Cilj Etičkog kodeksa, koji je stupio na snagu prije 16. marta, je da čuva slobodu i ugled ljekarskog poziva, podiže kvalitet ljekarskih usluga i ojača povjerenje između ljekara i pacijenta, uz poštovanje koncepta autonomije i prava pacijenta. Kodeks medicinske etike i deontologije, kako je kazao Dnevnim novinama predsjednik Skupštine Ljekarske komore dr Nebojša Sekulić, sličan je prethodnom, ali je za razliku od njega sada jasniji i konkretniji.
“Kodeks definiše, prije svega, moralna načela, pa obaveze ljekara kao i međusobne i odnose prema pacijentima koji su danas u centru pažnje ili bi trebalo biti. Dotakao se svega. Malo više sfera je dotaknuto u odnosu na prethodni Kodeks. Dakle, definisani odnosi ljekara i pacijenta, međusobni odnosi ljekara, zatim biomedicinska istraživanja, neplodnost, sterilizacije, nezakoniti prekidi trudnoće, odnos prema umirućim pacijentima i porodici, koji su bili i u prethodnom Kodeksu, sada nisu uopšteni već su konkretnije uređeni”, kazao je Sekulić i dodao da Kodeks prati i dostignuća u nauci i tehnologiji i dostignuća u medicini pa je tome posvećeno više pažnje, kao i brizi prema djeci.
Osim redovne i definisane naknade za ljekarski rad, u obliku plate ili honorara, i zadovoljstva što je pomogao pacijentu, drugo sticanje materijalne ili bilo koje druge koristi iz njegovog ljekarskog rada, u suprotnosti je sa Etičkim kodeksom.
“Ljekarski rad se vrednuje zaradom. Svako sticanje materijalne i druge koristi na osnovu pružene zdravstvene usluge u suprotnosti je sa Etičkim kodeksom. Uslovljavanje pružanja zdravstvene usluge materijalnim i drugim ličnim koristima u suprotnosti je sa Etičkim kodeksom”, piše u tom dokumentu.
Zabranjena je i zloupotreba zanimanja i položaja od ljekara.
“Ljekar ne smije da koristi ljekarski poziv ili položaj da bi sebi ili drugome pribavio nezakonit materijalni dobitak ili drugu pogodnost. Ljekar ne smije da koristi nazive koji mu nijesu zvanično dodijeljeni. Prilikom davanja ljekarskih potvrda, izvještaja i mišljenja, ljekar treba da postupa sa povećanom pažnjom i prema najboljem znanju. Davanje lažnih potvrda, izvještaja i mišljenja o ljekovima, medicinskim sredstvima, medicinskim proizvodima, metodama liječenja ili stanju zdravlja pacijenta predstavlja grubu povredu načela medicinske etike. Nekritičko objavljivanje i propagiranje nedovoljno provjerenih dijagnostičkih, terapijskih i drugih metoda liječenja, kao i ljekova, etički je prekršaj”, propisano je Kodeksom.
Ljekar je dužan i da se suprotstavi nestručnim, neetičkim i nezakonitim postupcima ljekara u oblasti dijagnostike i liječenja i da o tome obavijesti nadležne organe i institucije.
U Kodeksu posebno naglašavaju da je dužnost ljekara da se istrajno zauzima za zdravu okolinu djece i posvećuje im posebnu brigu, naročito ako su fizički ili psihički bolesna.
“Ukoliko postoji osnov sumnje da je vršeno zlostavljanje, zanemarivanje, zloupotreba, mučenje i nepostupanje po ljekarskim savjetima, ljekar će upozoriti nadležne institucije i prema mogućnostima omogućiti zaštitu djeteta. Pregled i pružanje medicinske pomoći osobi mlađoj od 16 godina ljekar obavlja uz saglasnost roditelja ili staratelja, izuzev u hitnim slučajevima”, precizirano je Kodeksom.
