Država je dužna da Episkopu budimljansko-nikšićkom SPC Metodiju (Ostojiću) isplati tri hiljade eura na ime naknade nematerijalne štete zbog povrede prava ličnosti – prava na psihički (duševni) integritet, čast, ugled i dostojanstvo.
To, između ostalog, piše u presudi Višeg suda u Podgorici u slučaju afere portala „Udar“, a u koju je Pobjeda imala uvid, koji je preinačio odluku Osnovnog suda u Nikšiću djelimično usvojivši Ostojićev zahtjev. On je, naime, prvobitno tražio da mu država isplati 40 hiljada eura. Sutkinja Tanja Kuburović Radusinović je tada isto djelimično usvojila tužbeni zahtjev Ostojića dosudivši da taj iznos, sa zakonskom zateznom kamatom koja se na ovaj iznos obračuna sve do dana isplate, treba biti 10 hiljada eura.
“Presudom Osnovnog suda u Nikšiću P.br. 692/23 od 15.01.2025. godine, odlučeno je: ‘Djelimično se usvaja tužbeni zahtjev, pa se obavezuje tužena da tužiocu, na ime naknade nematerijalne štete zbog povrede prava ličnosti – prava na psihički (duševni) integritet, prava na čast, prava na ugled i prava na dostojanstvo – isplati iznos od 10.000,00 eura, sa zakonskom zateznom kamatom od presuđenja pa do konačne isplate, u roku od 15 dana od dana pravosnažnosti presude, pod prijetnjom prinudnog izvršenja. Odbija se tužbeni zahtjev u preostalom dijelu, mimo dosuđenog, kojim je traženo da se obaveže tužena da tužiocu, na ime naknade nematerijalne štete zbog povrede prava ličnosti – prava na psihički (duševni) integritet, prava na čast, prava na ugled i prava na dostojanstvo – isplati iznos od još 40.000,00 eura, kao neosnovan. Obavezuje se tužena da tužiocu, na ime troškova postupka, isplati iznos od 239,38 eura, u roku od 15 dana od dana pravosnažnosti presude, pod prijetnjom prinudnog izvršenja”, podsjeća se u presudi Višeg suda.
Protiv navedene presude država je uložila žalbu tražeći da se Ostojićeva tužba i zahtjev odbiju.
“Iz iskaza tužioca prvostepeni sud je utvrdio da je tužilac na portalu „Udar.me“, prikazan kao subverzivni element koji podriva Ustavni poredak Crne Gore i kao navodni saradnik stranih obavještajnih službi. Navedenom objavom, tužiocu je urušen ugled, ne samo njega kao episkopa SPC u Crnoj Gori, već i njegove porodice i cjelokupne crkve. Tužilac je lice koje potiče iz ugledne porodice, zamonašen je 2004. godine, u Cetinjskom manastiru, a godinu kasnije i rukopoložen u jerodjakona i time dobio sveštenički čin, iguman Cetinjskog manastira je postao 2012. godine, diplomirao na Teološkom fakultetu u Foči, odbranio master rad na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu, godine 2018. izabran je za vikarnog episkopa i te godine se vratio u Mitropoliju crnogorsko primorsku u Cetinjski manastir. Imao je i aktivnosti u pripremi i donošenju Zakona o slobodi vjeroispovijesti zbog kojih je trpio neprijatnosti. Radi u sredini koja ima poseban odnos prema Sveštenstvu SPC i njenom mitropolitu. Jasno se deklarisao kao Srbin i sveštenik SPC. Ostvario je brojne dobre i prijateljske veze radeći u navedenom manastiru koje su navedenom objavom bile narušene. Navedenom objavom plasirane su neistine o njemu sa ciljem da se targetira Srpska crkva i srpski narod. Od tog dogadjaja su ostale trajne posledice u smislu urušavanja njegovog ugleda”, citira se u Presudi Višeg odluka Osnovnog suda u Nikšiću.
Ipak, Vijeće sudija kojim je predsjedavao sudija Predrag Krstonijević „našao je da je žalba djelimično osnovana“.
“Prvostepena presuda je u pobijanom dijelu donesena bez počinjenih bitnih povreda odredaba parničnog postupka, kako onih na koje ovaj sud pazi po službenoj dužnosti, tako i bez bitne povrede postupka iz čl. 367 st. 2 tač. 15 ZPP, na koju se žalbom ukazuje, na osnovu pravilno i potpuno utvrđenog činjeničnog stanja, ali uz pogrešnu primjenu materijalnog prava u dijelu visine dosuđene naknade. Predmet spora je zahtjev tužioca za naknadu nematerijalne štete zbog povrede prava ličnosti. Odlučujući o postavljenom zahtjevu, prvostepeni sud je pobijanim dijelom prvostepene presude obavezao tuženu da tužiocu po navedenom osnovu isplati iznos od 10.000,00 eura sa zakonskom zateznom kamatom od presuđenja do konačne isplate”, piše u presudi.
Identično kao i kod sveštenika MPC Gojka Perovića i Jovana Plamenca, sud je utvrdio da je Ministarstvo kulture i medija, u vrijeme osnivanja portala „Udar”, bilo dužno utvrditi identitet lica koje je osnivač istog, budući da vrši nadzor nad primjenom odredbe člana 11 st. 1, 2 i 4 Zakona o medijima.
“Međutim, prilikom odmjeravanja visine pravične naknade, iako je pravilno cijenio okolnosti koje utiču na njenu visinu, izveo je pogrešan zaključak da tužiocu pripada pravična novčana naknada u iznosu od 10.000,00 eura, jer po ocjeni ovog suda, okolnosti konkretnog slučaja opravdavaju dosuđenje pravične naknade u iznosu od 3.000,00 eura. Stoga, je ovaj sud kao drugostepeni, žalbu tužene djelimično usvojio, prvostepenu presudu u stavu prvom izreke preinačio, tužiocu dosudio naknadu po navedenom osnovu u iznosu od 3.000,00 eura, sa zakonskom zateznom kamatom od presuđenja do isplate, a zahtjev odbio za preostali traženi i prvostepenom presudom dosudjeni iznos od 7.000,00 eura, sa zakonskom zateznom kamatom na ovaj iznos koja bi se obračunala od presuđenja do isplate”, precizira se u presudi.
Viši sud u Podgorici potvrdio je u aprilu ove godine i presudu Osnovnog suda u predmetu koji je sveštenik Srpske pravoslavne crkve (SPC) Gojko Perović vodio protiv države jer je, kao i Ostojić, bio meta pomenutog portala koji se pojavio uoči parlamentarnih izbora 2020.
Podsjetimo, u video zapisu objavljenom na portalu „Udar” 15. avgusta 2020. godine na portalu „Udar" tadašnji Episkop dioklijski Metodije Ostojić označen je kao saradnik srpske Bezbjednosno-informativne agencije (BIA), kodnog naziva „Ikona", uz dodatak da mu je operativna veza protojerej-stravorfor Stojadin Pavlović.
