On je član radne grupe Ministarstva prosvjete, nauke, kulture i sporta koja treba da izradi novi zakon o visokom obrazovanju.
U dijelu javnosti čuju se dvije opcije na koji način treba urediti izbor rektora UCG - da ga na izborima, kao predsjednika, bira čitava akademska zajednica, uključujući i neakademsko osoblje, saradnike, administraciju, ili da se pribjegne ranijem modelu da fakulteti predlažu kandidate za rektora koje će potom da bira Senat.
Miranović poručuje da se mora očuvati autonomija ustanove visokog obrazovanja.
U okviru radne grupe Ministarstva neće, kako kaže, iznositi isključivo sopstvene stavove, već samo one koje su prevagnuli u okviru radnog tima Univerziteta koji je formiran istim povodom. Prije svega, Miranović ističe da nije dobro da se zakoni često mijenjaju, jer to ,,ne doprinosi pravnoj sigurnosti, što je jedan od temelja funkcionisanja prava“.
Zakon o visokom obrazovanja izmijenjen je 2017. godine.
- Zakon treba da bude deregulatoran, odnosno neka rješenja u postojećem zakonu treba izmjestiti na nivo regulative Univerziteta: Statuta i opštih akata. Zakon treba da obezbijedi široke okvire u kojima se institucije mogu kretati sa svojim samostalnim rješenjima. U osnovi deregulacije je davanje šire slobode, autonomije, a time i odgovornosti univerzitetima da samostalno urede većinu akademskih, organizacionih i finansijskih pitanja – kaže on.
Autonomija univerziteta je, navodi dekan, ustavna kategorija koja treba da provijava u Zakonu ne samo implicitno, kroz deregulatorne mehanizme, već i kroz eksplicitno navođenje (u Zakonu) oblasti autonomnog djelovanja univerziteta po ugledu na dobru praksu iz evropskog prostora visokog obrazovanja.
- Kao jedan od segmenata te autonomije, ali ne jedini i ne najvažniji, jeste pravo da isključivo profesori i studenti odlučuju o čelnom čovjeku državnog Univerziteta – istakao je on.
Zakon, prema njegovim riječima, treba da promoviše akademsku izvrsnost, kvalitet i kompetitivnost, prije svega, kada je u pitanju angažovanje akademskog osoblja i saradnika u nastavi, kod promocija u akademska zvanja, kod propisivanja uslova za osnivanje i licenciranje univerziteta, te kod vrednovanja kvaliteta diploma različitih univerziteta kroz njihovo rangiranje.
- Zakon treba da bude liberalan, konkretno u pogledu strukture studija i obezbijedi fleksibilno rješenje koje će, s jedne strane, biti harmonizovano sa dominantnim modelom studija u EU (u odgovarajućoj oblasti) i time olakšati dvosmjernu mobilnost studenata i nastavak školovanja nakon prelaska na drugi univerzitet, a, s druge strane, obezbijediti da je struktura studija prilagođena prvo lokalnom, pa onda evropskom tržištu rada – istakao je on.
U okviru radne grupe Ministarstva zalagaće se da svaki izneseni prijedlog za izmjenu zakona sagledaju, modifikuju, prihvate ili odbace gledajući ih isključivo sa stanovišta pomenutih principa.
Miranović ističe da nije izvjesno kada će biti gotov nacrt ovog zakona.
U planu je da se Zakon usvoji do kraja drugog kvartala, odnosno do kraja juna.
Ranije se na sjednici radne grupe govorilo o problemu modela studija 3+2 (osnovne i master) koji je uveden 2017. godine, te je konstatovano da on nije sam po sebi sporan, već da nije pripremljen ,,teren“ da bi se mogao primjenjivati. Ukazano je da, između ostalog, tržište rada ne prepoznaje trogodišnju bečelor diplomu.
