List navodi da to tvrdi B92, pozivajući se na zapise dugogodišnjeg jugoslovenskog pomoćnika ministra finansija Dušana Jakovljevića.
Zanimljivo je kako se to zlato uoči Drugog svjetskog rata “razbježalo” na sve strane svijeta, manji dio nikada nije pronađen, a ponešto je završilo u džepovima brojne odbjegle kraljevske svite.
Ipak, uprkos ratnom metežu i nesposobnosti vlasti, trag dobrog dijela zlata može se pratiti, a zadivljuje s kakvom su preciznošću starojugoslavenski finansijski magovi raspolagali i pazili na zlato. Knez Pavle , kraljev namjesnik i brat kralja Aleksandra , kojeg su ustaše ubile u atentatu 1934. godine, u francuskom Marselju, u maju je 1939. godine, dok su nacističke trube po Evropi najavljivale početak ratnih sukoba, dao nalog da se pod hitno u Englesku transportuje veći dio zlatnih poluga. U trezorima engleskih banaka već je bilo smješteno 225 poluga.
Beograd, razarač kraljevske mornarice, u najvećoj je tajnosti zlato transportovao u Britaniju. Tako je uoči rata gotovo pola zlatnih rezervi - 44.886 kilograma - uboge kraljevine pospremljeno u trezore Engleske i Švajcarske. No, bila je to riskantna odluka jer kad su nacisti zapalili ratni plamen 1939. na Belom dvoru u Beogradu zazvonilo je na uzbunu, pogotovo kada su Englezi zbog napada na Poljsku najavili rat Njemačkoj. U Beogradu nisu računali na to da bi se njemačka ratna mašinerija tako brzo mogla okrenuti protiv Engleza, pa su hitno iz zamračenog Londona, uz priličnu paniku, 33,6 tona zlata brodom prebacili u Njujork. Teška su srca ostatak od 11.203 kilograma ipak zadržali u podzemnim sefovima Londona.
U martu 1941. kada je vlada Cvetković-Maček pristupala Trojnom paktu, oprezni su vlastodršci, neposredno uoči potpisivanja ugovora s Njemačkom, 18. marta 1941. godine, prodali 20 tona zlata, a dobijeni novac - 11,225.000 američkih dolara - deponovali su opet ponešto dalje od voljene države - u Brazil!
Iz Beograda, u kojem je ostalo oko 19 tona, preko Atine u SAD prebačeno je još manje od 10 tona, pa je napolju bilo preko 53 tone zlata, a prije samog sloma u zemlji, u aprilu 1941. ostalo je 10.703,41 kg zlata.
Dakle, od gotovo 85 tona zlata, koliko je bilo 1939. godine, u zemlji je ostalo tek 10,7 tona. Od te je količine 9611 kg bilo spremljeno u podzemne betonske trezore kod Užica, a ostatak od 1089 kg deponovan je u trezore podružnice Narodne banke u Sarajevu.
Kada su sa svih strana, 6. aprila 1941. njemačke, italijanske, mađarske i bugarske trupe ušle u Jugoslaviju, zbunjeni kralj Petar II. i vlada krenuli su u bjeg. No, nisu zaboravili da svrate u Užice po pohranjeno blago. No, sa zlatom se zbivala prava drama, dostojna najnapetijih filmova: drugog dana rata, tadašnji ministar finansija HSS-ovac Juraj Šutej naredio je prebacivanje 204 sanduka zlata iz Užica u Mostar, piše Jutarnji.
