Istraživači u na Institutu za globalno zdravlje iz Barselone ISGlobal otkrili su da postojeća antitijela na koronavirus prehlade mogu biti zaštita od COVID-19. Kontrolnom studijom među grupom zdravstvenih radnika koordinisao je ISGlobal, čiji tim je je brojao 20 naučnika
Naučnici u ovoj, do sada najvećoj i najdetaljnijoj iz ove oblasti, studiji ističu da je od ključnog značaja bolje razumijevanje dinamike i trajanja imuniteta na SARS-CoV-2, virus koji izaziva COVID-19, kako bi se predvidjela evolucija pandemije i razvile efikasne strategije za borbu protiv njenog širenja.
S tim ciljem, istraživač ISGlobal, profesorka Karlota Dobanjo i drugi naučnici pratili su grupu zdravstvenih radnika od početka pandemije kako bi procijenili nivo antitijela na različite antigene SARS-CoV-2 kroz vrijeme.
„Ovo je prva studija koja procjenjuje antitijela na tako velikom panelu antitijela na SARS-CoV-2 tokom sedam mjeseci“, istakla je prof. Dobanjo.
Mogu li druga antitijela na koronavirus zaštititi od COVID-19?
Istraživači su analizirali uzorke krvi 578 učesnika, uzete u četirima različitim periodima između marta i oktobra 2020. Oni su izmjerili nivo i vrstu antitijela na šest različitih SARS-CoV-2 antigena, kao i prisustvo antitijela protiv četirju drugih koronavirusa koja izazivaju česte prehlade kod ljudi.
Rezultati istraživanja, objavljeni u naučnom časopisu Nature Communications, pokazuju da se većina infekcija među zdravstvenim radnicima dogodila tokom prvog talasa pandemije. Procenat učesnika sa antitijelima na SARS-CoV-2 se samo neznatno povećao između marta i oktobra-sa 13,5 odsto na 16,4 odsto.
Antitijela su uglavnom ostala stabilna tokom vremena, što potvrđuje rezultate drugih nedavnih studija. Osim toga, tim nije primijetio nikakve ponovne infekcije u grupi.
„Sasvim iznenađujuće, čak smo vidjeli povećanje IgG anti-spike antitijela kod 75% učesnika od petog mjeseca nadalje, bez ikakvih dokaza o ponovnoj izloženosti virusu“, navela je viša koautorka studije i asistentkinja u istraživanju Gema Monkunil.
Što se tiče antitijela protiv humanih koronavirusa kod ljudi (HCoV), rezultati sugerišu da bi oni mogli pružiti unakrsnu zaštitu od infekcije COVID-19 ili drugih bolesti. Ljudi zaraženi SARS-CoV-2 imali su niži nivo HCoV antitijela. Asimptomatski pojedinci su imali veći nivo antitijela na HCoV od onih sa simptomatskim infekcijama.
Nivo antitijela stabilan tokom vremena
Razotkrivanje dugoročne kinetike antitela na SARS-CoV-2 i individualnih karakteristika koje na nju utiču, uključujući uticaj već postojećih antitijela na humane koronaviruse koji izazivaju prehladu (HCoV), od suštinskog je značaja za razumijevanje zaštitnog imuniteta na COVID-19 i osmišljanje efikasne strategije nadzora.
Nivoi IgM, IgA i IgG u odnosu na šest antigena SARS-CoV-2 i nukleokapsidni antigen četiri HCoV (229E, NL63, OC43 i HKU1) kvantifikovani su pomoću Lumineksa, a kapacitet neutralizacije antitijela je procijenjen protočnom citometrijom, grupa zdravstvenih radnika pratila je sedam mjeseci.
Nivo anti-spike antitijela raste približno 150 dana nakon početka simptoma kod svih pojedinaca, u odsustvu bilo kakvih dokaza o ponovnoj izloženosti
„Seroprevalencija se vremenom povećava sa 13,5% (mjesec 0) i 15,6% (mjesec 1) na 16,4% (mjesec 6). Nivo antitijela, uključujući i ona sa neutralnim kapacitetom, stabilan je tokom vremena, osim nivoa IgG do nukleokapsidnog antigena i nivoa IgM koji opadaju“, ističe se u studiji ISGlobal.
Nakon najvećeg odgovora, nivo anti-spike antitijela raste približno 150 dana nakon početka simptoma kod svih pojedinaca (73% za IgG), u odsustvu bilo kakvih dokaza o ponovnoj izloženosti.
„Ono što je važno, primijetili smo trend prema većim nivoima antitijela protiv HCoVs N proteina na početku kod onih učesnika koji se nijesu inficirali SARS-CoV-2, što ukazuje na određeni nivo unakrsne zaštite od infekcije. Štaviše, asimptomatski seropozitivni učesnici SARS-CoV-2 imali su tendenciju da imaju veće nivoe anti-HCoV N IgA i IgG pre serokonverzije od simptomatskih učesnika, što ukazuje na unakrsnu zaštitu od bolesti“, dodaje se u studiji.
Veći nivo antitijela kod asimptomatskih slučajeva
Osim toga, asimptomatski seropozitivni učesnici imali su veći nivo anti-HCoV N IgG nakon infekcije od simptomatskih, što ukazuje na povećanje anti-HCoV antitijela koja štite od bolesti.
„U kombinaciji sa zapažanjem da su viši osnovni nivoi anti-HCoV N antitijela u korelaciji sa manjom proizvodnjom de novo anti-SARS-CoV-2 N antitela, predlažemo zaštitni efekat prethodne izloženosti HCoV-ima, koji bi mogao biti rezultat smanjene izloženosti (smanjeno opterećenje virusom) zbog predložene zaštitne uloge antitijela na HcoV“, ističe se u studiji.
IgG i IgA do HCoV su značajno veći kod asimptomatskih nego kod simptomatskih seropozitivnih osoba. Tako bi već postojeća unakrsna reaktivna antitijela na HCoV mogla da imaju zaštitni efekat protiv infekcije SARS-CoV-2 i bolesti COVID-19.
„Izvještavamo o longitudinalnoj studiji koja procjenjuje odgovor antitijela na široku grupu antigena iz SARS-CoV-2 i HCoV, do 7,7 mjeseci nakon infekcije, a mi prilažemo dokaze o zaštiti od COVID-19 pomoću već postojećih HCoV antitijela“, naglašeno je u studiji.
Snaga ove studije je dostupnost uzastopnog uzorkovanja u slučajnoj grupi, uključujući asimptomatske i simptomatske subjekte.
„Iako je potrebno potvrditi unakrsnu zaštitu postojećim imunitetom na koronavirus prehlade, to bi moglo pomoći u objašnjenju velikih razlika u podložnosti bolesti ovoj populaciji“, zaključuje prof. Dobanjo u članku objavljenom na stranici ISGlobal.
