Gotovo da ne postoji jedna osoba koja je strastveni zaljubljenik u TV format da nije čula za zvučno ime - Šonda Rajms. Slavna američka televizijska scenaristiknja vam je, sigurni smo, najpoznatija po televizijskoj hit seriji koja traje beskonačno „Grey’s Anathomy“. Drugima, pak po krimi ostvarenju „How to get away with murder“, a onima, koji preferiraju romansu sa pitkim i lakim scenarijom, po porodici Bridžerton koja je „zapalila“ planetu 2019. godine i od tada je u žiži javnosti.
Novo poglavlje Šondalenda
Nova prikvel priča u Šondalendu „Queen Charlotte: A Bridgerton Story“ debitovala je prije svega dvije neđelje i već oborila sve rekordne parametre na Netfliksu na iznenađenje apsolutno nijedne osobe koja pomno prati trendove popularnosti.
Iako su mnogi mislili da je priča o mladosti kraljice Šarlote (u ovom ostvarenju je igra mlada India Amarteifio) irelevantna i višak (da ne kažemo puko građenje IP-a, što zapravo nije toliko daleko od istine), ispostavila se kao pun pogodak, jer osim što je humanizovala titularni lik (u prve dvije sezone grandiozno je prikazuje Golda Rošvil) dala joj je i dodatnu notu i iskristalizovala njen komplikovan odnos sa kraljem Džordžem, a Koli Milkrist nas je ubijedio da je dostojan da bude protagonista jedne romanse.
Osim njih, tu su i Lejdi Denberi (Arsema Tomas), tinejdžerka Vajolet Bridžerton (Koni Dženkins-Krejg), Sem Klemet kao dvadeset godina mlađa verzija kraljične desne ruke Brimslija i brojni drugi. Iako je i ovo Šondino ostvarenje prepakovano brojnim imenima koja nijesu toliko poznata, moramo da pohvalimo inicijativu da se pruži prilika onima koji tek kreću u magični svijet glume, i to u, ni manje ni više, skupoj i prestižnoj seriji kakva je „Bridžerton“.
Iskrenost zlata vrijedna
Najveći adut „Kraljice Šarlote“ je iskrenost kojom odiše. Iako serija, objektivno gledano iz više uglova, ima izrazitih problema sa pejsingom i skače sa jedne tačke u vremenu (koje je veoma neodređeno moramo istaći) do druge, očekujući od vas da sami popunite praznine i date kontekst odnosima koji su loše kontekstualizovani.
No, to je davni problem s kojim vatreni Bridžertonci vode bitku, te moramo priznati da se potajno nadamo da neće biti druge sezone ovog prikvela baš zbog posljednje epizode koja predstavlja vrhunac serije. Hrabra konstatacija, ali veoma istinita i rijetki su takvi trenuci, naročito u savremenoj televiziji, kada likovi dožive pun krug, a da ne izgube sve ili budu prazne ljušture onoga što su nekada bili. Na svu sreću, „Šarlota“ je izbjegla taj metak i pokazala da kvalitetan prikaz ljubavi u fikciji nema alternativu, makar i po cijenu scenarija.
Hrabar je potez kreirati prikvel za opskurnu fikcionalizaciju sporednog lika u planetarno popularnoj seriji, a još hrabrije od nje napraviti pravu ikonu. Svi koji prate Šondu više od jedne serije znaju u šta ulaze. Spremni su na njene zvrzalame, svađe sa glumcima, čudne (re)kasting momente, katkad besciljna lutanja po plitkoj priči, ali jedno je sigurno - za svakog ima nešto.
I dok sa nestrpljenjem čekamo treću zvaničnu sezonu „Bridžertona“ koja bi trebala da izađe ove godine, moramo naglasiti da je „Šarlota“ zaista divno TV ostvarenje u malom koje vam i povrh svih upadljivih mana daje prostora da živite život onako kako biste voljeli.
