U nezavisnoj Crnoj Gori do 1918. godine održavana je isključivo oko crkava i manastira, uglavnom o Božiću i Vaskrsu. Nikada nije održana ulicama crnogorskih gradova i sela, jer bi time izgubila svoj smisao isključivo crkvene molitve. SPC je litijama dala javni, prvenstveno politički karakter, zloupotrebljavajući bogoslužbenst ovog crkvenog obreda, dodaju iz CPC.
Najpoznatija njena litija je bila pred drugi svjetski rat 1938 godine, kojom se SPC suprostavila usvajanju Konkordata Kraljevine Jugoslavije sa Vatikanom.
Predstavljala je krunu antikonkordatske krize i poznata je bila pod imenom krvava litija. Danas SPC u Crnoj Gori vrši litije isključivo u političke svrhe, umotane u partijsku i anticrnogorsku ikonografiju i porukama koje ne pozivaju na mir, suživot, slogu, praštanje i ljubav, već traže smjenu suverenističke vlasti i nestanak Crne Gore kao suverene države.
Umjesto hriščanskih poruka, učesnici litija po Crnoj Gori sa uvezenim sveštenstvom, koji uglavnom nijesu državljani Crne Gore, govore da će svojim životima braniti srpske svetinje, iako znaju da crkvena imovina ne pripada SPC, već državi Crnoj Gori.
Iako se litije održavaju po pravilu samo povodom velikih hrišćanskih praznika, organizuju se sada u nepraznične dane, čime SPC dokazuje svoj stvarni politički karakter i cilj, potvrđujući se kao politička organiazacija čiji je glavni i jedini zadatak poništenje nezavisnosti Crne Gore i stvaranje Velike Srbije, zaključuju iz CPC.
