Tokom proteklih vjekova one su doživjele bezbrojna izdanja i prevedene su na 170 svjetskih jezika i pored Luterove verzije Biblije smatraju se za najpoznatije djelo istorije njemačke književnosti.
Rukopisi braće Grim koji se čuvaju u njihovom muzeju u Kaselu uvršteni su 2005. godine u Uneskovu svjetsku kulturnu baštinu dokumenata. Među rukopisima braće Grim nijesu samo bajke već i mitovi, nordijske sage, legende, razni vidovi usmene narodne književnosti, priče o životinjama, poučne priče.
Interesovanje braće Grim za proznu "narodnu književnost" kao literarne baštine drevnih vremena, podstakli su njemački pjesnici koji su prije njih počeli da prikupljaju i zapisuju narodne pjesme.
Zasluga braće Grim u vremenu kada su djelovali bila je ta da su se trudili da zabilježe one bajke u kojima su glavni akteri djeca ili mladi, jer to ih je činilo privlačinim za mlade čitaoce koje su kroz te priče vaspitavali u duhu etičkih i moralnih normi upućujući ih u duhu protestantizma da budu vrijedni, da slušaju starije, da čine dobro i da slijede Božije zapovijesti, objašnjava u jednom eseju Hans Jorg Uter, urednik "Enciklopedije Grimovih bajki" sa 2700 enciklopedijskih jedinica.
Prvo izdanje koje sada dobija u Njemačkoj velik broj izdanja bogato ilustrovanih i prilagođenih, po dužini, jeziku i stilu, raznim uzrastima ima 207 bajki. Prva bajka je "Kralj Žabac i princeza" a izdanje se završava sa " Rapuncelom".
Posao koji je braći Grim oduzeo deset godina donio im je besmrtnost, a izdavačima bogatstva i šanse da stalno prave nove izbore "najljepših" za nove i nove generacije mališana koji se kroz njih uče mnogim lijepim osobinama.