremenom finansiranju, niti je napravljen tehnički rebalans, iako je broj potrošačkih jedinica smanjen.
Ako smo i mogli pomisliti da ministar finansija Milojko Spajić nije potkovan u propisima koji regulišu zakonitost ponašanja državne administracije, jer nije nikad radio na tim poslovima, tim prije što je premijer ozvaničio da njegov kabinet ne vjeruje ništa administraciji prethodnika, u ovom posljednjem slučaju to ne stoji. U Vladi imaju Mladena Bojanića, ministra koji odlično barata Zakonom o privrednim društvima.
Pošto su, kako Pobjeda saznaje, iz EPCG upozoravali Vladu da je zakonom propisano sazivati skupštinu akcionara, a DRI i poslanici u parlamentu su na to ukazivali kod kršenja zakona o budžetu, očito je da se ne radi o neobaviještenosti i neznavenosti, već o namjeri. A ako izvršna vlast svjesno ne poštuje zakone, onda bi trebalo da joj sljeduje politička ili pravna odgovornost.
Iako ova vlada tvrdi da je apostolska, ipak je Džon Lok još u 17. vijeku dokazao da pravo vladanja nije zajamčeno božanskom objavom, niti je nasljedno već proizilazi iz ugovora između ljudi.
Političku odgovornost ova vlada razumije da nema, jer njeni predstavnici nijesu dobili povjerenje na izborima. Pravnu odgovornost može da traži parlament, u kojem su u većini stranke koje podržavaju ovu vladu. Ili tužilaštvo.
Do sada je niko nije tražio.
