Krajnji jug naše države je tokom prve polovine sedamdesetih postao omiljeno mjesto naturista, odnosno nudista, koji su tamo dolazili iz svih krajeva Evrope.
Međutim, osamdesetih godina postojao je još jedan dio naše obale ka kojem su hrlili gosti iz inostranstva. Nije, ipak, u pitanju bio naturistički kompleks, ali jeste organizovani kamp.
Nešto stariji čitaoci vjerovatno će se sjetiti toga – bila je to Crvena glavica kod Svetog Stefana. „Montenegroturist“ je osamdesetih godina tamo uspostavio kamp, koji je gostima nudio prostor za šator, mjesto za automobil, a po izboru i priključak za struju i frižider.
Danas zvuči nevjerovatno pogled na turističku statistiku iz tog doba. Jer, prema podacima koje su saopštavali iz „Montenegroturista“, na Crvenoj glavici je tokom treće sedmice avgusta prije tačno 40 godina boravilo blizu hiljadu naturista.
Prednjačili su gosti iz Italije, Čehoslovačke i Zapadne Njemačke. Te je godine bio registrovan i rast turista iz Francuske i Holandije. Kada je u pitanju broj gostiju iz Jugoslavije – njih je, zapravo, bilo i najmanje.
U to doba mirne i skrovite plaže Crvene glavice bile su pune nudista, ali nije sve bilo baš idealno. Naime, elektro-mreža bila je takva da je priključke na struju imalo tek desetak odsto gostiju. Uz to, kako su to utvrdili u ondašnjem „Montenegroturistu“ – ozbiljan deficit postojao je i kada su u pitanju bili sanitarni čvorovi.
Kamp od tog doba nije doživljavao veći razvoj, a u novijem periodu uslijedila je gradnja na obali, uz izdavanje plaža na zakup. Tako je na mir i tišinu, uz obale pune naturista iz raznih djelova Evrope, i na tom dijelu naše rivijere ostalo samo sjećanje.
