Abiznis

Okov traži 20 hiljada kvadrata

Privredni sud će morati ponovo da odlučuje o tužbenom zahtjevu Okova da utvrdi izlučno pravo na 20 hiljada kvadrata zemljišta na lokaciji nekadašnje fabrike ,,Radoje Dakić“, jer je Apelacioni sud ukinuo prvostepenu presudu.

Okov traži 20 hiljada kvadrata Foto: Foto: M. Babović/Pobjeda
PobjedaIzvor

Tom presudom je Okovu odbijen primarni tužbeni zahtjev da dobije zemljište, ali je usvojen eventualni koji se odnosi na istu imovinu, ali na kojoj je stekao pravo korišćenja.

Raspolaganje

Okov je ovo zemljište kupio prije otvaranja stečaja, na javnoj sudskoj prodaji 2015. Godine. Tom imovinom, kako je navedeno, oni faktički raspolažu, ali se u katastru i dalje formalno vodi na ,,Dakić“.

Žaleći se na odluku, Okov spori stav suda da je zaključak Osnovnog suda nepodobna isprava za upis prava svojine i ukazuju da to ga nijesu stekli u postupku privatizacije ili stečaja, zbog čega sud nije trebalo mišljenje Savjeta za privatizaciju. U žalbi stečajne uprave ,,Dakića” navode da je u momentu prodaje bio upisan kao sukorisnik, ukazujući da mu nije moglo biti prenijeto više prava od onog koje posjeduje. Navode da se prava na nepokretnostima stiču upisom u katastar, do čega nije došlo, pa Okovu ne pripada pravo na izlučenje.

Stav Privrednog suda da se prodaja u izvršnom postupku mogla sprovesti tek nakon pribavljanja mišljenja Savjeta za privatizaciju da je plaćena tržišna naknada nije bio prihvatljiv ni za Apelacioni sud.

Kontradikcija

''Osnovano se žalbama ukazuje da je izreka prvostepene presude kontradiktorna, jer je stavom jedan odbijen primarni tužbeni zahtjev za utvrđenje izlučnog prava na nepokretnostima, a stavom dva usvojen eventualni tužbeni zahtjev za utvrđenje izlučnog prava na istim nepokretnostima'' navodi se u odluci Apelacionog suda.

Za sud je nejasno i na čemu se zasniva zaključak da je Okov stekao pravo korišćenja, imajući u vidu da Zakon o svojinsko-pravnim odnosima propisuje transformaciju prava korišćenja u pravo svojine. Nejasan je i zaključak da ova prodaja ne proizvodi dejstvo, jer se odnosi na urbanističke parcele, s obzirom na to da je na osnovu istog utvrđeno izlučno pravo tužioca stavom dva izreke presude. Kako se presuda zbog brojnih kontradiktornosti i nedostataka nije mogla ispitati, sud je naložio ponavljanje postupka.

Spor oko iste stvari vodila je i kompanija ,,Čelebić“ kojoj je potvrđena prvostepena presuda da stečajna uprava ,,Radoja Dakića“ izluči iz stečajne mase i preda 1,2 hiljade kvadrata zemljišta kupljenog na istoj sudskoj prodaji za 78,2 hiljade eura.

Portal Analitika