Ova medijska nacionalistička fakinerija, kako ih je nedavno u intervjuu Dnevnim novinama nazvao prof. dr Milenko Perović, nije tek tako upregnuta da najogavnijim uvredama, podmetanjima, konstantno bez pauze pokušava da diskredituje crnogorskog predsjednika, idući toliko daleko da ga proglašavaju fašistom kojeg treba ukloniti za spas srpskog naroda i Crne Gore.
Ako se brutalna medijska kampanja poveže sa djelovanjem srpskih službi, njihove diplomatije, jasni su ciljevi nalogodavaca kojima Đukanović stoji na putu za njihovo ostvarivanje. Prema saznanjima Dnevnih novina, srpske službe, njihovi diplomatski predstavnici u svim strukturama i na svim nivoima rade ono što se kroz njihove medije jasno vidi pokušavaju da destabilizuju Crnu Goru.
Oni to i ne kriju u kontaktima sa strancima. Izvori Dnevnih novina tvrde da oficiri za vezu srpske bezbjednosne agencije idu po svijetu i u susretima sa kolegama, odnosno predstavnicima stranih službi, ne propuštaju priliku da crnogorskog predsjednika nazovu kriminalcem, a Crnu Goru mafijaškom, kriminalnom i privatnom državom kojom rukovode Đukanović i Brano Mićunović. Šire, takođe, priču da su svi izbori kod nas pokradeni, da su na glasačkim mjestima, za kutijama, samo Milovi ljudi, da oni broje glasove, da u Crnoj Gori vlada nezadovoljstvo, što su pokazale litije u organizaciji Srpske pravoslavne crkve.
Izvori Dnevnih novina tvrde da strateško opredjeljenje Srbije jeste da sve strukture na svim nivoima, u svim njihovim diplomatsko-konzularnim predstavništvima prave što lošiju sliku o Crnoj Gori, a da potom javnosti preko Informera, Alo, Telegrafa, Kurira, koji slove za najtiražnije, saopštavaju da su naišli na razumijevanje u nekoliko država Evropske unije. To što su upravo ti mediji od srpske mreže “raskrinkavanje” proglašeni za medije koji najviše lažu, koji su prošle godine objavili hiljadu lažnih vijesti samo na naslovnim stranama, za stratege medijske kampanje protiv Crne Gore nema nikakvog značaja. Njihova je procjena da će stalnim medijskim pritiskom i kampanjom protiv naše države i Đukanovića, potpomognutom djelovanjem bezbjednosnih službi, “otvoriti oči” međunarodnoj zajednici i stranim diplomatama koji, što je poznato, prate i analiziraju informacije koje se pojavljuju u medijima.
Nadaju se da će takvim pritiskom uspjeti da svoju priču prodaju Evropi i SAD-u, očekujući da će poslije takve dobro organizovane kampanje, ubijediti Evropsku uniju da natjera Đukanovića da se do jeseni povuče sa funkcije predsjednika, pa da se potom formira takozvana tehnička vlada i organizuju prvi “fer” izbori pod uslovima koje bi diktirala opozicija.
Izvori Dnevnih novina ističu da strategija rušenja Đukanovića i destabilizacije Crne Gore ima kratkoročni i dugoročni cilj. Kratkoročni je da se po svaku cijenu destabilizuje država i njene institucije, kako bi se narušio rejting Crne Gore kao regionalnog lidera u integracionim procesima i ekonomskom razviju. Priča o liderstvu Crne Gore i Đukanovića je “crvena marama” beogradskom režimu. Jer da nije takve pozicije Crne Gore i Đukanovića, Srbija i njen predsjednik Aleksandar Vučić mogli bi da kažu da su oni lideri u regionu. To što srpski predsjednik plačnim glasom tvrdi da smo braća i da želi najbolje odnose sa Crnom Gorom, a onda njegovi mediji crnogorskog predsjednika nazivaju fašistom, kriminalcem, krvolokom srpskog naroda, dovoljno govori o iskrenosti beogradskih zvaničnika.
Dugoročni cilj, pak, jeste da se Crna Gora spoljnim uticajima, srpskim i ruskim, uruši iznutra, kako bi, umjesto što je lider na Balkanu, bila kompenzacija Srbiji za izgubljeno Kosovo. Jedina brana ovoj strategiji iz ugla onih koji su j e stvarali, jeste Milo Đukanović. Zato su beogradski mediji u službi onih koji nastoje da diskredituju Đukanovića i uklone ga sa političke scene. Izvor Dnevnih novina tvrdi da se beogradskim zvaničnim, nezvaničnim, medijskim, intelektualnim, crkvenim krugovima ponavlja jedna te ista rečenica: “Kad maknemo njega, (Mila) lako ćemo sa ostalima i sa Crnom Gorom”.
Ostaje pitanje kako će to da “maknu” Đukanovića? Dešavanja iz 2016. godine i te kako opominju.
BESPRIZORNA KAMPANJA
Dokle seže kampanja protiv Đukanovića svakodnevno pokazuju naslovne stranice srpskih medija. Tokom borbe sa pandemijom i privremenih mjera poručivali su da “Milo proglašava epidemiju da bi sačuvao vlast”, da “Đukanović provocira rat”, da hoće “pokolj na litijama”, da “poziva NATO u rat protiv Srba”, da “kopa kanale na granici sa Srbijom”… Tvrdili su da je crnogorski predsjednik obolio od COVID 19, da ima težu kliničku sliku i da je tražio pomoć od Francuske i Rusije?!
Danas se Milo Đukanović proziva da iz Voske Crne Gore tjera vojnike koji se izjašnjavaju kao Srbi, da naoružava Bošnjake i “milogorce”, te da “priziva devedesete”, te da su “Milovi fašisti dozvolili ulaz u Crnu Goru svima osim Srbima iz Srbije i RS”… Ovakve besprizorne laži su svakodnevna pojava u najvećem broju sprskih medija.
