“Prvi maj je simbolično ozvaničio još jedno sindikalno udruživanje i činjenicu da u Crnoj Gori, nažalost, politička opozicija više ne postoji. Poslednji u nizu sporazuma – “da svako ima (klub?)”, najviše podsjeća na kolektivni ugovor čiji su bitni elementi: učešće u vlasti bez političke snage i nedemokratski pritisak na institucije sistema. Dakle, reklo bi se da je ovaj 1. maj oživio plemenitu ideju o “udruženom radu” kod političkih i parapolitičkih marginalaca, okupljenih na temelju lažne solidarnosti koju duguju apsolutnoj političkoj nemoći. Procijenili su da je možda pravi trenutak da iznesu krunski argument protiv vladajuće koalicije – da ona predugo traje?!, kaže Divanović.
Dodaje da, paralelno sa tim, na međunarodnom planu ne propuštaju nijednu jedinu priliku da opanjkavaju sopstvenu državu, njene institucije, a nerijetko i sugrađane.
“U tome prednjače neostvareni politički lideri, samozvani medijski magovi, i pojedine “urbane legende” civilnog sektora. Tako se gromoglasno prije mjesec dana najavljena međunarodna aktivnost ovih “političara u pokušaju”, zapravo svela na pisanje patetičnih i bizarnih pisama međunarodnim zvaničnicima?! Medojević je onomad, u svojoj diplomatskoj, vašingtonskoj “ofanzivi” stigao čak do službenice Ilone, a ovi ni dotle”, jasan je on.
Za to vrijeme, kako tvrdi Divanović, Bečićevi puleni, nakon nezaustavljive serije gubitničkih poteza, uključujući nekoliko saveza koje su rasturili, još više izbora koje su izgubili, dogovora koje su prekršili i partnera koje su prevarili, riješili su da se ne obaziru na komentare da im politički rejting vrtoglavo pada, već su se latili laži i besmislica, kao njihovog glavnog oružja u borbi protiv pada popularnosti.
“Juče Koprivica a danas Šaranović, koji se na praznik rada sjetio da je poslanik?! Činjenica koju on i njenovi drugovi bojkotaši priznaju, samo kada o tome treba svjedočiti ispred skupštinske blagajne, u redu za plate. I dok se jedni “odupiru” o one druge, kao u Kotoru, a treći se bore “da svako ima” (klub u Skupštini Crne Gore), ima i onih koji nastupaju iz virtuelne stvarnosti pretendujući da oblikuju stvarni život građana, valjda na bazi depozita tih istih građana. Ipak, važno je da ideja udruženog rada zaživi u autentičnom duhu međunarodnog praznika, makar takav aranžman bio i na štetu sopstvene države i njenih građana. E pa neka im je “srećna” takva rabota”, rekao je Divanović.
