Stručnjaci ukazuju da na depresiju treba posumnjati onda kada tužno raspoloženje traje dugo i kada ništa u čemu je neka osoba uživala više ne može izazvati radost. Psihijatri ističu i da se kod liječenja depresije ne treba oslanjati isključivo na ljekove, jer oni ne uklanjaju uzrok, već na kombinaciju ljekova i psihoterapije, pošto je razgovor s terapeutom važan dio liječenja.
U liječenju depresivnog poremećaja najčešće se primjenjuje kognitivno-bihevioralna terapija, koja podrazumijeva promjenu načina razmišljanja i ponašanja.
Prepoznavanje i primjena racionalnog liječenja kod pacijenata sa anksioznim i depresivnim poremećajima je kompleksna i treba da uzme u obzir specifične podatke o pacijentu - njegove somatske i psihijatrijske dijagnoze, demografske varijable, eventualnu prethodnu terapiju, nasljeđe..., kazao je dr Milan Latas.
On je u izjavi Tanjugu istakao da je pri liječenju depresije i anksioznosti potrebno uzeti u obzir i uslove liječenja (hospitalno ili dispanzersko) i generalnu terapijsku strategiju i oblike liječenja koji su na raspolaganju.
- Pored toga, treba obratiti pažnju i na faktore, kao što su kliničko iskustvo terapeuta u prepoznavnaju i dijagnostici poremećaja, iskustvo sa različitim vidovima terapije, odnos pacijenata prema terapiji, neželjeni efekti, kontraindikacije za primjenu psihofarmaka, efikasnost prethodne terapije, kazao je dr Latas.
Prema njegovim riječima, sve to uslovljava potrebu za edukaciju svih praktičara - kliničara, prije svega, psihijatara i ljekara opšte medicine o osnovnim smjernicama dijagnostike i tretmana anksioznih i depresivnih poremećaja.
(foto: novosti.rs)
