Aktuelni premijer, u stilu elementarne nepogode kao ljetnji grad koji nanosi štetu stihijski, naglo i bezobzirno, pokušava obmanama i manipulacijama da ispuni svoje obaveze prema neformalnim koalicionim partnerima u svojoj vladi ne osvrćući se na moguće posledice po društveno biće, ustavna načela i ostvarivanje ljudskih prava i sloboda!
Diletantizam i površno razumijevanje društvenih odnosa i procesa, bez obzira na stečenu titulu koju nosi, u kombinaciji sa pokušajem populizma i kompleksima nametnutom bezobzirnosti, daju za rezultat političara koji se poltronski ponaša prema autoritetu druge države, žrtvujući nacionalne interese zemlje koju predstavlja.
Pred svoju posjetu svom tutoru, javnosti predstavlja ,,radni tekst Temeljnog ugovora između Crne Gore i Srpske pravoslavne crkve“ i to na Vidovdan, vjerovatno simbolike radi!
O poniženjima koja sebi dozvoljava tokom ove posjete komentariše i laička i politička javnost, ukazujući na poltronski i malograđanski duh malog „premijera“! Da ne bi bilo shvaćeno pogrešno, ovo se ne odnosi na bilo koji ličnu osobinu imenovanog, već na iskazani politički rad i utisak koji za sobom ostavlja! Ne bi bilo sporno njegovo ponašanje da se radi o privatnoj posjeti ali simbolički on predstavlja građane Crne Gore i dužan je da to radi na dostojanstven i državnički način!
Forum slobodnih građana „Luča“ jasno i bez rezerve podržava uređenje međusobnih odnosa države i svih vjerskih zajednica. Naravno, bez davanja prioriteta ili monopola bilo kojoj vjerskoj zajednici! Bez obzira na njihovu brojnost, ekonomsku snagu ili politički uticaj one moraju biti tretirane na jednak i u skladu sa Ustavom i zakonima Crne Gore propisan način.
Tako je sasvim jasno i opravdano da se definišu odnosi i sa Srpskom pravoslavnom crkvom ili kao što se to u međucrkvenoj korespodenciji jasno imenuje „Pravoslavnoj Crkvi Srbije“.
Sam proces pripreme ,,radnog teksta Temeljnog ugovora između Crne Gore i Srpske pravoslavne crkve“ prate oprečne informacije i jedino što možemo zaključiti da nas neko debelo obmanjuje ili narodski rečeno „neko debelo laže“. Poznajući aktere prepoznajemo i ko je to!
Sam pokušaj nametanja pojma „Temeljan“ je pogrešan i protivpravan jer se ne definišu odnosi dva ravnopravna subjekta, već je država vrhovni autoritet, te stoga predmet diskusije može biti samo „Ugovor“!
Samo definisanje ugovornih strana je pravno nepismeno jer daje pravni subjektivitet u unutrašnjem pravnom prometu pravnom subjektu koji ima sjedište van Crne Gore! Ovdje se postavlja pitanje: Šta je sa Eparhijskim savjetom Pravoslavne Crkve u Crnoj Gori? Da li on postoji? Šta je sa odlukom Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve br. 95/208 od 26. maja 2006. godine, kojom je priznat referendum o nezavisnosti Crne Gore, Mitropolitu crnogorsko-primorskom vraćen počasni status Arhiepiskopa cetinjskog, ustanovljen Eparhijski savjet, a Mitropolija crnogorsko-primorska je dobila naziv Pravoslavne crkve u Crnoj Gori?
U daljem, o kakvom kontinuitetu govori ovaj dokument? Kao primjer kakve veze istorijski ima Žička arhiepiskopija sa odlukom Stefana Crnoje i Zetskog zbora 1455. godine da trajno prekinu jurisdikciju srednjovjekovne Crkve (Arhiepiskopije) Srbije ili sa poveljom Ivana Crnojevića iz 1485. godine?
U samom,,radnom tekstu Temeljnog ugovora između Crne Gore i Srpske pravoslavne crkve“se jasno vidi da je supremacija data SPC i da su interesi Crkve Srbije postavljeni iznad interesa države Crne Gore! Što je pravno neprihvatljivo i suprotno interesima Crne Gore! Izjednačavanje, u tekstu, Ustava crne Gore i Ustava Srpske pravoslavne crkve i njenog crkvenog ustrojstva je neprihvatljivo, jer se ne može jednačiti vrhovni pravni akt sa aktom niže pravne vrijednosti!
Pokušaj falsifikovanja istorijskih činjenica i ugrađivanje tih falsifikata u radni tekst je sramno i za autore i one koji to podržavaju! I kakvo priznanje kontinuiteta pravnog subjektiviteta... treba Crna Gora da učini? Činjenice su neprikosnovene i nemilosrdne, od Ustava Knjaževine Crne Gore (1905) do Ustava Svetog Sinoda u Knjaževini Crnoj Gori (1903)!
U svemu ovom se prepoznaje namjera da se negira i izbriše milenijumsko sakralno, kulturno i državno nasljeđe, da se poništi postojanje Crnogorske pravoslavne crkve, njeno ustavno priznanje u Knjaževini i Kraljevini Crnoj Gori.
Pokušaj davanja prava jednoj vjerskoj zajednici da bude iznad zakona je kriminalan! Formulacija da se u ,,objektima i prostorima SPC državni organi ne mogu preduzimati bezbjednosne mjere bez prethodnog odobrenja nadležnih crkvenih organa, osim u slučajevima kada to nalažu razlozi hitnosti zaštite života i zdravlja ljudi“ presedan koji ne smije ni u kom slučaju proći! Ovim bi vjerska zajednica koja ima sjedište u drugoj državi dobila pravo eksteritorijalnosti, nepovredivosti prostora kakvo, po odredbama Bečke konvencije, imaju samo teritorije diplomatsko-konzularnih predstavništava i misija u stranoj državi.
Ustav je jasan: „Svi su pred zakonom jednaki, bez obzira na bilo kakvu posebnost ili lično svojstvo.“!
Pitanje imovine i njene zaštite u dostupnoj radnoj verziji je vrlo problematično. Naivna objašnjenja trenutnog Ministra pravde su pored toga što su nestručna si i vrlo bezobrazna! Zaboravlja da on nije taj koji tumači zakon i zakonitost već i jedino sud!
Uvođenje još jednog vjerskog praznika je suprotno Zakonu o svetkovanju vjerskih praznika!
Pitanje vjeronauke ne treba biti dio ovog Ugovora jer je to pitanje jasno definisano Opštim zakonom o obrazovanju i vaspitanju! U njemu je jasno i izričito navedeno da u javnim ustanovama i onima kojima je dodijeljena koncesija za izvođenje važećeg obrazovnog programa nije dozvoljeno religijsko djelovanje, osim kada su u pitanju srednje vjerske škole. Svaki pokušaj djelovanja autora ovog Ugovora u pravcu suprotnom zakonu mora biti sankcionisan!
Takođe i pitanje pastirske brige о pravoslavnim vjernicima u oružanim snagama i policijskim službama je vrlo upitno! Crna Gora je sekularna država i njene službe i organi moraju biti izuzeti od svakog uticaja koji nije usklađen sa temeljnim vrijednostima.
Da li predloženo pravo da Crkva osniva „dоbrоtvоrne i socijalne ustanove i organizacije“ koje „svoju unutrašnju organizaciju i način rada regulišu statutima оdоbrenim od strane nadležne crkvene vlasti, i imaju isti pravni položaj kao i državne ustanove iste namjene.“ odstupa od pravnog poretka i odredbi Zakona o nevladinim organizacijama? Na koji će se način regulisati poplava klerofašističkih organizacija i udruženja?
Sagledavajući samo epizodu oko ,,radnog teksta Temeljnog ugovora između Crne Gore i Srpske pravoslavne crkve“ i ulogu nosioca javnih funkcija koji su nas doveli u situaciju da se kao društvo nađemo još jednom pred ambisom podjela, umjesto da se bave evropskom agendom i izborom sudskih funkcija, da se bave socio-ekonomskom situacijom i zaštitom od nastupajuće krize, smatramo da najviši predstavnici izvršne vlasti ne zaslužuju dobijeno povjerenje i da mandat treba da vrate Skupštini. Neka mjesto prepušte odgovornijim i znavenijim.
I umjesto zaključka citiraćemo jedan twitt:
Crna Gora je sekularna država, u kojoj žive građani i građanke, čiji su interesi na prvom mjestu.
Ispovijedanje vjere je privatna stvar.
Vjerski objekti su kulturno nasljeđe i kao spomenici kulture pripadaju svima i ne mogu se otuđiti.
(Autor je predsjednikForuma slobodnih građana "Luča")
