Ovo istraživanje suprotstavlja se ideji da je evolucija jednosmjernog pravca i da organizmi ne mogu da ponište promjene, piše portal “Vijesti iz svijeta prirode” (Nature World News).
Ideja da organizmi ne mogu da se vrate nazad na evolutivnoj ljestvici podržana je Dolovim zakonom, koji kaže da “evolucija nije povratni proces; shodno tome, oblici ili funkcije odbačeni tokom procesa evolucije ne pojavljuju se ponovo u datom redu organizama. Ovu hipotezu prvi je unaprijedio istoričar Edgar Kvinet”.
Novo istraživanje sproveo je tim na čelu sa dva biologa sa Univerziteta Mičigen, koji su ispitivali obične, kućne grinje, koje žive u madracima, kaučima i tepisima.
Te grinje su evoluirale od parazita, koji su, sa druge strane, potekli od neparazitskih mikroorganizama.
“Sve naše analize su pokazale da su kućne grinje iz prašine napustile parazitski način života, postajući nezavisni, i potom u procesu specijacije (evolutivni proces kojim nastaju nove biološke vrste) naselili nekoliko staništa, uključujući ljudska”, naveli su biolozi Pavel Klimov i Beri O’Konor, prenosi Blic.
Istraživači su otkrili da su se grinje vratile nazad na put svojih predaka, počinjući da žive nezavisno, što je fenomen koji se suprotstavlja ideji da evolucija ide samo naprijed.
Naučnici su proučili 62 hipoteze na tu temu, te sproveli obimne DNK analize više od 700 vrsta grinja, kako bi oformili svojevrsno porodično stablo (filogenetsko, evolutivno stablo) grinja. Oni su sproveli složene statističke analize da ispitaju svaku od hipoteza koja objašnjava porijeklo grinja.
Filogenetsko stablo grinja pokazalo je da su njihovi bliski rođaci Psoroptidia, parazita koji žive u tijelima ptica i životinja. Takođe, neposredni predak grinja u tepisima i kaučima su grinje koje žive u krznu mačaka i pasa.
“Ovaj rezultat je bio toliko iznenađujući da smo odlučili da kontaktiramo naše kolege i dobijemo njihovo podršku prije nego što objavimo podatke”, naveo je Klimov.
On i O’Konor kažu da je mnogo promjena dovelo grinje do nezavisnog oblika života, značajno drugačijeg od njihove parazitske prošlosti.
Nekoliko osobina koje su doprinijele ovom povratku na evolutivnoj ljestvici su sposobnost da žive u okolini koja ima nizak nivo vlažnosti, moćan digestivni sistem koji im omogućava da se hrane kožom i kosom i sposobnost da pređu sa jednog domaćina na drugog, prenosi Blic.
Kada su ljudi počeli da žive u kućama, sa njima su se uselile i grinje. Njihova sposobnost da iniciraju reakciju imunog sistema počela je da kod ljudi stvara alergiju.
“Paraziti mogu brzo da evoluiraju u sofisticirane mehanizme za eksploataciju domaćina i mogu da izgube svoju sposobnost da funkcionišu nezavisno od njega. Oni često trpe degradaciju, ili gubitak mnogih gena, jer njihove funkcije više nijesu potrebne u bogatoj okolini, u kojoj domaćin obezbjeđuje i životni prostor i hranjive materije. Mnogi istraživači u ovoj oblasti gledaju na tu specijalizaciju kao na evolutivno nepovratnu”, istakao je Klimov.
Studija je objavljena u žurnalu “Sistematske biologije” (Systematic Biology).
foto:telavivartdesign.com
