Jovanović, koji je rođen 1. oktobra 1939. godine u Beogradu, važio je za jednog od najplodnijih jugoslovenskih i slovenačkih dramskih pisaca i pozorišnih reditelja.
U bogatoj karijeri potpisao je režiju više od stotinu komada, a napisao je i brojne dramske tekstove, TV drame, eseje, kratke priče…
Još kao dječak, kada je imao deset godina, nakon razvoda roditelja seli se u Ljubljanu, gdje je na Fakultetu umjetnosti studirao engleski i francuski jezik, a završio je i pozorišnu režiju na Akademiji za kazalište, film, radio i televiziju.
“Moj otac je bio zaposlen u jugoslovenskoj novinskoj agenciji Tanjug, a 1951. godine je poslat u Ljubljanu da ovdje otvori filijalu. I tako je ovdje u centru Ljubljane, u Trubarjevoj ulici, pomogao otvaranje novih prostorija za Tanjug. Zajedno sa mojom maćehom Paulom, koja je iz prvog braka imala ćerku, preselili su se u Ljubljanu i poveli mene sa sobom. Imao sam deset godina”, sjećao se Jovanović.
U svijet pozorišta ušao je najprije kao kritičar, da bi potom osnovao Študentsko aktualno gledališče (ŠAG). Jedan je od osnivača i Gledališča Pupilije Ferkeverk krajem šezdesetih i Eksperimentalnega gledališča “Glej” početkom sedamdesetih, kada je napisao groteskni roman “Don Žuan na psu ili Zdrav duh u zdravom tijelu”.
Od 1978. do 1985. bio je umjetnički rukovodilac Slovenskog mladinskog gledališča, a nekoliko godina kasnije postao je docent na Akademiji za kazalište.
Dobitnik je brojnih priznanja u Sloveniji i na prostoru čitave nekadašnje Jugoslavije. Među njima su: Borštnikove nagrada za režiju, Prešernove nagrade, Sterijina nagrada, Gavellina, Bojan Stupica… Na pozorišne scene je postavljao komade Miroslava Krleže, Branislava Nušića, Joneska, Beketa, Šekspira, Gorkog, Čehova, Molijera…
Predstave “Oslobođenje Skoplja” i “Karamazovi”, koje je radio za KPGT osamdesetih godina prošlog vijeka u Jugoslaviji su bile zabranjivane, a u inostranstvu nagrađivane.
Kada je u oktobru 2019. proslavio 80. rođendan, Primož Jesenko iz Slovenačkog pozorišnog instituta napisao je: “Dušan Jovanović više od pet decenija sukreira slovenačke i šire pozorišne događaje”.
Prije dvije godine objavio je autobiografski roman “U starim godinama sam se zaljubio u majku”, žanrovski hibrid eseja, autobiografija i memoara. Posljednji Jovanovićev tekst “Boris, Milena, Radko” objavljen je 2013. godine – a inspiraciju je pronašao u pravom ljubavnom trouglu između Milene Zupančič, Radka Poliča – Raca i sebe.
Imao je običaj da kaže: “Ne žalim ni za čim, i mislim ozbiljno”.
Iza sebe je ostavio suprugu, čuvenu slovenačku glumicu Milenu Zupančič, sa kojom je dobio ćerku Mašu Jovanović.
