To je saopšteno na predstavljanju izvještaja „Izazovi i mogućnosti u zaštiti dobrobiti životinja u Crnoj Gori – Pregled lokalnih politika i praksi kontrole populacije pasa i mačaka i Pregled standarda u opštinskim skloništima za napuštene životinje“, koje je organizovalo Udruženje Korina.
Predstavnica organizacije „Friends of Dogs Montenegro“, Fiona Sawney, kazala je da se razlikuje metodologija koju su primijenili za dva izvještaja.
Ona je kazala da su u prvom izvještaju htjeli da urade pregled lokalnih politika i praksi, navodeći da su pitanja bila iz zakona, i analizirali su kako se implementiraju određene odredbe zakona.
„Poslali smo upitnik ljudima koji upravljaju skloništima za životinje i svim licima za koja smo smatrali da bi bilo poželjno da popune upitnike. Dobili smo odgovore iz 14 od 23 opštine. U najvećem broju su odgovorile opštine sa sjevera, neke imaju skloništa za životinje, neke nemaju. Uglavnom nas je interesovalo generalno kako se bave ovim pitanjem. Pitanja su bila zasnovana na važećim propisima“, pojasnila je Sawney.
Ona je kazala da su u drugom izvještaju analizirali skloništa kao i da li su ispunjeni standardi – u potpunosti, djelimično malo ili nimalo, koji su predviđeni zakonom.
Predstavnica Udruženja Korina, Tijana Kovačević, kazala je da, kada su u pitanju strategije za kontrolu populacije bezdomnih životinja, od 14 opština koje su učestvovale u istraživanju, „četiri su izjavile da imaju strategiju za kontrolu populacije bezdomnih pasa, dvije opštine su izjavile da su planirale izgradnju skloništa, ali da to još nije učinjeno, dok je jedna izjavila da ima potpisan ugovor sa drugom o tom pitanju“.
„Nijedna opština, kad su mačke u pitanju, nije spomenula planiranje bilo kakve strategije. Samo jedna opština je izjavila da ima aktivnu strategiju u kontroli broja bezdomnih pasa, što uključuje držanje pasa u skloništu 30 dana, sterilizaciju i kasnije vraćanje na ulicu“, navela je Kovačević.
Ona je kazala da su samo dvije opštine izjavile da vode registar bezdomnih psa.
„Interesantno je pomenuti da je postojanje skloništa viđeno od strane mnogih kao preduslov za sakupljanje podataka o broju bezdomnih pasa, iako je potrebno znati ove podatke prije izgradnje samog skloništa. Pružanje podrške opštinama da izvrše pravilnu procjenu potreba i sakupljanje podataka o populaciji bezdomnih pasa trebalo bi da bude prepoznato kao prioritet“, istakla je Kovačević.
Ona je kazala da nijedna opština koja je učestvovala u istraživanju nema registar bezdomnih mačaka.
„One uglavnom to ne vide kao problem, dok samo jedna opština razmatra mogućnost otvaranja skloništa za bezdomne mačke“, navela je Kovačević.
Ona je kazala da je šest opština izjavilo da imaju poseban budžet za bezdomne pse, dok je osam izjavilo da nemaju.
„Veći dio budžeta se izdvaja za finansiranje skloništa, dvije opštine finansiraju zaposlene i vozila za sakupljanje pasa, a dvije finansiraju veterinarske usluge u tim skloništima, a samo jedna opština finansira rad nevladine organizacije koja pruža veterinsku njegu bezdomnih pasa, što uključuje sterilizaciju i vakcinaciju“, navela je Kovačević.
Ona je rekla da većina opština ima usvojene lokalne odluke o dobrobiti životinja, navodeći da one koje nemaju planiraju da ih donesu u budućnosti.
„Dosta opština izjavljuje da nemaju prijave za trovanje životinja, četiri su izjavile da nemaju nikakvu regulativu po tom pitanju, jedna opština je izjavila da se trovanja vezuju za vlasničke pse i mačke. Opštine nemaju odgovarajuće procedure za postupanje u ovakvim slučajevima, što je zabrinjavajuće zbog zdravlja životinja i ljudi“, kazala je Kovačević.
Govoreći o finansiranju kontrole populacije bezdomnih pasa i mačaka, Kovačević je navela da šest opština nije moglo dati nikakve podatke o iznosu sredstava koje troše iz svog budžeta, a da tri opštine uopšte nisu trošile novac.
„Među opštinama koje su dale podatke radilo se o iznosima izdvojenim za sterilizaciju od hiljadu do 72 hiljade eura“, dodala je Kovačević.
Ona je ukazala da funkcionisanje skloništa za pse zahtijeva veliku novčanu obavezu.
„Glavne barijere sa kojima se opštine suočavaju u implementaciji zakonskih i podzakonskih akata su nedostatak finansija, infratstrukture, i nedostatak znanja na tom polju, nedovoljna podrška javnosti i nedostatak kvalifikovanog kadra“, navela je Kovačević.
Ona je ukazala da je osam opština identitifikovalo nedostatak finansija za sklonište kao problem.
„Pioriteti za buduće djelovanje trebalo da budu sterilizacija, razmatranje izmjena i bolja primjena propisa iz oblasti zaštite dobrobiti životinja, kao i poboljšanje standarda i procedura u skloništima“, istakla je Kovačević.
Sawney je, govoreći o preporukama, kazala da opštinama treba više smjernica i uputstava kako da se standardi unaprijede.
„Nije da one to ne žele, samo im treba podrška“, rekla je Sawney.
Ona je kazala da skloništa nisu rješenje već samo jedno od rješenja.
„Većina opština smatra da je neophodno imati sklonište zato što je neophodno skloniti bezdomne pse i mačke sa ulice. Međutim, lokalne zajednice treba da razviju detaljne strategije na lokalnom nivou. Predlažemo da imaju savjete na lokalnom nivou slične nacionalnom savjetu. Da u radu tih savjeta treba da rade upravnici skloništa, predstavnici NVO. Oni treba da se sastaju bar dva puta godišnje i da donose odluke da li će da idu na sterilizaciju, udomljavanje. Potrebna nam je i nacionalna baza podataka“, navela je Sawney.
Ona je ocijenila da je potrebna bolja primjena zakona.
„Nema svrhe imati standarde ako nema sankcija. Potrebno je i imati protokole za sva skloništa“, kazala je Sawney.
Predstavnik organizacije „Network for Animals“, David Barritt, kazao je da žele da budu u poziciji da kažu „možete ići u Crnu Goru jer je ona zemlja koja je prijateljski orjentisana prema životinjama“.
„Crna Gora nije članica Evropske unije ali kada postane moraće da uskladi svoje propise sa propisima EU, a nadležni organi i javnost moraju biti edukovani o tome kako je ovo važno da ne ostane mrtvo slovo na papiru nego da imamo djela na terenu“, rekao je Barritt.
