Onomad ekspert profita, lider pokreta Evropa sad, Jakov Milatović objavi građanima zavičaja u Podgorici: „Srećna vam sloboda“, uz zvučne kulise simpatizera DF, „Veseli se, srpski rode…“ Još je samo falilo ono „Vi od danas više nijeste Crnogorci“, pa da putnik namjernik pomisli da je to neki igrokaz vremeplova iz nesrećne 1918. godine.
I nije samo pozajmio ideju Zastiđa političke izdaje, Jakov je pozajmio i ime Pokreta, od mladoslovenaca od prije više odtri decenije „Evropa zdaj“.
No da se vratimo Slobodi po Jakovu.
Mora se biti bezobrazno drzak, pa doći u Crnu Goru i Crnogorcima reći šta je Sloboda. Crnogorac i Sloboda su skoro sinonimi jer jedan bez drugog gube smisao. I kad Jakov koristi slobodu za nadvikivanje, onda to nije ona Sloboda koja je u kamen uklesana i sa njim zajedno iskrom zublju zaždila da njom Crnogorcima svijetli slobodarski put Čovječnosti i Čestitosti.
Sloboda za Crnogorce - najveći cilj
Na tom borbenom hodu, kroz milenijumsko trajanje, Crnogorcima Sloboda nikada nije bila sredstvo za ostvarenje višeg političkog cilja. Sloboda za Crnogorce uvijek je bila najveći politički cilj.
Možda je vrisak novopečenog tribuna Jakova bio namijenjen onom dijelu izdajničkog korpusa koji je onda, uz blagoslov svetosavskih inkvizitora i velikodržavnog terora, pokušao silom uzeti Slobodu Crnogorcima i iskrenim patriotima Crne Gore. I ne mogoše.
A mladi ekspert profita nije shvatio da je zapravo Sloboda u Crnoj Gori uvijek bila s onu stranu profita i interesa. Crnogorcima nikada niko nije davao Slobodu, oni su je sami osvajali.
Mora se biti bezobrazno drzak, pa doći u Crnu Goru i Crnogorcima reći šta je Sloboda
A odjek vriska „donosioca slobode“, Jakova, na trgu podgoričkom vraćao se kao fidbek u uho odavno slobodnih i slobodoumnih Crnogoraca, više kao upozorenje da se sloboda daje onima kojima je juče suđeno za UZP zajedno sa ruskim i velikosrpskim špijunima.
Nudi se sloboda neprijateljima crnogorske slobode.
Nije valjda Jakov osudio starijeg kolegu Ivana, prvog polaznika post-doktorskih studija iz Crne Gore, da je gušio slobodu građanima Podgorice? On, koji nije ekspert profita, već, pored ostalog i ekspert geneze političkog Zla u savremenim društvima, koji mnogo bolje od eksperata profita poznaje socijalnu i političku dinamiku društvenih dešavanja.
Građani Crne Gore obnovili su slobodu „OD“, već 2006. godine i nju su ugradili u VIZIJU razvoja savremene, građanske, sekularne euroatlantske, slobodne države, ali nijesu ostvarili sve aspekte slobode „ZA“ - za praktičnu upotrebu slobode za dostojan i kvalitetan život svih građana Crne Gore. Sloboda je pravo na ljudski ponos, ona čini suštinu života da građanin slobodno misli i djeluje.
Gladni i nezadovoljni ne mogu biti slobodni.
Svaki programski sadržaj „lake konjice“ na političkoj sceni Crne Gore morao bi dati prioritet sadržajima koji opravdavaju Viziju Slobode.
Sloboda bez Vizije je beskorisna.
Za lakši plijen velikosrpskih manipulacija
Praktična primjena konkretnih riješenja u osvojenoj slobodi, koja prethodna politička nomenklatura nije dobro rješavala ili nije uopšte rješavala, treba da bude prioritet novih, a boljih (sic) programa za srećniji život građana.
Nažalost, čestitka na „novoj slobodi“, već slobodnim građanimaCrne Gore, zapravo je poziv na „bjekstvo od slobode“, kako bi postali lakši plijen svetosavskih i velikosrpskih manipulacija.
Nudi se sloboda neprijateljima crnogorske slobode
Istorijska fikcija velikodržavne svetosavske politike Beograda, sa filijalom DF u Crnoj Gori, i pored najfinijih maski privida i „bona fide“ litijskih manira, sadrže toksično jezgro koje razara istorijsko biće postojanja slobodne i savremene crnogorske Crne Gore. Razara kolektivno znanje stečeno istorijskim iskustvom milenijumskog državotvornog trajanja.
Otuda su na suprotnoj strani tzv. suvrenističkog političkog bloka u Crnoj Gori razne nijanse iste politike sa pozicija negiranja crnogorske nacije i crnogorske Crne Gore.
Globalna geopolitička dešavanja u svijetu, Evropi i regionu slabe poziciju strategije „srpskog sveta“, za direktnu upotrebu sile na Crnu Goru. Na djelu je sofisticirana destrukcija bazirana na većoj „proizvodnji“ etničkog potencijala Srba i razgradnji patriotskog crnogorskog jezgra putem brutalnih oblika manipulativnih i propagandnih sadržaja.
Aktuelna situacija je i najpogodnija mogućnost da se ujedinjeni kolektivni patriotski blok crnogorske Crne Gore konačno otarasi političke „gube“ Palanke Zla sa torine crnogorske.
Možda je, u zanosu uspjeha, i kočoperni Jakov samo izgubio osjećaj mjere?
