Crkva Svetog Save na Savinoj Glavici nalazi se na razmeđi sela Višnjeva, Glavati, Kovači, Zagora i Krimovica u Donjem Grblju. Pošto nisu vršena arheološka iskopavanja za hram se ne zna kada je podignut ali sudeći prema natpisu iznad ikonostasa koji je iz 18. vijeka, radi se o starijem zdanju.
Sadašnji hram posvećen Svetom Savi podignut je na mjestu nekadašnjeg 1874. godine.
Imao je dugačku pripratu u kojoj je radila seoska škola do 1874. godine, kada je srušena prilkom građenja zidova za novu, mnogo veću crkvu, koji su potpuno obujmili staru i tako ostali nezavršeni.
Od Savindana 2010. godine crkva sa konakom u izgradnji postaje manastir Svetog Save.
Tako da danas od objekata manastir ima crkvu Svetog Save i novi konak.
O ovoj crkvi Savo Nakićenović u studiji ''Boka'', bilježi sljedeće:
''Mala je, ima prepratu, koja je raskrivena i preko dva puta duža od same crkve. Oko nje je zasnovana nova crkva sv. Save, no je radnja prekinuta. Kod crkve je narodna škola, a u blizini je otkopana jedna gomila, - u njoj grob, u kom je nađena sasvim zarđala sablja. Antimins je izradio Hristipor Žefarović, a iznad ikonostasa je natpis iz doba mitropolita Danila i Save Petrovića Njegoša.
Mada danas kada pogledate iznad ikonostasa to i ne možete pročitati. Inače u crkvi se čuvaju odežde Svetog Petra Cetinjskog koji je služio u ovom hramu prilikom dolazaka u Grbalj. Sačuvan je i bakarni tanjir, ninberški rad iz 15-16. vijeka.
Posljednja obnova hrama izvršena je 2010/2012.godine, kada je postavljen novi pod a freskopisanje izvršio Damir Mladenović iz Sombora. O negativnosti unošenja ovih elemenata sa ovim novim freskopisanjem koji kulturološki nisu bili prisutni niti se mogu dokumentovati u istorijskom trajanju ovog hrama i njegove okoline pisali smo mnogo puta do sada. Mijenja se ne samo zatečeni izgled već i nanosi nemjerljiva šteta na ukupan izgled crnogorske kulturne baštine.
Iako nisu dokumentovana niti su vršena arheološka istraživanja na sajtu MCP SPC može se pročitati da se – “Prema predanju na Savinoj Glavici nalazio od davnina manastir Svetog Save sa hramom posvećenim istom svecu. Za hram se ne zna kada je podignut”… Sad, da je to nepobitna istorijska činjenica piše i na sajtu Crkvene opštine Grbalj gdje možete pročitati - “Crkva Svetog Save nastala je na mjestu koje je osveštano stopama našeg prvog i najvećeg svetitelja Svetog Save.”
To posvjedočuje i mitropolit MCP SPC Joanikije u besjedi u mjesecu maju ove godine u Manastiru Savina Glavica . “I evo, i ovdje je stopa Svetoga Save. On je dolazio za svoga života ovdje u Primorje, odavde je išao u Svetu zemlju, mnogo puta ovuda prohodio. I dovde je razasut prah od njegovih svetih moštiju. A dublje gledano, mi smo svi iznikli duhovno iz toga praha Svetoga Save Duhonosca, objednitelja i vječnoga duhovnoga vožda našega roda”, poručio je mitropolit MCP SPC Joanikije tada.
Sad vjerovatno zbog što boljeg obilježavanja tog mjesta “koje je osveštano stopama našeg prvog i najvećeg svetitelja Svetog Save” i pridružujući se naporima što dostojanstvenijeg obilježavanja tog događaja pridružila se prošle godine i Skupština opštine Kotor. Sa skromnih hiljadu eura. Kao što možete vidjeti na odluci koju donosisekretarka Sekretarijata za kulturu, sport i društvene djelatnostiManastiru Svetog Save iz Donjeg Grblja - Savine Glavice uplaćuje se donacija u iznosu od 1.000 € (hiljadu eura) na ime finansijske podrške obilježavanju manastirske slave - Savindana 27. januara 2022. godine.
U obrazloženju se kaže: “Manastir Svetog Save - Savina Glavica iz Donjeg Grblja obratio se Opštini Kotor Molbom za finansijsku pomoć broj 01-018/21-521 od 19.01.2022. godine radi pružanja finansijske podrške u cilju obilježavanja manastirske slave - Savindana, 27. januara 2022 godine.
Sekretarijat za kulturu. sport i društvene djelatnosti razmotrio je podneseni Zahtjev pa je polazeći od humanog karaktera ove akcije, odlučeno da se podnosiocu uplati donacija u iznosu od 1.000 € (hiljadu eura) kao podrška u smislu člana 16, stav 1, tačka 1 Odluke o organizaciji i načinu rada lokalne uprave koji propisuje da je jedna od nadležnosti Sekretarijata unapređenje socijalne i zdravstvene zaštite, društvene brige o djeci, humanitarnih organizacija.”
Pod koju nadležnost ova pomoć može da se podvede od ovih navedenih “unapređenje socijalne i zdravstvene zaštite, društvene brige o djeci, humanitarnih organizacija” nije baš najjasnije ali izgleda ako se u molbi pojavi SPC i pomene Savindan onda nema problema – sve može. I da se gradi, i da se slika i da se da i parom – ako treba.
To što su novo-oslikani i novosagrađeni prostori netipični za ovo podneblje i pojačavuju utisak stepena unošenja elemenata koji urušavaju crnogorsku kulturnu baštinu a ujedno mijenjaju i tradicionalne vrijednosti objekata koji su građeni kroz istoriju Crne Gore očigledno odavno nisu problem za državne i opštinske organe koji bi trebalo da se brinu da se to ne dešava. Kao da prisustvujemo predstavi “Ko će više da časti devastatora crnogorske kulturne baštine”.
