Lukšić je to uradio na inicijativu predsjednika Skupštine Glavnog grada i funkcionera SDP-a Raška Konjevića koji mu se prethodno obratio pismom.
Za razliku od dijela crnogorskih opština, gdje lokalni parlament na predlog predsjednika opština, donose pojedinačne odluke o nepokretnosti, Mugoša je do sada podgoričkom parlamentu dostavljao plan prodaje imovine.
Nakon što bi plan bio usvojen u patrlamentu Mugoša je tražio saglasnost Vlade za prodaju imovine.
Gradonačelnik Podgorice dostavio je početkom novembra Predlog odluke o prodaji poslovnog prostora biv[eg restorana Karuč po početnoj cijeni od 291. 250 hiljada eura odnosno 2.330 eura po kvadratu.
U obrazloženju Mugoša je naveo da bi se prodajom tog poslovnog prostora obezbijedila značajna sredstva u budžetu Glavnog grada koja bi omogućila rješavanje imovinsko-pravnih odnosa koji su u funkciji uređenja Podgorice.
Konjević je odbio da uvrsti taj predlog u dnevni red sjednice jer mu je nedostajala prethodna saglasnost Vlade, kako je propisano zakonom o državnoj imovini i davanju u zakup stvari u državnoj imovini. Konjević je istovremeno zatražio mišljenje od Vlade da li je Mugošin prijedlog o prodaju Karuča u skladu sa zakonom i uredbom.
U mišljenju koje je potpisao Lukšić potvrđen je Konjevićev stav da je Mugoša prema zakonu bio dužan da traži saglasnost Vlade prije nego što Skupštini Glavnog grada predloži prodaju nepokretnosti.
Lukšić je prema pisanju ''Vijesti'' dodatno opomenuo Mugošu da nije poštovao Vladinu uredbu u dijelu koja govori o tome da je potrevno formirati komisiju za sprovođenje postupka prodaje nepokretnosti prilikom donošenja odluke ili njenog predloga.
