- Kroz izložbu „Color Therapy“ bavim se estetskom kategorijom lijepog, njenim blagotvornim dejstvom na pojedinca, ali i lijepim kao sredstvom obmane, jer živeći u konzumentskom društvu nismo uvek svesni u kojoj meri harmonični prizori zapravo utiču na naše odluke, izbore i psihička stanja. U tom društvu, slika je takođe roba, samo još jedan predmet koji se može prilagoditi potrebama svojih potencijalnih konzumenata –riječi su umjetnice o djelima kojima će se noćas predstaviti.
Ona dodaje da su na njenim slikama boje – višestruki akteri: kao materijal, skup hromatskih sklopova, sredstvo komunikacije, ali i manipulacije.
- Svojim slikarstvom Maja Erdeljanin je umetnica koja, usred snažne tranzicije kojom se unutar umjetnosti sve više inklinira ka mašinskim i elektornskim nerukotvorenim slikama, čuva humanističko porijeklo svoje slike jer vlastiti doživljaj svijeta realizuje direktnom manuelnom akcijom, te sopstvenom sviješću i osećajnošću – zapisao je Sava Stepanov o njenom radu.
Maja Erdeljanin je rođena 1971. u Novom Sadu, gdje je i diplomirala na odsjeku za slikarstvo na Akademiji umetnosti, u klasi Dušana Todorovića. Master studije slikarstva završila kod istog profesora 2008. godine. Od 1992. do danas učestvovala je na više od 170 kolektivnih izložbi i radu više od 60 kolonija i simpozijuma širom Evrope. Bila je i na studijskom boravku u Međunarodnom centru umjetnosti u Parizu.
Samostalno predstavlja radove od 1993. i ovo je njena 47 izložba, koja će biti otovorena do 21. jula.
Neposredno nakon otvaranja izložbe Maje Erdeljanin, na Trgu pjesnika će gostovati jedan od najpoznatijih hrvatskih pisaca, Ludvig - Lujo Bauer. On će se prvi put predstaviti književnoj publici u Budvi kroz dosadašnji rad, prošlogodišnji nagrađeni roman „Zavičaj, zaborav“ i posljednji objavljeni roman „Karusel“.
Sa autorom razgovor vodi dr Lidija Dujić, jedan od najboljih poznavaoca njegovog opsežnog djela, već objedinjenog terminom bauerologija.
Bauer je rođen 1941. u Sisku, diplomirao je slavistiku u Zagrebu, a školovanje nastavio u Bratislavi i Pragu. Bavio se prevođenjem stručnih djela i beletristike, bio je profesor i učitelj u Zagrebu, Londonu i Vašingtonu, glavni urednik izdavačke kuće Globus i književnog časopisa Naša knjiga, analitičar javnog mnjenja i propagandist, profesionalni vozač, scenarista (epizode crtanih filmova Profesor Baltazar; Televizija UN), istraživač interkulturnih pitanja i kolumnista. Priređivao je i uređivao različite knjige, uključujući antologije i izbore školske lektire, pisao predgovore, kritike, recenzije i prikaze. Prvu prozu objavio je kao gimnazijalac, a 1973. dobio je za prvu štampanu priču tada uglednu Politikinu nagradu. Objavio je brojne naslove za djecu, a ugled je svakako stekao kao romanopisac do sada objavljenih 12 romana. Za roman „Zavičaj, zaborav“ osvojio je prestižnu nagradu Meša Selimović za najbolji roman, nagradu Fran Galović za najbolje književno djelo zavičajne tematike, i nagradu Kiklop za najbolji roman u 2011.
